Άλλη μία εξαιρετική βραδιά τελείωσε πριν από λίγες ώρες.
Στο χώρο του ΑΝ club έπαιξαν 4 πολύ καλές μπάντες από τον ευρύτερο χώρο του σκληρού ροκ.
Οι headliners οι Γερμανοί Samavayo έπαιξαν πάρα πολύ καλά. Είναι εξαιρετική μπάντα πολύ δουλεμένη σε live καταστάσεις, stoner αλλά με μελωδικές προεκτάσεις.
Οι Βερολινέζοι μετά το αρχικό μούδιασμα ξεσήκωσαν τον κόσμο με τα riffs τους. Πιτσιρικάδες με τρομερό ντράμερ και ωραία ιδιαίτερα φωνητικά.
Πήρα και το άλμπουμ τους και θα έχουμε review σύντομα.
Οι Taste of grief πολύ καλοί πιο μέταλ από τις άλλες μπάντες ξεκίνησαν με έναν τρομερό ύμνο που μπορείτε να ακούσετε και στο Myspace, ίσως λέγεται nobody cares και τελείωσαν με ύμνο. Οι άλλες συνθέσεις ήταν πιο απλές ,θέλουν να ψαχτούν λίγο παραπάνω. Χαρισματικός ο τραγουδιστής ,έχει φωνάρα.
Οι headquake μπορεί να ήταν η έκπληξη της βραδιάς για πολλούς αλλά εγώ που τους ξέρω απλά χάρηκα αλλή μία έκρηξη ήχητικής λάβας.
Οι συνθέσεις τους ήταν μακράν οι καλύτερες της βραδιάς. Μιλάμε πως έχουν εδραιώσει πλέον το όνομα τους στα live δρώμενα της Αθήνας.
Μόλις βγει και το άλμπουμ...
Οι Bull doza πολύ καλοί αν και μου φάνηκαν κουρασμένοι (φυσιολογικό γιατί βγήκαν τελευταίοι). Έχουν πιο κλασικά στοιχεία και αυτοί με εξαιρετικό τραγουδιστή. Πολύ ωραία μπάντα με περιθώρια εξέλιξης.
Και το δικό τους άλμπουμ αποκτήθηκε και θα γράψω.
Εάν είχα τα φράγκα να φτιάξω κάποιο label είμαι σίγουρος πως πάνω από 20-30 μπάντες θα μπορούσαν να σπρωχτούν στο εξωτερικό.
Όχι μόνο δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα αλλά θα έλεγα πως σε δημιουργικό επίπεδο αποτελούμε σημαντικό κομμάτι στον Ευρωπαίκό χώρο.
Απλά αυτοί που αγαπάμε την φάση στη χώρα μας δεν έχουμε τα μέσα.
Αυτοί που τα έχουν είναι άνθρωποι χωρίς όραμα, χωρίς πάθος.
Οι λίγοι που εξαιρούνται χάνονται μέσα στο σκουπιδαριό.
Μπράβο και στον Σταύρο από την Θεσσαλονική που διοργάνωσε τη φάση και που με δικά του φράγκα παλεύει για το πάθος του.
Εγώ θα είμαι πάντα αρωγός όπως μπορώ.
