Απάντηση: La La Land (2016)
Εμένα αντιθέτως, το τέλος ήταν που με "έφτιαξε"! Εχω βαρεθεί τα προβλεπόμενα happy endings... Γενικώς ξεκίνησα σκεπτόμενος ότι "βάζω να δω μια ταινία που στα μισά θα την αφήσω για να κοιμηθώ" (αυτή ήταν η πρόθεση καθώς την ξεκίνησα αρκετά αργά, οπότε θεωρώντας ότι αφού τα musical για μένα συνήθως είναι αδιάφορα, δεν θα με καθυστερούσε και πολύ). Αντιθέτως όμως το ξενύχτησα, την απόλαυσα, και δεν με πείραξε το ότι οι πρωταγωνιστές δεν είναι χορευτές & (κυρίως) τραγουδιστές (χωρίς όμως να είναι και απογοητευτικοί, απλά καλούτσικοι θα έλεγα), γιατί με απορρόφησαν όλα τα άλλα... η μουσική, το γενικότερο feeling παλιότερης εποχής που έχει, φωτογραφία, σκηνοθεσία...
υγ. ομολογώ ότι σε μερικά χορευτικά (που δεν επηρέαζαν την ροή της ιστορίας) το πήγα σε FF, αλλά αυτό δεν έχει να λέει...
υγ2. διάβαζα ότι ο Ράιαν το πιάνο το έμαθε στην πραγματικότητα...