Η DG δεν ήταν ποτέ η τοπ σε παραγωγές.ακόμα καλύτερες παραγωγές από την Deutsche Grammophon ;;;
Αυτό το προνόμιο το είχαν οι εταιρίες που ανέφερε ο Κώστας συν την Columbia που θα πρόθετα εγώ.
Η DG δεν ήταν ποτέ η τοπ σε παραγωγές.ακόμα καλύτερες παραγωγές από την Deutsche Grammophon ;;;
Ποια Columbia, την εγγλέζικη EMI/Columbia ή την αμερικανική; Την εγγλέζικη δεν την ανέφερα γιατί δεν αφορά τόσο πολύ τόν Ιάσονα, που είναι στην Αμερική.Η DG δεν ήταν ποτέ η τοπ σε παραγωγές.
Αυτό το προνόμιο το είχαν οι εταιρίες που ανέφερε ο Κώστας συν την Columbia που θα πρόθετα εγώ.
Η Columbia/His Masters Voice τη δεκαετία του 40 έσπασε σε δυο κομμάτια, Αγγλικό και αμερικάνικο. Το αγγλικό το αγόρασε η ΕΜΙ και μεχρι το 1967 ήταν μια ανεξάρτητη εταιρεία,λίγο πολύ, μετά έγινε συγχώνευση. Το αμερικάνικο, US Columbia, μετεξελίχθηκε τη δεκαετία του 70 σε CBS και τη δεκαετία του 80 την αγόρασε η SONY. Το περίφημο σήμα με το σκυλάκι που ακούει το γραμμόφωνο (τον Νίππερ) στις ΗΠΑ κοσμούσε τους δίσκους τρίτης εταιρείας, της RCA. Στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο τα δικαιώματα είχε η ΕΜΙ. Τα σήματα της RCA, Columbia US, CBS,Sony,έχουν περάσει όλα στην κατοχή της Bertelsmann Music Group, ενώ η ΕΜΙ ανήκει στη Warner Music. Άλλη μια συγχώνευση και θα βρεθούν όλοι κατω απο την ίδια σκέπη.H "His Master's Voice " Εγγλέζικη δεν ήταν;
Την πήρε μετά νομίζω η ΕΜΙ.
Αναφερόμουν στην Αμερικάνικη αλλά μια και ανέφερες και την ΕΜΙ και αυτή είχε εξαιρετικές παραγωγές.Ποια Columbia, την εγγλέζικη EMI/Columbia ή την αμερικανική; Την εγγλέζικη δεν την ανέφερα γιατί δεν αφορά τόσο πολύ τόν Ιάσονα, που είναι στην Αμερική.
Οι άλλοι δλδ δεν έκαναν ποτέ τσιγκουνιές;;Αναφερόμουν στην Αμερικάνικη αλλά μια και ανέφερες και την ΕΜΙ και αυτή είχε εξαιρετικές παραγωγές.
Στην DG οι παραγωγές εξαρτώνταν από τους μαέστρους.
Αν ήταν ο Κάραγιαν η παραγωγή και η ηχογράφηση ήταν top class,αν ήταν κανένα μικρότερο όνομα τους έπιαναν οι....τσιγκουνιές.
Μιλάμε βασικά για κλασσική.Οι άλλοι δλδ δεν έκαναν ποτέ τσιγκουνιές;;
Γιατί πρέπει να έχω αρκετούς δίσκους από όλες αυτές και σίγουρα δεν είναι όλοι top class ηχητικά.
Βέβαια δεν είναι της κλασικής μουσικής, αλλά διάφορα είδη.
Ούτε η Decca, η ΕΜΙ ναι, έβγαλε και κακές παραγωγές, αλλά είναι επόμενο, ήταν η μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία παγκοσμίως, επόμενο είναι να βγάλει και φόλες. Η Deutsche όμως ήταν ασυγχωρητη γιατί είχε τα μεγαλύτερα ταλέντα στον κόσμο της κλασσικής και τα έθαβε με μέτριο ήχο. Σπάνια έχω ακούσει δίσκο της DG και να πω "πωπω, τι καταπληκτική ηχογράφηση είναι αυτή;". Στην καλύτερη περίπτωση ήταν πάνω απο το μέσο όρο. Τα Carmina Burana που έχει ο Βλαδίμηρος είναι εξαίρεση, οπως και κάποιες ηχογραφήσεις του Κάραγιαν, ο οποίος ήταν γκατζετάκιας και τελειομανής-και χαϊεντάς: λένε ότι στο σπίτι του στο Σάλτσμπουργκ είχε ένα απο τα καλύτερα ηχοσυστήματα στον κόσμο.Μιλάμε βασικά για κλασσική.
