Αν κάποιος έχει στο μυαλό του την jazz ως μουσική παλλόμενη από ενέργεια με τον πιανίστα να ανεβοκατεβαίνει στο κλαβιέ ιλλιγιωδώς και να παίζει κατακλυσμό από νότες σε φόντο εξωτικών και εξεζετημένων συγχορδιών, ας προσπεράσει το δίσκο. Εδώ έχουμε την επιτομή της οικονομίας στην έκφραση. Η μουσική είναι διακριτική, υπαινικτική, ψιθυριστή ώρες ώρες, ράθυμη σαν την διάθεση ενός καλοκαιρινού μεσημεριού. Συγκρατημένα σπαρακτική και με αξιοπρέπεια όταν πρέπει να εκφράσει μελαγχολία αλλά και παιχνιδιάρα όπως το φως του ήλιου που γλυστράει μέσα από το φύλλωμα των δέντρων ένα χειμωνιάτικο πρωινό όταν πρέπει να μεταδώσει χαρά. Μικρά κομψοτεχνήματα με γοητευτικές και κρυστάλλινες μελωδίες που σμιλεύουν μικρές ρωγμές στο συναισθηματικό οικοδόμημα του ακροατή.
Θεωρώ άδικο να ξεχωρίσω κάποια κομμάτια οπότε ενδεικτικά θα αναφέρω τα Floating (1),The Sorrow In Her Eyes (2), Undercurrent (9).
Ένα μικρό διαμαντάκι περιμένει ευαίσθητους ακροατές.
Ketil Bjornstad - piano
Palle Danielsson - bass
Marilyn Mazur - drums
(2005)
Δείγμα (2) υπάρχει στο νήμα Jazz καί Αυτοσχεδιασμός