Και κάπως έτσι ξεκίνησε ο καυγάς

[Cicadelic Ranger]

χειρότερο και από των κοριτσιών.. σόρυ Διονύση, ούτε με σένα συμφωνώ, ούτε με τον Μικ.....
καλά εσύ είσαι της κλασικής και κάπως μπορώ να καταλάβω γιατί σου άρεσε..
ο Μικ πρέπει να ήταν πιωμένος όταν το άκουσε και είπε ότι ήταν καλύτερο από το δικό του....

Kαι οχι μονο πιωμενος μαλλον....

 

[Tzimisce]

Καλά, με τη Bjork δεν ακούγεται.
Μάλλον, η Bjork δεν ακούγεται γενικά.

 

[vlad66]

Καλά, με τη Bjork δεν ακούγεται.
Μάλλον, η Bjork δεν ακούγεται γενικά.

έχω έναν δίσκο της (με άψογη ηχογράφηση μάλιστα) και δεν θα έλεγα ότι είναι ότι χειρότερο έχω...

 

[Tzimisce]

Τον ξεπέρασε η Σία με την καινούργια της αγορά;

 

[Sonus Naturalis]

Και τα δύο clips, των κοριτσιών και των DEVO πρέπει μάλλον να θεωρηθούν σχόλια πάνω στο αρχικό. Δηλαδή, δεν έχουν δική τους ζωή, παρά μόνο αν έχουμε στο νου μας και το αρχικό. Για το οποίο αρχικό, ένα από τα δύο θα ισχύει. Μας αρέσει, ή δεν μας αρέσει.

Έ, λοιπόν αυτά τα δύο προηγούμενα δεν ανήκουν στις επανεκτελέσεις που μπορούν να δώσουν καινούργια ζωή ή έστω ένα άλλο νόημα σε γνωστό κομμάτι.
Δεν είναι επανεκτελέσεις, είναι σκέτες "εκτελέσεις"!

Παραδείγματα:
(Εδώ το αρχικό φωτίζεται από πολλές πλευρές ή παίρνει κι' άλλη ζωή).

• Gracias a la Vida
  Τι προτιμάτε; Την τρυφερότητα της Violeta Parra, το πάθος της Mercedes Sosa, ή την επαναστατικότητα της Joan Baez; Το original (Violeta Parra) παίρνει παρά πέρα ζωή, ταξιδεύει σε νέα σύνορα με κάθε επανεκτέλεση.

Spoiler

[VIDEO]

[VIDEO]

[VIDEO]

• Τι σου 'κανα και πίνεις
  Μία περίπτωση που η νεώτερη εκτέλεση της Μελίνας Ασλανίδου δίνει ζωή και νόημα στην αδιάφορη εκτέλεση του αρχικού τραγουδιού με την κορυφαία κατά τα άλλα Πόλυ Πάνου.

Spoiler

[VIDEO]

[VIDEO]

 

[Pleo]

• Τι σου 'κανα και πίνεις
  Μία περίπτωση που η νεώτερη εκτέλεση της Μελίνας Ασλανίδου δίνει ζωή και νόημα στην αδιάφορη εκτέλεση του αρχικού τραγουδιού με την κορυφαία κατά τα άλλα Πόλυ Πάνου.

Spoiler

[VIDEO]

[VIDEO]

Προτιμώ το πρώτο με την Πόλυ Πάνου, εντάξει δεν με χαλάει και το δεύτερο αλλά νέα ζωή δεν του δίνει. Άσε που η δεύτερη εκτέλεση έγινε γνωστή μέσω reality τηλεπαιχνιδιού (μπλιαχ).


Νέα ζωή και διαφορετική άποψη από το original είναι αυτή εδώ η περίπτωση.

Original

Διασκευή

 

[Tzimisce]

Εμένα δεν μου αρέσει ο τρόπος που τραγουδούσε η Πόλυ Πάνου (σαν να είχε κολλήσει η Corega τη μασέλα της), οπότε και ο Manson να το τραγουδούσε καλύτερο θα μου ακουγόταν.

 

[Pleo]

Και κλείνω εδώ με τις διασκευές, γιατί δεν είναι το κατάλληλο νήμα. Σε άλλο νήμα ίσως με τα... 108 τραγούδια Bollywood που έγιναν Ελληνικά.

 

[Babis K.]

Σε άλλο νήμα ίσως με τα... 108 τραγούδια Bollywood που έγιναν Ελληνικά.

Αυτό θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Αυτό θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον

Κάπου είχα ακούσει ότι ο Απόστολος Καλδάρας ήταν φανατικός του Ινδικού κινηματογράφου, δεν έχανε ταινία για ταινία, και πήγαινε πάντα στο σινεμά οπλισμένος με ένα τετράδιο πενταγράμμου.

