Re: Micro Stock Agencies
Λοιπόν , αφού ευχαριστήσω τον Βλάση για το "γαργάλημα", σας αναφέρω τις αρχικές εμπειρίες ενός ερασιτέχνη με τα microstock agencies...
Στη διάρκεια των Χριστουγέννων , βρήκα τον χρόνο να ασχοληθώ οργανωμένα. Επέλεξα κάποιες φωτογραφίες , περίπου 10, οι οποίες - κατά την κρίση μου - είναι τεχνικά άρτιες και παρουσιάζουν ενδιαφέρον από εμπορική σκοπιά και τις ανέβασα στα:
- BigstockPhoto (BS)
- DreamsTime (DT)
- Fotolia (FT)
- 123RF (RF)
- Featurepicks (FP)
- Το iStockphoto (IS) έχει άλλη πολιτική, υποβάλεις μόνο τρεις (3) φωτογραφίες με διαφορετική θεματολογία η κάθε μία, και αν τους κάνεις συνεχίζεις, αν όχι ξανά τα ίδια μετά από 3-4 μέρες κ.λ.π.
- Στο Shutterstock (SS) πρέπει να γίνουν δεκτές τουλάχιστον 7 από τις 10 που επιτρέπεται να ανεβάσεις αρχικά, ώστε να σε δεχθούν ως συνεργάτη, ειδάλλως ξαναπροσπαθείς μετά από ένα μήνα.
Εννοείται ότι προηγήθηκε η διαδικασία αποδοχής των όρων της σύμβασης , αποστολή της Αστυνομικής Ταυτότητας (νέου τύπου με λατινικά στοιχεία) κ.λ.π. Μερικά πρακτορεία ζητούν επιπλέον την συμπλήρωση μιας τυποποιημένης φόρμας , την οποία υποβάλεις με την μεσολάβησή τους στο I.R.S. (εφορία των Η.Π.Α.) προκειμένου να μην φορολογείσαι ως φωτογράφος – το video πληρώνει 30%.
Επίσης, πέραν των τυπικών, πολλά πρακτορεία σε υποβάλουν σε ερωτηματολόγιο, για να είναι σίγουροι ότι έχεις καταλάβει τα βασικά. Αν δεν απαντήσεις σε ΟΛΑ σωστά, ξανατρέχεις το εκπαιδευτικό τεστ, μέχρι να τα καταφέρεις…
Μετά λοιπόν ανεβάζεις και περιμένεις από μια έως 3-4 ημέρες, συνήθως όχι περισσότερο.
Μετά την αναμονή λοιπόν, τα ποσοστά αποδοχής μου ήταν γύρω στο 40-60% στα πέντε πρώτα πρακτορεία, και οι φωτογραφίες αναρτήθηκαν προς πώληση. Στο iStockphoto με σουτάρανε, ξαναπροσπάθησα άλλη μια, ξανά τα ίδια και τους παράτησα για αργότερα. Στο Shutterstock πέρασαν οι 5, οπότε «πήρα» ένα μήνα, μετά έκανα βλακεία αφηρημάδας πήρα άλλον ένα, αλλά εν τω μεταξύ , συνέχισα το ανέβασμα στα υπόλοιπα . Αυτό το τελευταίο λειτουργεί σαν «φίλτρο», και συνίσταται σφόδρα, δηλαδή:
Παρά το γεγονός ότι τα πρακτορεία είναι τρέχα-γύρευε σε ότι αφορά την προσέγγισή τους, οι φωτογραφίες που θα δεχθούν και τα πέντε πρώτα ( BS, DT, FT, RF, FP ) έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν δεκτές από τους «δύσκολους» ( SS, IS ). Αυτό βέβαια δεν είναι απόλυτο, η πρώτη μου πώληση (από το Fotolia) έχει απορριφθεί τελείως από κανά δυό-τρείς άλλους… Εν τέλει με την τρίτη, μπήκα και στο (SS) , έχω περίπου 40 – 50 φωτό αναρτημένες, ψιλοπουλάνε και συνεχίζω, γιατί ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!
Όπως καταλαβαίνετε, είναι πολύ σημαντικό αν το επιχειρήσετε, να το κάνετε σωστά. Προσωπικά πέραν της προσεκτικής οργάνωσης των αρχείων στον υπολογιστή (με την Βλάσεια Μέθοδο), κρατάω ημερολόγιο με το τι ανέβασα, που, τι έγινε αποδεκτό, τι ξανά ανέβασα κ.λ.π. Αλλιώς θα χάσετε τα «αυγά και τα πασχάλια».
Τώρα λοιπόν μετά από 3 ½ μήνες κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση, μπορώ να σας πω ότι είναι μια πολύ καλή εμπειρία:
Μπαίνοντας στο λούκι , ανακαλύπτεις τις ατέλειές σου, τεχνικού κυρίως χαρακτήρα αλλά και σε ότι αφορά το καδράρισμα και την αισθητική. Έτσι αναγκάζεσαι να αναθεωρήσεις κάποιες απόψεις, να ψάξεις λίγο ακόμα τις ρυθμίσεις της μηχανής, να ασχοληθείς κάπως πιο σοβαρά με το post processing, την οργάνωση των αρχείων σου, και το κυριότερο απ’ όλα να βγεις έξω και να τραβήξεις φωτογραφίες. Οι οποίες ίσως δεν είναι «τέχνη» με την αυστηρή έννοια του όρου, αλλά ΔΕΝ είναι και snapshots.
Σκεφθείτε το… μπορεί να κολλήσετε και σείς -bye-