Και εγώ την ίδια άποψη έχω. Τα παρακάτω προς προβληματισμό και όπου έχω λάθος να μου το πείτε (να μάθουμε και τίποτα).
Μεταξύ σοβατεπιού και τοίχου υπάρχουν διάφορα κενά (δεν ταιριάζουν απόλυτα τα δύο τους) που τα κλείνεις με μονταζόκολα. Η μονταζόκολα αναγκαστικά πατάει και στο σοβατεπί και στον τοίχο και βάφεται στο χρώμα του τοίχου. Οπότε, αν θες το σοβατεπί να είναι ξύλο/βερνίκι χωρίς καθόλου μπογιές, το ξεχνάς. Αν η γραμμή της μπογιάς έχει κατέβει πολύ έξω ή είναι στραβή, η σωστή δουλειά είναι να τριφτεί μέχρι το ξύλο και να γίνει από την αρχή.
Τελευταία φορά που έβαψα δωμάτιο μπήκα στο ίδιο τριπάκι με εσένα και παιδεύτηκα πολύ χωρίς καμιά τεράστια διαφορά στο αποτέλεσμα. Τα βήματα ήταν με την σειρά που τα γράφω:
-γρήγορη αφαίρεση της παλιάς μονταζόκολας με κοπίδι
-τρίψιμο του σοβατεπιού (πάνω μέρος μόνο) με γωνιακό και φτερωτό δίσκο
-στοκάρισμα του τοίχου στα σημεία που ο γωνιακός έφυγε και έσκαψε τοίχο
-βερνίκι εμποτισμού στο σοβατεπί (πάνω μέρος μόνο) και μετά κρούστας σε ολόκληρο το σοβατεπί
-Χαρτοταινία στο σοβατεπί και μετά μονταζόκολα στα κενά τοίχου-σοβατεπιού.
-Βάψιμο τοίχου
Μετά από πολύ κόπο η γραμμή της μπογιάς βγήκε μερικά χιλιοστά πιο κοντά στον τοίχο και υποψιάζομαι ότι μόνο εγώ βλέπω την διαφορά. Βέβαια η γραμμή ήταν αρκετά καλή εξ αρχής.
Πριν
View attachment 213359
Μετά
View attachment 213360
Οπως πολυ σωστα αναφερεις πρεπει να αποφασιστει εαν θα βαφτει το σοβατεπι στο πανω μερος η οχι....
Συμαντικοτατος παραγοντας ειναι εαν το ξυλινο σοβατεπι εφαπτεται τελεια με τον τοιχο και εαν αυτο μας επηρεαζει αισθητικα το αποτελεσμα..
Εχω πελατες που τους νοιαζει να ειναι εντελως καθαρο το σοβατεπι απο πανω και ας εχει κενα...υπαρχουν και αυτοι που το θελουν λιγο βαμμενο αλλα ισιο...
Ας παρουμε αυτην την εκδοχη πρωτα...
Το σοβατεπι εαν ειναι λερωμενο με μπογια πρεπει να βγει εντελως να καθαριστει/τριφτει/λειανθει,να ασταρωθει με ασταρι πατωματων και τελος 2 χερια βερνικι πατωματων ... και να μπει αφου τελειωσουμε το βαψιμο του τοιχου....
Κολλιεται με ειδικη κολλα και μικρα ακεφαλα προκακια των 3cm...
Kαπως ετσι...που θεωρω οτι ειναι και το πιο ωραιο...
Στην δευτερη περιπτωση που θελουμε να ειναι βαμμενο το σοβατεπι 1 ποντο η και λιγοτερο με χρωμα λειτουργουμε διαφορετικα...
Πρωτα εφαρμοζουμε τοπικα διαυρωτικο για να σηκωσουμε το παχυ στρωμα απο το πλαστικο χρωμα....
Εποιτα εαν εχουν μεινει υπολειματα τα τριβουμε η εφαρμοζουμε διαλυτικο Ν1 ελαφρυ..
Στην περιπτωση που εχουν υσχωρησει βαθεια/ποτισει οι μπογιες το σοβατεπι αρκετα μπορουμε να χρησιμοποιησουμε την τακτικη καθαρισματος με ξυστρα πατωμαντζη..
Προσωπικα με εχει σωσει ουκ ολιγες φορες αυτο φτιαχνοντας νεες ευθειες αλλα θελει χερι σταθερο για να το κανεις..εποιτα τριβεται η επιφανια να ερθει ομοιομορφα...οι περισσοτεροι πατωμαντζηδες ετσι κανουν καθαρισμο στα σοβατοπια....
Χαρακτηριστικά του Stanley 28-619:Ξύστρα χρωμάτων, βερνικιών, υφαλοχρωμάτων, ξύλουΚατάλληλη για παρκετοποιία, ξυλουργικές εργασίες, συντήρηση σκαφών κλπΕργονομική λαβή από πλαστικό με ιδιαίτερη αντοχή σε διαλύτες και χημικάΑκονιζόμενη λάμα διπλής όψεωςΘέση αποθήκευσης λάμας στην κεφαλή του...
www.flextools.gr
Ολα τα παραπανω στα κομματια/σημεια οπου εξεχει η μπογια....
Εποιτα ελενχουμαι εαν παιζει καπου το σοβατεπι...εαν εχει μεγαλο ανοιγμα βαζουμε ακεφαλα προκακια των 3ποντων παλι....
Αφου λοιπον ετοιμασουμε απο καθαρισμα το σοβατεπι και το ελενχο πως ακουμπαει στον τοιχο τελειωνουμε πρωτα παλι με ασταρι και βερνικι πατωματων το σοβατεπι.......
Βαζουμε την ταινια στην καθαρη επιφανεια οχι ακριβως στο τελειωμα του σοβατεπιου απο πανω κοντα στον τοιχο αλλα 1-2 χιλ πιο κατω για να φτιαξουμε μια νεα γραμμη...
Την παταμε πολυ καλα 2-3 φορες ωστε να ελενξουμε οτι δεν αφηνει κενα στο τελειωμα προς βαψιμο....
Εδω Δημητρη ξεκινα το λαθος σου....η μονταζοκολλα
ΔΕΝ κανει για αυτην την δουλεια καθως ενω ειναι συμπαγης και ελαστικη στην αρχη οταν στεγνωσει καλα σκληρενεται,λειτουργει αυτονομα και σκαει..
αφου το σοβατεπι παιζει με το πατωμα και σιγα/σιγα αποκολλιεται....
Εγω χρησιμοποιω
ΜΟΝΟ ακρυλικη μαστιχα...που εχει ανοχες περισσοτερες και θεωρω αντεχει περισσοτερο.... ποτε ομως...;μετα το πρωτο χερι...γιατι η επιφανεια ειναι στεγνη,καθαρη και εχει προσφυση...
Ακρυλικη μαστιχα βαζουμε εκει που υπαρχει το προβλημα και δεν επεκτηνομαστε παντου...για αυτο το ρουξουνι που θα χρησιμοποιησουμε πρεπει να κοψουμε αναλογως...εγω το κοβω παντα πλαγιος γαι αν πηγαινει στρωτα η μαστιχα....Εποιτα αφου στεγνωσει καλακανουμε το δευτερο χερι....
Την ταινια παντα την βγαζουμε πριν στεγνωσει το χρωμα..και ο λογως ειναι οτι οσο ειναι νωπο το χρωμα φευγει και πιο ανετα/σωστα...
Ειναι τακτικες που εφαρμοζω χρονια στα συγκεκριμενα σημεια και κρατανε για χρονια....