 

[Skakinen]

χειρότερο και από των κοριτσιών.. σόρυ Διονύση, ούτε με σένα συμφωνώ, ούτε με τον Μικ.....
καλά εσύ είσαι της κλασικής και κάπως μπορώ να καταλάβω γιατί σου άρεσε..

Είμαι της Κλασικής αλλά και της Jazz, και νομίζω ότι στο jazz αισθητήριό μου, "μίλησε" η πολύ καλή διασκευή των Devo.

Και τα δύο clips, των κοριτσιών και των DEVO πρέπει μάλλον να θεωρηθούν σχόλια πάνω στο αρχικό. Δηλαδή, δεν έχουν δική τους ζωή, παρά μόνο αν έχουμε στο νου μας και το αρχικό. Για το οποίο αρχικό, ένα από τα δύο θα ισχύει. Μας αρέσει, ή δεν μας αρέσει.

Μιχάλη θα διαφωνήσω πλήρως, γενικά για τις διασκευές. Νομίζω ότι μια καλή (για τ'αυτιά του ακροατή) διασκευή, στέκεται, ακόμη και αν αυτός αγνοεί το πρωτότυπο.
Το επιχείρημά μου είναι το εξής:
το κομμάτι που ακούγεται στο video, είναι το 3ο μέρος από την Σονάτα για Πιάνο νο. 14, op. 27.2 του Beethoven (την βλακωδώς, κατ'εμέ) επονομαζόμενη, "του Σεληνόφωτος". Ο Beethoven δεν είχε καμμία σχέση μ'αυτό.
Αν 100 μεταλάδες ακούσουν το κομμάτι (χωρίς καμμία επιπλέον πληροφορία), οι 99 απ'αυτούς δεν θα ξέρουν ότι είναι Beethoven, αλλά στους περισότερους θα αρέσει.
Διαφωνείς;

By the way, καταπληκτική η μικρή!

 

[Sonus Naturalis]

Προτιμώ το πρώτο με την Πόλυ Πάνου, εντάξει δεν με χαλάει και το δεύτερο αλλά νέα ζωή δεν του δίνει. Άσε που η δεύτερη εκτέλεση έγινε γνωστή μέσω reality τηλεπαιχνιδιού (μπλιαχ).


Νέα ζωή και διαφορετική άποψη από το original είναι αυτή εδώ η περίπτωση.

Original

Διασκευή

Λεωνίδα, σίγουρα έχουμε διαφορετικά μουσικά γούστα!
Στα δικά σου παραπάνω παραδείγματα μου αρέσει το original, ίσως και γιατί υπάρχουν βιώματα και αναμνήσεις από πάρτι. Και όχι το διασκευασμένο που μου φαίνεται κάπως... πως να το πω, τρα-λα-λα παιδικό;.. χμμ! φλώρικο; Τώρα, τι μου φταίνε οι φλώροι, μια χαρά πουλάκια είναι, μιά χαρά κελαηδάνε!
Αλλά δε βρίσκω πιο κατάλληλη λέξη!

Υ.Γ.1 Ότι έχουμε διαφορετικά γούστα δίνει στη συζήτηση πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον!

Υ.Γ.2 Αυτή η "Jesahel" του original τραγουδιού είναι η Ιεζάβελ, ή κακιά βασίλισσα της Βίβλου, κάνω λάθος;

 

[Νικος Πετειναρακης]

Καλέ, κορούλα του Malmsteen είναι τούτη; Διονύση, respect στην πιτσιρίκα, αλλά αυτό που παίζει είναι πιο άψυχο και από την μούμια του king Tut.

 

[Sonus Naturalis]

Και κλείνω εδώ με τις διασκευές, γιατί δεν είναι το κατάλληλο νήμα. Σε άλλο νήμα ίσως με τα... 108 τραγούδια Bollywood που έγιναν Ελληνικά.

Λοιπόν δεν ξέρω αν συμφωνείς, αλλά εδώ στη διασκευή ο Μπέμπης είναι απλά καταπληκτικός. Με το ταξίμι και τον αυτοσχεδιασμό δίνει στο κομμάτι ένα αέρα, μία δημιουργική πνοή που το αρχικό δεν διαθέτει. Δεν είναι πια το μονότονο κλαψιάρικο, αλλά κάτι άλλο. Η κλαψιάρικη μελωδία και οι επαναλήψεις λειτουργούν ως απλή αφορμή για το Μπέμπη που το παίξιμο του εδώ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την καλύτερη τζαζ.

