Μεγάλωσα σ'έναν κόσμο που τον έφαγε η προκατάληψη και ο "σωβινισμός".. Εμείς είμαστε Έλληνες, εμείς γεννήσαμε τη φιλοσοφία, την τραγωδία, άρα εμείς είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να την κατανοήσουμε και να την προάγουμε... Η ιστορία μας έδειξε ότι άνθρωποι από πολύ μακριά μελέτησαν σε βάθος τη φιλοσοφία μας, την εμπέδωσαν, το ίδιο, ίσως και περισσότερο από μας, και την εξέλιξαν με μοναδικό τρόπο μπροστά στα έκπληκτα και πολλές φορές άπραγα βλέμματά μας.
Το ίδιο και οι Ευρωπαίοι.... Ποιος θα μπορούσε πριν 50 χρόνια να τολμήσει να ισχυριστεί πως θα μπορούσε να υπάρξει μακριά από τα σύνορα της Γερμανίας κάποιος μουσικός ενημερωμένος απόλυτα για το έργο του Bach, σε βαθμό που θα μπορούσε να το αναδείξει, να το διδάξει, και να το ερμηνεύσει με τρόπο που θα τον έκανε διάσημο??
Και να που...
...το 1990, o Masaaki Suzuki, σπουδαγμένος στην μεγάλη Σχολή του Οργάνου της Ολλανδίας, τόλμησε να ιδρύσει στο Tokyo το Βach Collegium Japan, ένα ίδρυμα αφιερωμένο αποκλειστικά στη μελέτη των έργων του μεγάλου κάντορα, που έμελλε να απολαύσει διεθνή αναγνώριση για το έργο του, όπως και για τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συναυλίες του.
Δεκαετίες επί δεκαετιών, οι ειδικοί και οι "ειδικοί" ερίζουν για τον σωστό τρόπο ερμηνείας των μεγάλων έργων του μπαρόκ, για να χωριστούν ουσιαστικά σε δύο μεγάλα "στρατόπεδα":
-Τους φαν της ιστορικά τεκμηριωμένης ερμηνείας, με μικρά σύνολα ιστορικών οργάνων, εμμονή στη λεπτομέρεια, μαζεμένο ήχο, έντονο φραζάρισμα, πολλές φορές στα όρια της καρικατούρας, και εμμονή στο non vibratto και...
-....αυτούς που θεωρούν ότι η μουσική είναι ένα συγκεκριμένο κείμενο πάνω στην παρτιτούρα, η ανάγνωση του οποίου θα πρέπει να διαφέρει από εποχή σε εποχή, σύμφωνα με το ύφος της όσο και σύμφωνα με τα μέσα τα οποία είναι διαθέσιμα, και φυσικά διαφέρουν στον 21ο αιώνα από εκείνα του 17ου.
Δεν θα πάρω θέση στη διαμάχη αυτή, καθώς είμαι υπέρμαχος τόσο του ιδιαίτερου ήχου των συνόλων εποχής που προτείνουν οι πρώτοι όσο και της ελευθερίας της έκφρασης και της ερμηνείας που προτείνουν οι δεύτεροι...
Suntory Hall, Tokyo, 28/7/2000
Στην παρούσα συναυλία ο Suzuki δίνει μια θαυμάσια ιστορικά τεκμηριωμένη ανάγνωση ενός από τα μεγαλύτερα έργα του συνθέτη, των κατά Ιωάννη Παθών. Oλιγομελές οργανικό σύνολο με όργανα εποχής, ολιγομελής χορωδία, σολίστ μέσα από τη χορωδία, και ο Suzuki διευθύνει από το τσέμπαλο. Όλοι οι μουσικοί είναι μέλη του Bach Collegium Japan.
Για μένα από τις πιο ενδιαφέρουσες ερμηνείες του έργου, που ωστόσο μπορεί να ξενίσει φίλους που είναι συνηθισμένοι σε πιο "κλασσικές" εκτελέσεις, με μεγάλες ορχήστρες, και μεγάλες χορωδίες.
Σε κάθε περίπτωση, μια ενδιαφέρουσα προσθήκη στη δισκοθήκη μας.
Το ίδιο και οι Ευρωπαίοι.... Ποιος θα μπορούσε πριν 50 χρόνια να τολμήσει να ισχυριστεί πως θα μπορούσε να υπάρξει μακριά από τα σύνορα της Γερμανίας κάποιος μουσικός ενημερωμένος απόλυτα για το έργο του Bach, σε βαθμό που θα μπορούσε να το αναδείξει, να το διδάξει, και να το ερμηνεύσει με τρόπο που θα τον έκανε διάσημο??
Και να που...
...το 1990, o Masaaki Suzuki, σπουδαγμένος στην μεγάλη Σχολή του Οργάνου της Ολλανδίας, τόλμησε να ιδρύσει στο Tokyo το Βach Collegium Japan, ένα ίδρυμα αφιερωμένο αποκλειστικά στη μελέτη των έργων του μεγάλου κάντορα, που έμελλε να απολαύσει διεθνή αναγνώριση για το έργο του, όπως και για τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συναυλίες του.
Δεκαετίες επί δεκαετιών, οι ειδικοί και οι "ειδικοί" ερίζουν για τον σωστό τρόπο ερμηνείας των μεγάλων έργων του μπαρόκ, για να χωριστούν ουσιαστικά σε δύο μεγάλα "στρατόπεδα":
-Τους φαν της ιστορικά τεκμηριωμένης ερμηνείας, με μικρά σύνολα ιστορικών οργάνων, εμμονή στη λεπτομέρεια, μαζεμένο ήχο, έντονο φραζάρισμα, πολλές φορές στα όρια της καρικατούρας, και εμμονή στο non vibratto και...
-....αυτούς που θεωρούν ότι η μουσική είναι ένα συγκεκριμένο κείμενο πάνω στην παρτιτούρα, η ανάγνωση του οποίου θα πρέπει να διαφέρει από εποχή σε εποχή, σύμφωνα με το ύφος της όσο και σύμφωνα με τα μέσα τα οποία είναι διαθέσιμα, και φυσικά διαφέρουν στον 21ο αιώνα από εκείνα του 17ου.
Δεν θα πάρω θέση στη διαμάχη αυτή, καθώς είμαι υπέρμαχος τόσο του ιδιαίτερου ήχου των συνόλων εποχής που προτείνουν οι πρώτοι όσο και της ελευθερίας της έκφρασης και της ερμηνείας που προτείνουν οι δεύτεροι...
Suntory Hall, Tokyo, 28/7/2000
Στην παρούσα συναυλία ο Suzuki δίνει μια θαυμάσια ιστορικά τεκμηριωμένη ανάγνωση ενός από τα μεγαλύτερα έργα του συνθέτη, των κατά Ιωάννη Παθών. Oλιγομελές οργανικό σύνολο με όργανα εποχής, ολιγομελής χορωδία, σολίστ μέσα από τη χορωδία, και ο Suzuki διευθύνει από το τσέμπαλο. Όλοι οι μουσικοί είναι μέλη του Bach Collegium Japan.
Για μένα από τις πιο ενδιαφέρουσες ερμηνείες του έργου, που ωστόσο μπορεί να ξενίσει φίλους που είναι συνηθισμένοι σε πιο "κλασσικές" εκτελέσεις, με μεγάλες ορχήστρες, και μεγάλες χορωδίες.
Σε κάθε περίπτωση, μια ενδιαφέρουσα προσθήκη στη δισκοθήκη μας.
Last edited by a moderator:
