- 17 June 2006
- 49,155
ή αλλιώς ο μεσιέ Ντοκ στην οικία του αναπληρωτού...
γιατί μεσιέ?
διότι το μενού ήταν γαλλικό.:firstprize:
Εκτός από τον καφέ που ήταν στιγμιαίος και φυσικά τον έφτιαξε μόνος του δημιουργώντας ένα σωρό προβλήματα στην επιλογή φλυτζανιού - διάλεξε από 6- κουταλιού, είδος γάλακτος...:flipout:
Το πρόγραμμα λοιπόν χτες ξεκίνησε και τελείωσε με τους γάλλους Magma.
Και ήταν οπτικοακουστικό.:award:
Οι κάποτε 20άρηδες και του 70 σήμερα κοντά 60άρηδες, ροκάρουν σκληρά και έξω από κορνίζες, σαν βαρειές ατμομηχανές που κουβαλάνε τενόρους, σοπράνες, σε πυκνογραμμένες κατάμαυρες παρτιτούρες.
Τα θέματα είναι δαιδαλώδη, εναλλασσόμενα, εκεί που νομίζεις ότι τελειώνουν ξαναρχίζουν, τα φωνητικά από τον Ορφ γυρνάνε σε Βάγκνερ, ξανά νέα θέματα, ονειρικά διαλείμματα και ξανά νέα θέματα.
Τα θέματα είναι όντως πολλά, ίσως και 10 ή 15 σε ένα 25άλεπτο κομμάτι, σε κρατάνε σε ενδιαφέρον αλλά πολλές φορές θέλεις τη λύτρωση που δεν έρχεται.
Το ευχάριστο και απρόσμενο στην υπόθεση είναι ο τυμπανιστής και ο μπασίστας, δυό φιγούρες βγαλμένες από την εποχή της Ιεράς Εξέτασης, ο μέν πρώτος κάτι σαν τον Eric Burdon με μπαγκέτες, που με τον τρόπο που έπαιζε τύμπανα του δίνω κάπου 2.5 χρόνια ζωής ακόμα, ενώ ο δεύτερος είναι ο Γκουσγκούνης που κατέβηκε από τη Χάρλευ και έπιασε το μανίκι του μπάσου.
Μορφές σχεδόν ιερές, ακόμα και γιά μένα.
Ναι θα το αγόραζα.
Δεν ξέρω πως ακούγεται ψόφιο, και μάλιστα σύνθεση του 70, αλλά σαν ζωντανό, αυτή η καλολαδωμένη βαρειά ατμομηχανή μου κλικάρισε καλά.
Κατά τα άλλα, ώς είθισται, ο πατριάρχης της αντίρησης πέταξε στα σκουπίδια ό,τι καλή πρόταση έβαλα στο τραπέζι και τελικά στάθηκε στα πιό καρακιτσάτα outsiders.:flipout:
Πχ πέταξε στον Καιάδα το Love των Beatles, τα τελευταία μου του Lagrene, τον Frank Zappa και έμεινε φανταστείτε που: στον Malcolm Mc Laren και το something jumping in my shirt κλπ...:grinning-smiley-043
Μου έφερε να ακούσουμε έναν καραmainstream Schifrin και ευτυχώς αναγνώρισε το σαφώς ωριμότερο που του έβαλα να ακούσει με την London Symphony Orchestra και τον Ray Brown.
Σχετικά ευχάριστα, ευτυχώς άκουσε το Free Airto του Moreira, από την καλή εποχή, και κάτι Hancock....
Το κλου της βραδιάς βέβαια δεν ήταν η ίδια η μουσική αλλά το μέσον, καθώς το 80% του προγράμματος το ακούσαμε από το pc, σε άϋλη μορφή, καθώς η ψηφιοποίηση των φωτογραφιών πλέον ολοκληρώθηκε και ήδη αποϋλοποιώ τη μουσική μου.
Μάλιστα κύριοι, αναμείνατε εντός των προσεχών ημερών, πώληση πλατώ Final Tool σε τιμή ευκαιρίας.:flipout:
"πωλείται όπως είναι επιπλωμένο, μαζί με βινύλια"
γιατί μεσιέ?
