Κάθε εξάρτημα μέσα στις συσκευές έχει την δική του ηχητική του ταυτότητα που σαν σύνολο τα εξαρτήματα σε συνδυασμό με το πόσο καλός είναι ο σχεδιασμός της συσκευής δίνουν την ηχητική ποιότητα στο σύνολο μιας συσκευής.
Δυστυχώς η ευτυχώς τα καλώδια είναι τα μόνα που είναι εύκολα προσβάσιμα ακόμα και στον πιο άσχετο χρήστη ο οποίος εναποθέτει πλήρως τις προσδοκίες του ότι με την αλλαγή θα διορθώσει κάποια ελαττώματα της συσκευής η ολόκληρου του συστήματος με την αλλαγή ενός rca καλωδίου.
Τέτοιο πράγμα δεν πρόκειται να γίνει, τα καλώδια δεν έχουν μπάσα ούτε πρίμα ούτε loudness.
Έχουν λαμπρότητα και μουντάδα μόνο. Και ο κύριος λόγος είναι τα χαρακτηριστικά του καλωδίου ως προς την διαχείριση του θορύβου που μεταφέρεται από μια συσκευή στην άλλη.
Θόρυβο μπορεί να δεκτή η να απορρίψει ανάλογα με την εσωτερική θωράκιση και το υλικό επένδυσης του. Ο θόρυβος από δύο ίδια καλώδια με διαφορετικό μήκος δεν ακούγεται και δεν είναι ποτέ ο ίδιος.
Το καλώδιο που δίνει περισσότερη λαμπρότητα για όλους διαφάνεια για άλλους πρίμα δεν σημαίνει ότι ακούγεται καλύτερα αφού τις περισσότερες φορές η υπερβολική λαμπρότητα η διαφάνεια καταλήγει να είναι ιδιαίτερα κουραστική σε ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα.
Από εδώ ξεκινά πλέον η εμπειρία του χρήστη που μπορεί με προσεκτικές αλλαγές να βελτιώσει στα σημεία την ποιότητα η να την υποβαθμίσει.
Τέλος εξωτικά καλώδια που χρησιμοποιούν κρυμμένα παθητικά εξαρτήματα η με απομακρυσμένους αγωγούς η διαφοροποιούν την θωράκιση, που επεμβαίνουν στο σήμα πρέπει να θεωρούνται συσκευές και όχι νορμαλ καλώδια και απευθύνονται σε διαφορετικό κοινό.
Και επειδή το θέμα με τα καλώδια δεν έχει τέλος εδώ και δεκαετίες και καταλήγει πάντα να είναι τελείως υποκειμενικό και προσωπικό και κυρίως όταν γραφείς απόψεις ιδιαίτερα κουραστικό, αρνούμαι να επιστρέψω ξανά σε σχολιασμό.