Αλλά όσον αφορά την RCA/ Living Stereo δεν υπήρξε κακή παραγωγή της σε οποιοδήποτε είδος μουσικής.
Οι υπόλοιπες σε άλλα είδη μουσικής σαφώς και έβγαζαν φόλες.
Θα σε συμβούλευα για αρχή να αγοράζεις φτηνά.Είτε από thrift shops, είτε απο garage sales, ειτε απο παλαιοδισκοπωλεία.Για αρχή, μέχρι να αποκτήσεις τις γνώσεις. Επίσης, αν αρχίσεις να διαδίδεις στον κύκλο σου ότι έχεις πικάπ και ακούς κλασική, θα αρχίσουν σιγά σιγά να σου ξεφορτώνουν τις συλλογες του παππού και της γιαγιάς που μας άφησαν χρόνους.Έχω φάει τόσες νίλες ως άσχετος που το παράτησα το σπορ ρε παιδιά. Είναι πολλά τα λεφτά για να παίρνεις γουρούνι στο σακί. Τελευταία απογοήτευση ήταν η 3η Mahler του Levine/Chicago (RCA Red Seal), που δεν ήξερα καν ότι υπάρχει, την άκουσα μια μέρα στο YouTube και έπαθα πλάκα με το πρώτο μέρος, και έσκασα κοντά 70 ντόλλαρς για σφραγισμένο παρακαλώ βινύλιο. Το οποίο ήταν όντως σφραγισμένο, αλλά ακούγεται λες και έχεις ρίξει πετσέτα πάνω στα ηχεία, χίλιες φορές προτιμώ το YouTube.
Θα σε συμβούλευα για αρχή να αγοράζεις φτηνά.Είτε από thrift shops, είτε απο garage sales, ειτε απο παλαιοδισκοπωλεία.Για αρχή, μέχρι να αποκτήσεις τις γνώσεις. Επίσης, αν αρχίσεις να διαδίδεις στον κύκλο σου ότι έχεις πικάπ και ακούς κλασική, θα αρχίσουν σιγά σιγά να σου ξεφορτώνουν τις συλλογες του παππού και της γιαγιάς που μας άφησαν χρόνους.
Αχ και να ήμουνα Αμερική...
Αχ και να ήμουνα Γερμανία...Θα σε συμβούλευα για αρχή να αγοράζεις φτηνά.Είτε από thrift shops, είτε απο garage sales, ειτε απο παλαιοδισκοπωλεία.Για αρχή, μέχρι να αποκτήσεις τις γνώσεις. Επίσης, αν αρχίσεις να διαδίδεις στον κύκλο σου ότι έχεις πικάπ και ακούς κλασική, θα αρχίσουν σιγά σιγά να σου ξεφορτώνουν τις συλλογες του παππού και της γιαγιάς που μας άφησαν χρόνους.
Αχ και να ήμουνα Αμερική...
Αχ και να ήμουνα Γερμανία...
Είχε και όνομα το περίφημο σκυλάκι στο "σήμα κατατεθέν" της RCA ;;Η Columbia/His Masters Voice τη δεκαετία του 40 έσπασε σε δυο κομμάτια, Αγγλικό και αμερικάνικο. Το αγγλικό το αγόρασε η ΕΜΙ και μεχρι το 1967 ήταν μια ανεξάρτητη εταιρεία,λίγο πολύ, μετά έγινε συγχώνευση. Το αμερικάνικο, US Columbia, μετεξελίχθηκε τη δεκαετία του 70 σε CBS και τη δεκαετία του 80 την αγόρασε η SONY. Το περίφημο σήμα με το σκυλάκι που ακούει το γραμμόφωνο (τον Νίππερ) στις ΗΠΑ κοσμούσε τους δίσκους τρίτης εταιρείας, της RCA. Στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο τα δικαιώματα είχε η ΕΜΙ. Τα σήματα της RCA, Columbia US, CBS,Sony,έχουν περάσει όλα στην κατοχή της Bertelsmann Music Group, ενώ η ΕΜΙ ανήκει στη Warner Music. Άλλη μια συγχώνευση και θα βρεθούν όλοι κατω απο την ίδια σκέπη.