 

[vlad66]

Καλέ, κορούλα του Malmsteen είναι τούτη; Διονύση, respect στην πιτσιρίκα, αλλά αυτό που παίζει είναι πιο άψυχο και από την μούμια του king Tut.

δεν είναι καθόλου άψυχο Νίκο.. για φαντάσου να είχε δίπλα της ένα μπάσο και μια ντραμς.......

 

[Sonus Naturalis]

Είμαι της Κλασικής αλλά και της Jazz, και νομίζω ότι στο jazz αισθητήριό μου, "μίλησε" η πολύ καλή διασκευή των Devo.



Μιχάλη θα διαφωνήσω πλήρως, γενικά για τις διασκευές. Νομίζω ότι μια καλή (για τ'αυτιά του ακροατή) διασκευή, στέκεται, ακόμη και αν αυτός αγνοεί το πρωτότυπο.
Το επιχείρημά μου είναι το εξής:
το κομμάτι που ακούγεται στο video, είναι το 3ο μέρος από την Σονάτα για Πιάνο νο. 14, op. 27.2 του Beethoven (την βλακωδώς, κατ'εμέ) επονομαζόμενη, "του Σεληνόφωτος". Ο Beethoven δεν είχε καμμία σχέση μ'αυτό.
Αν 100 μεταλάδες ακούσουν το κομμάτι (χωρίς καμμία επιπλέον πληροφορία), οι 99 απ'αυτούς δεν θα ξέρουν ότι είναι Beethoven, αλλά στους περισότερους θα αρέσει.
Διαφωνείς;

By the way, καταπληκτική η μικρή!

Μα δεν διαφωνούμε!
Εκείνο που έγραψα ήταν πως υπάρχουν διασκευές που λειτουργούν ως σχόλια πάνω στο αρχικό. Δηλαδή για να έχουν υπόσταση και την όποια μουσική επίδραση, είναι προαπαιτούμενο ο ακροατής να γνωρίζει, να έχει υπ' όψη του το αρχικό.
Και διασκευές που έχουν αυτοτέλεια, έχουν δική τους ζωή. Και δε χρειάζεται ο ακροατής να γνωρίζει και το αρχικό (το original).
Τέτοια παραδείγματα στην κλασσική και στην τζαζ βρίσκουμε άπειρα.

Ύ.Γ. Η πιτσιρίκα όντως εκπληκτική!

 

[Νικος Πετειναρακης]

δεν είναι καθόλου άψυχο Νίκο.. για φαντάσου να είχε δίπλα της ένα μπάσο και μια ντραμς.......

Βλαδίμηρε ναι, θα γινόταν πιο ενδιαφέρον. Από την άλλη, θα μπορούσα να ακούω πχ τον Gilmour να παίζει κιθάρα με τις ώρες, χωρίς ντραμς και μπάσο..

 

[Tzimisce]

Είναι η διαφορά το "εκτελώ" από το "ερμηνεύω".
Και εγώ θα προτιμούσα π.χ. έναν Gary Moore μόνο του και ας χτυπούσε μία χορδή ανά 10 δευτερόλεπτα.

 

[Γιώργος Κυριακαράκος]

Για την Bjork τα πειραματικά των K.U.K.L. μπορώ να πω ότι ήταν μια χαρά.

Όσο για το satisfaction

 

[Pleo]

Λοιπόν δεν ξέρω αν συμφωνείς, αλλά εδώ στη διασκευή ο Μπέμπης είναι απλά καταπληκτικός. Με το ταξίμι και τον αυτοσχεδιασμό δίνει στο κομμάτι ένα αέρα, μία δημιουργική πνοή που το αρχικό δεν διαθέτει. Δεν είναι πια το μονότονο κλαψιάρικο, αλλά κάτι άλλο. Η κλαψιάρικη μελωδία και οι επαναλήψεις λειτουργούν ως απλή αφορμή για το Μπέμπη που το παίξιμο του εδώ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την καλύτερη τζαζ.

Συμφωνώ. Γενικότερα οι διασκευές εκείνης της εποχής είναι καλές.


Απλώς αν κι εφ' όσον μιλήσουμε για τις διασκευές από Ινδικά τραγούδια σε ελληνικά, θα πρέπει να ληφθεί υπ' όψη στα ορίτζιναλ η πολιτισμική ενσωμάτωση ορισμένων στοιχείων που δεν κάθονται εύκολα στο δικό μας αυτί, όσο κι αν το δικό μας αυτί δεν έχει τελείως δυτικό κούρδισμα (π.χ. γυναικείες φωνές στα Ινδικά τραγούδια).