Στο "The Shape of Jazz to Come" μαζί με τον Ornette Coleman, τον Don Cherry και τον Billy Higgins μορφοποίησαν πράγματι το σχήμα της μουσικής που ερχόταν και όταν αυτή πια έσπασε τα δεσμά της και απελευθερώθηκε, τότε προϊόντος του χρόνου, έφτασε ή ώρα για την αποδέσμευση του πνεύματος από την ύλη... Καλό ταξίδι στον απελευθερωτή της μουσικής!
Διανύουμε την τελευταια δεκαετια που καποιοι απο τους απολυτως κορυφαιους συνεχιζουν να ζουν και να δραστηριοποιουντε. Αυτος ειναι ο λογος που ζηλευω οσουν ειδαν ή θα δουν, στις τρεχουσες περιοδιες τους, τον McCartney, τους stones, τον Dylan και μερικους ακομα. Συντομα θα σταματησουν και αυτοι και μετα τελος.
Κριμα για τον υπεροχο Haden.
RIP.
υ.γ. ουτε και ξερω ποσες φορες εχω ακουσει αυτο το αλμπουμ.
How Charlie Haden had music in the marrow of his bones
Haden played with all the greats, from Ornette Coleman to Keith Jarrett. And when the bassist died this month, a little bit of Geoff Dyer died with him. He pays tribute to a giant of jazz
Μπορούσε να συνοδεύει τις αυτοσχεδιαστικές ακροβασίες του Ορνέτ Κόλμαν με μεγάλη επιτυχία
τη στιγμή που άλλοι μουσικοί δεν μπορούσαν καν να τις παρακολουθήσουν.
Απο την άλλη ήταν ικανός να προσδίδει σε απλές μελωδίες μια μοναδική εσωτερικότητα.
" When music is played from a person's heart is true " Είχε πει σε μια συνέντευξη.
Σίγουρα αυτός ήταν αληθινός.
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.