διότι το μενού ήταν γαλλικό.:firstprize:
Εκτός από τον καφέ που ήταν στιγμιαίος και φυσικά τον έφτιαξε μόνος του δημιουργώντας ένα σωρό προβλήματα στην επιλογή φλυτζανιού - διάλεξε από 6- κουταλιού, είδος γάλακτος...:flipout:
Το πρόγραμμα λοιπόν χτες ξεκίνησε και τελείωσε με τους γάλλους Magma.
Και ήταν οπτικοακουστικό.:award:
Οι κάποτε 20άρηδες και του 70 σήμερα κοντά 60άρηδες, ροκάρουν σκληρά και έξω από κορνίζες, σαν βαρειές ατμομηχανές που κουβαλάνε τενόρους, σοπράνες, σε πυκνογραμμένες κατάμαυρες παρτιτούρες.
Τα θέματα είναι δαιδαλώδη, εναλλασσόμενα, εκεί που νομίζεις ότι τελειώνουν ξαναρχίζουν, τα φωνητικά από τον Ορφ γυρνάνε σε Βάγκνερ, ξανά νέα θέματα, ονειρικά διαλείμματα και ξανά νέα θέματα.
Τα θέματα είναι όντως πολλά, ίσως και 10 ή 15 σε ένα 25άλεπτο κομμάτι, σε κρατάνε σε ενδιαφέρον αλλά πολλές φορές θέλεις τη λύτρωση που δεν έρχεται.
Το ευχάριστο και απρόσμενο στην υπόθεση είναι ο τυμπανιστής και ο μπασίστας, δυό φιγούρες βγαλμένες από την εποχή της Ιεράς Εξέτασης, ο μέν πρώτος κάτι σαν τον Eric Burdon με μπαγκέτες, που με τον τρόπο που έπαιζε τύμπανα του δίνω κάπου 2.5 χρόνια ζωής ακόμα, ενώ ο δεύτερος είναι ο Γκουσγκούνης που κατέβηκε από τη Χάρλευ και έπιασε το μανίκι του μπάσου.
Μορφές σχεδόν ιερές, ακόμα και γιά μένα.
Ναι θα το αγόραζα.
Δεν ξέρω πως ακούγεται ψόφιο, και μάλιστα σύνθεση του 70, αλλά σαν ζωντανό, αυτή η καλολαδωμένη βαρειά ατμομηχανή μου κλικάρισε καλά.
Κατά τα άλλα, ώς είθισται, ο πατριάρχης της αντίρησης πέταξε στα σκουπίδια ό,τι καλή πρόταση έβαλα στο τραπέζι και τελικά στάθηκε στα πιό καρακιτσάτα outsiders.:flipout:
Πχ πέταξε στον Καιάδα το Love των Beatles, τα τελευταία μου του Lagrene, τον Frank Zappa και έμεινε φανταστείτε που: στον Malcolm Mc Laren και το something jumping in my shirt κλπ...:grinning-smiley-043
Μου έφερε να ακούσουμε έναν καραmainstream Schifrin και ευτυχώς αναγνώρισε το σαφώς ωριμότερο που του έβαλα να ακούσει με την London Symphony Orchestra και τον Ray Brown.
Σχετικά ευχάριστα, ευτυχώς άκουσε το Free Airto του Moreira, από την καλή εποχή, και κάτι Hancock....
Το κλου της βραδιάς βέβαια δεν ήταν η ίδια η μουσική αλλά το μέσον, καθώς το 80% του προγράμματος το ακούσαμε από το pc, σε άϋλη μορφή, καθώς η ψηφιοποίηση των φωτογραφιών πλέον ολοκληρώθηκε και ήδη αποϋλοποιώ τη μουσική μου.
Μάλιστα κύριοι, αναμείνατε εντός των προσεχών ημερών, πώληση πλατώ Final Tool σε τιμή ευκαιρίας.:flipout:
"πωλείται όπως είναι επιπλωμένο, μαζί με βινύλια"
Last edited:
