Για τον Charles Mingus δεν χρειαζεται να πει κανεις και πολλα.
Κυριως ειναι γνωστος πρωτιστως σαν συνθετης και σαν μπασιστας.
Εχει συνεργαστει με τους Louis Armstrong, Lionel Hampton, Charlie Parker, Miles Davis, Art Tatum και τον ιδιο τον Duke Ellington (πολλοι τον παρομοιαζαν ως τον νεο Duke)
Πολυγραφοτατος με πανω απο 65 προωπικες δουλιες και live.
Καποιες απο αυτες ειναι τα Pithecanthropus Erectus, The Clown, The Black Saint and the Sinner Lady...
Αποφασισα ομως να μην παρουσιασω καμια απο αυτες του τις δουλιες...
Θελω να σας πω για το Mingus Plays Piano το οποιο κυκλοφορησε το 1963 απο την Impulse!
Για μια περιοδο που χρησιμοποιουσα το τραινο για να πηγαινω στη δουλια ειχα μαζι μου ενα player για να περναει η δυσκολη ωρα εκει στο στριμωγμα.
Ανακαλυψα οτι ακουγοντας το συγκεκριμμενο ηταν σαν να εφευγα απο το βαγονι, μια μικρη προσωπικη διεξοδος απο τη βαβουρα...
Αποτελειται απο 11 κομματια. Στην ουσια ειναι 11 διαφορετικοι αυτοσχεδιασμοι του Mingus οχι ομως με μπασο, στο οποιο ετσι κι αλλιως ειχε δειξει το μεγαλειο του, αλλα με πιανο. Ενας Mingus που προσεγγιζει το οργανο με ευαισθησια και εμπνευση οδηγοντας το σε jazz δρομους που χανεσαι με προθυμια.
Ειναι ηρεμος αλλα συναμα νοιωθεις και μια ενεργεια στο παιξιμο του να σε πλημυριζει, τη νοιωθεις να σου τρανταζει το ειναι αλλα χωρις φανφαρες και “μεγαλεια'. Ενας ανθρωπος και το πιανο του...
1. Myself When I Am Real
2. I Can't Get Started
3. Body and Soul
4. Roland Kirk's Message
5. Memories of You
6. She's Just Miss Popular Hybird
7. Orange Was the Color of Her Dress, Then Silk Blues
8. Meditations for Moses
9. Old Portrait
10. I'm Getting Sentimental over You
11. Compositional Theme Story: Medleys, Anthems and Folklore
Ας δουμε ομως λιγο και τα κομματια.
Ξεκιναει με το Myself When I am Real. Προσωπικη γνωμη, μαλλον ειναι η κομματαρα του δισκου, σαν τη θαλασσα, μια ηρεμη και γαληνια μια τρικυμιωδης γεματη ενεργεια.
Μια ενδοσκοπηση στο μυαλο μιας ιδιοφυιας.
Τα I can't get started και Body and Soul ειναι πιο πολυ ο προθαλαμος για να μας προετοιμασουν για το Ronald Kirk's Message. Ειναι ενας χαιρετισμος, ενας φορος τιμης στον Raahsan Roland Kirk. Εδω ο Mingus χρησιμοποιωντας μονο το πιανο αντισταθμιζει την ηλεκτρικοτητα και πολυσυλλεκτικοτητα του Kirk. Αποκαλυπτει, ξεφλουδιζοντας στρωση στρωση τα επιπεδα της ψυχης του χωρις να χανει τον ελεγχο ουτε μια στιγμη.
Περνωντας τα επομενα δυο, οχι γιατι δεν ειναι καλα, αυτο ελλειπε (και για να δανειστω και αυτο που ειπε ο Κωστας Λυμπεροπουλος σε ενα αλλο θεμα “μερικοι θα εδιναν και το δεξι τους χερι για να τα σκεφτουν”) απλα γιατι τα επομενα ειναι παλι, απλα κορυφαια.
Το Orange Was the Color of Her Dress, Then Silk Blues και το Meditations for Moses ειναι απο τις επισης μεγαλες στιγμες του δισκου. O Mingus καταφερνει και παιρνει ενα θεμα και με εντεχνες αλλαγες υφους το κανει κατι αλλο κατι καινουριο με τη σφραγιδα της εσωτερικοτητας που τον διακρινει.
Αυτο βεβαια ολοκληρωνεται στο τελευταιο κομματι, το Compositional Theme Story: Medleys, Anthems and Folklore.
Εδω ξεδιπλωνεται και το ταλεντο του Mingus να αλλαζει υφος και να δημιουργει κοσμους διαφορετικους αλλα παραλληλα τοσο αρρηκτα δεμενους μεταξυ τους...
Τελικα η αστικη συγκοινωνια εχει και τα καλα της...
Κυριως ειναι γνωστος πρωτιστως σαν συνθετης και σαν μπασιστας.
Εχει συνεργαστει με τους Louis Armstrong, Lionel Hampton, Charlie Parker, Miles Davis, Art Tatum και τον ιδιο τον Duke Ellington (πολλοι τον παρομοιαζαν ως τον νεο Duke)
Πολυγραφοτατος με πανω απο 65 προωπικες δουλιες και live.
Καποιες απο αυτες ειναι τα Pithecanthropus Erectus, The Clown, The Black Saint and the Sinner Lady...
Αποφασισα ομως να μην παρουσιασω καμια απο αυτες του τις δουλιες...
Θελω να σας πω για το Mingus Plays Piano το οποιο κυκλοφορησε το 1963 απο την Impulse!
Για μια περιοδο που χρησιμοποιουσα το τραινο για να πηγαινω στη δουλια ειχα μαζι μου ενα player για να περναει η δυσκολη ωρα εκει στο στριμωγμα.
Ανακαλυψα οτι ακουγοντας το συγκεκριμμενο ηταν σαν να εφευγα απο το βαγονι, μια μικρη προσωπικη διεξοδος απο τη βαβουρα...
Αποτελειται απο 11 κομματια. Στην ουσια ειναι 11 διαφορετικοι αυτοσχεδιασμοι του Mingus οχι ομως με μπασο, στο οποιο ετσι κι αλλιως ειχε δειξει το μεγαλειο του, αλλα με πιανο. Ενας Mingus που προσεγγιζει το οργανο με ευαισθησια και εμπνευση οδηγοντας το σε jazz δρομους που χανεσαι με προθυμια.
Ειναι ηρεμος αλλα συναμα νοιωθεις και μια ενεργεια στο παιξιμο του να σε πλημυριζει, τη νοιωθεις να σου τρανταζει το ειναι αλλα χωρις φανφαρες και “μεγαλεια'. Ενας ανθρωπος και το πιανο του...
1. Myself When I Am Real
2. I Can't Get Started
3. Body and Soul
4. Roland Kirk's Message
5. Memories of You
6. She's Just Miss Popular Hybird
7. Orange Was the Color of Her Dress, Then Silk Blues
8. Meditations for Moses
9. Old Portrait
10. I'm Getting Sentimental over You
11. Compositional Theme Story: Medleys, Anthems and Folklore
Ας δουμε ομως λιγο και τα κομματια.
Ξεκιναει με το Myself When I am Real. Προσωπικη γνωμη, μαλλον ειναι η κομματαρα του δισκου, σαν τη θαλασσα, μια ηρεμη και γαληνια μια τρικυμιωδης γεματη ενεργεια.
Μια ενδοσκοπηση στο μυαλο μιας ιδιοφυιας.
Τα I can't get started και Body and Soul ειναι πιο πολυ ο προθαλαμος για να μας προετοιμασουν για το Ronald Kirk's Message. Ειναι ενας χαιρετισμος, ενας φορος τιμης στον Raahsan Roland Kirk. Εδω ο Mingus χρησιμοποιωντας μονο το πιανο αντισταθμιζει την ηλεκτρικοτητα και πολυσυλλεκτικοτητα του Kirk. Αποκαλυπτει, ξεφλουδιζοντας στρωση στρωση τα επιπεδα της ψυχης του χωρις να χανει τον ελεγχο ουτε μια στιγμη.
Περνωντας τα επομενα δυο, οχι γιατι δεν ειναι καλα, αυτο ελλειπε (και για να δανειστω και αυτο που ειπε ο Κωστας Λυμπεροπουλος σε ενα αλλο θεμα “μερικοι θα εδιναν και το δεξι τους χερι για να τα σκεφτουν”) απλα γιατι τα επομενα ειναι παλι, απλα κορυφαια.
Το Orange Was the Color of Her Dress, Then Silk Blues και το Meditations for Moses ειναι απο τις επισης μεγαλες στιγμες του δισκου. O Mingus καταφερνει και παιρνει ενα θεμα και με εντεχνες αλλαγες υφους το κανει κατι αλλο κατι καινουριο με τη σφραγιδα της εσωτερικοτητας που τον διακρινει.
Αυτο βεβαια ολοκληρωνεται στο τελευταιο κομματι, το Compositional Theme Story: Medleys, Anthems and Folklore.
Εδω ξεδιπλωνεται και το ταλεντο του Mingus να αλλαζει υφος και να δημιουργει κοσμους διαφορετικους αλλα παραλληλα τοσο αρρηκτα δεμενους μεταξυ τους...
Τελικα η αστικη συγκοινωνια εχει και τα καλα της...
Last edited: