Χθες βραδυ, που ακόμα δεν είχα δεήσει να το ανεβάσω, το κοιτουσα και εβλεπα μικρές ατέλειες στις ενώσεις στο χαρτόνι κλπ και λέω ''αστο, πανε φτιάξε ένα ρολερ να τελειώνουμε''.
Επειδή όμως ήθελα να δοκιμάσω την πιθανότητα εμφάνισης σκιάς, λόγω απόστασης του πανιού του ρόλερ από το πανί προβολής, είπα να το κάνω με τη μάσκα / χαρτόνι.
Ε, με την ευκαιρία, λεω ''ας το βάλω και κανονικά να δω πως είναι''
Ε, στο σκοτάδι, οι ατέλειες εξαφανίζονται και το αποτέλεσμα ειναι καταπληκτικό!
Η εγκατάσταση δεν είναι τόσο δύσκολη, καθώς μπορεί να γίνει και σε μικρότερο ύψος (κατεβάζεις την οθόνη τέρμα κάτω - το βάζεις - την ανεβάζεις στο ''κανονικό'' (για 2,35) ύψος).
Πρόβλημα στην οθόνη (βάρος, επιβάρυνση στο σημείο που πιανουν τα πιαστράκια κλπ) δεν φαινεται να υπάρχει (στα πιαστράκια προσαρμόστηκαν, προσωρινά, χαρτονάκια για να μη τραυματίζεται η οθόνη - θα βρεθεί και καλύτερη λύση).
Το μικρό πιτσικάρισμα του χαρτονιού δεν φαινεται καθόλου.
Αν εισαι λίγο ψείρας βάφεις και την κάτω ακμή.
Τώρα απλώς κάνω ρετουσαρίσματα (πχ βάψιμο με ματ βερνίκι (σπρει πάντα) - γιατί το μαύρο σπρει ''αφήνει'' λίγο μαυρίλα αν ''τριφτεί'', επικάλυψη του πίσω μέρος με διάφανη ταινία (για να καθαρίζεται και να μη λερωνει την οθόνη με την οποία έρχεται σε επαφή).
Τελος ψαχνω μια εναλλακτική των πιαστρακίων για να ειναι δυνατή η τοποθετηση από ένα μόνο άτομο. Κάτι δλδ που να πιάνει ''ελαφρα'' και να δινει μια δυνατότητα ''περιστροφής'' στο σημείο επαφής (χωρίς να τραυματίζει την οθόνη), ώστε να μπορείς να πιάσεις την μία άκρη ''προσωρινά'', νας ''πας'' στην αλλη και να την πιάσεις κανονικά (περιστρέφοντας αναγκαστικά την μάσκα) και να επιστρέψεις στην 1η ακρη και να την πιάσεις κι αυτή ''κανονικά'').
Μπορεί όλα αυτα να ακουγονται λίγο μανούρα και ισως ειναι και σε ενα βαθμό, αλλά το αποτελεσμα ειναι τετοιο που πραγματικά σε αποζημιώνει! Η εικόνα αποκτά τέτοιο punch και γίνεται τόσο compact που πραγματικα χαίρεσαι μία τεράστικα αναβάθμιση απο το πουθενά!