Καταλαβαίνω. Σαν αρχάριος αγόραζα κι εγώ δίσκους σε άθλια κατάσταση με την ελπίδα ότι δεν ακούγονται τόσο χάλια όσο φαίνονται. Τελικά κατέληξαν σχεδόν όλοι στην ανακύκλωση πλαστικών.Αυτό έκανα μωρέ, αλλά η μέση κατάσταση ήταν θλιβερή. Σπάνια έβρισκες κάτι που να'ταν σε έστω very good (πραγματική) κατάσταση. Είχα φτάσει να έχω καμιά 15αρια σοβαρά βινύλια (που άκουγα), και άλλα 50 που απλά έπιαναν χώρο γιατί ήταν σε τραγική κατάσταση.
Αν είχα πλυντήριο, αν είχα χρόνο, αν είχα ενέργεια, ίσως, αλλά το Qobuz παραμονεύει στη γωνία και ρίχνει μούτζες
Με την ευκαιρία άκουσα και την extreme αλλά αγαπημένη μου εκτέλεση που δεν φθάνει ηχητικά αλλά στέκει αρκετά καλά δίπλα στου Abbado.
View attachment 227324
Ε μα, τι λέμε τόσα χρόνια;Μα είναι δυνατόν ο ήχος του βινυλίου να έχει τόση διαφορά από τα cd και SACD;
Τελικά δε μας είπες, ποιες οι εντυπώσεις σου από τα Carmina Burana;Είχε και όνομα το περίφημο σκυλάκι στο "σήμα κατατεθέν" της RCA ;;
Δεν το ήξερα αυτό..
Ο Νίππερ λοιπόν έχει ανταγωνιστή...
Τον περίφημο γατούλη "Τάμπυ" που κοιτάει με ενδιαφέρον ένα κάπως πιο σύγχρονο πικάπ:
View attachment 229235
Φυσικά το "αφεντικό" του Τάμπυ και ιδιοκτήτης του πικάπ, δεν έχει δισκογραφική , ούτε κάποια εταιρία (έστω) διανομής για να κάνει τον Τάμπυ σήμα κατατεθέν...
Θα περιοριστεί σε ένα απλό "άβαταρ" στο παρόν κλαμπ και αν.......
άριστες.Τελικά δε μας είπες, ποιες οι εντυπώσεις σου από τα Carmina Burana;
Η ετικέτα Columbia "Blue Silver" που ανήκε; Περιζήτητα LP.Η Columbia/His Masters Voice τη δεκαετία του 40 έσπασε σε δυο κομμάτια, Αγγλικό και αμερικάνικο. Το αγγλικό το αγόρασε η ΕΜΙ και μεχρι το 1967 ήταν μια ανεξάρτητη εταιρεία,λίγο πολύ, μετά έγινε συγχώνευση. Το αμερικάνικο, US Columbia, μετεξελίχθηκε τη δεκαετία του 70 σε CBS και τη δεκαετία του 80 την αγόρασε η SONY. Το περίφημο σήμα με το σκυλάκι που ακούει το γραμμόφωνο (τον Νίππερ) στις ΗΠΑ κοσμούσε τους δίσκους τρίτης εταιρείας, της RCA. Στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο τα δικαιώματα είχε η ΕΜΙ. Τα σήματα της RCA, Columbia US, CBS,Sony,έχουν περάσει όλα στην κατοχή της Bertelsmann Music Group, ενώ η ΕΜΙ ανήκει στη Warner Music. Άλλη μια συγχώνευση και θα βρεθούν όλοι κατω απο την ίδια σκέπη.