Modern Timing

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

ROISIN MURPHY - OVERPOWERED


Όταν στο τέλος της χρονιάς ψάξουμε να βρούμε το ποπ δίσκο που χαρακτήρισε τη φετινή δισκογραφία, δεν θα κουραστούμε καθόλου.
Η παλιά γνωστή frontwoman των Moloko μας ετοίμασε την πιο εύγευστη, αληθινή, ταρακουνητική, σκοτεινή μα λάμψουσα χορευτική συνταγή, από αυτές που έχουν το στίγμα να μείνουν κλασσικές στο είδος (και δεν είναι πολλές).

Όταν πριν 13 ακριβώς χρόνια, κάποιο βράδυ κόλλησαν τα μάτια μου στο χαζοκούτι, ακούγοντας (αλλά κυρίως παρατηρώντας τι συνέβαινε επί σκηνής) μια εμφάνιση κάποιων... Moloko(!) που πρόβαλλε το MTV και κυριεύτηκα από το σοκ της performance με τη χλιδή, τη μαυρίλα, το funk, το εξωπραγματικό happening που συνέβαινε μπροστά στα μάτια μου, ένοιωσα βέβαιος για τούτο: πως δεν υπήρχε περίπτωση αυτή η γκόμενα να μην λατρευτεί από τους μουσικούς κύκλους. Λυτοί και δεμένοι που επιστρατεύτηκαν, δεν κατάφεραν ακόμα να μου το βρουν...Ήταν και η εποχή που ξεπήδαγε το trip hop, με το Dummy των Portishead να κάνει τα πρώτα βήματα στα σκοτεινά δωμάτια των υποψιασμένων. Το μυαλό επηρεάζεται πανεύκολα. Η εμπορικότητα ήρθε πολύ μετά...

Αυτό είναι το δεύτερο σόλο άλμπουμ της, πρώτο ήταν το Ruby Blue μαζί με τον Matthew Herbert που είχε αναλάβει τα πάντα πίσω από τη κονσόλα και τις ενορχηστρώσεις. Τζαζ απόπειρα, αποστασιοποιημένη, μπολιασμένη με soul καρικεύματα των middle seventies και τη μυρωδιά μιας αρτίστικης καπνίλας που σκάει στο πεζοδρόμιο από την ανοιχτή πόρτα κάποιου club στο Bristol.

Στο Overpowered το σκηνικό αλλάζει. Οι πόρτες κλείνουν, η πίστα δέχεται ιδρωμένα κορμιά, ζέστη πολλή, το glitter φεγγοκοπάει περήφανο. Το όχημά της στήνεται στο φανάρι και ρίχνει το γάντι στο πολυτελές διθέσιο του Confessions on a dance floor που νοιώθει να απειλείται στα ίσα. Γιγάντια κόντρα με αμφίβολο αποτέλεσμα. Το δυνατό χαρτί της Roisin η χαρισματική φωνή και οι πανέξυπνοι στίχοι. Προέρχεται από τον δρόμο και της φαίνεται. Οι μελωδίες στα ρεφραίν αξεπέραστες. Όπως και της Παναγίας. Οι κινητήρες πανομοιότυποι, πολύστροφοι κι ακούραστοι.
Η προέλευση κάνει τη διαφορά: της αγγλίδας τα τερτίπια ικανοποιούν βουλές της electronica παιδείας της, της αμερικάνας των billboards.

Παίζει ασταμάτητα, ρουφιέται με τη μια. Αναφορά στα κομάτια δεν χωρά και δεν έχει νόημα. Επιγραμματικά μόνο τα Let Me Know, Body Language, Overpowered, Dear Miami, Primitive, You Know Me Better, Modern Timing (downloaded bonus track), είναι booked στο μυαλό για μέρες.
Επιχειρήστε να κατεβάσετε και τα non album tracks. Μαγικά εξίσου. Ας της πει κάποιος ότι έπη σαν το Off and on πρέπει να τα γνωρίζει και η τελευταία λυγερόκορμη κλαμπίστρια!
Στα πρωτα πέντε της διετίας...

To clip του Overpowered: http://www.popjustice.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1222&Itemid=9

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Η απόκτηση του είναι must.

 

[petros_m]

Ακουω τωρα ενα τραγουδι της, στον Πετριδη και μου φαινεται λιγο ξεπερασμενη η παραγωγη. Θα το ακουσω ολοκληρο και τα ξαναλεμε.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Χωρίς την παραμικρή μομφή, δεν νομίζω να υπάρχει-υπάρξει κάτι που θα κονταροχτυπηθεί ποτέ με το Confessions On a Dancefloor !:guitarist:

Sorry και για το off topic guys..perator:

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Re: Απάντηση: Modern Timing

Χωρίς την παραμικρή μομφή, δεν νομίζω να υπάρχει-υπάρξει κάτι που θα κονταροχτυπηθεί ποτέ με το Confessions On a Dancefloor !:guitarist:

Sorry και για το off topic guys..perator:

Τελείως διαφορετική οπτική των πραγμάτων.Φυσικά και δεν μπορεί να κονταροχτυπηθεί.To confessions όπως και οποιαδήποτε άλλη μεγαλη Madonna παραγωγή, όσο και να εντριφεί στην λογική των samples και του retro γενικότερα έχει πάντα μια οπτική προς τα "μπροστά".Η Madonna δεν υπήρξε ποτέ η πρωτοπόρος αλλά ήταν σχεδόν πάντα μέσα στους επόμενους πέντε που ακολουθούσαν το ρεύμα.

Η παραγωγή εδώ είναι εντελώς retrospective όπως είπε και ο Πέτρος αλλά έχει και απίστευτο class και θράσος γιατί αυτός ο ήχος δεν είναι για "παιχνίδια" είναι στη "κόψη", μπορεί και να σε στείλει εντελώς out.Ο δίσκος θα μπορούσε να λεγόταν με εξαίρεση τα primitive,tell everbody,scarlet gibbons....underground dance classics 1980-1984.Με το cry baby σχεδόν έχω σοκαριστεί,post high energy ήχου του Bobby Orlando και των σκοτεινών και άγριων παραγωγών του στην/στον Divine πολύ πριν τον αναλάβουν οι άθλιοι S.A.W, και πολύ πριν ο ίδιος αναλάβει τους Pet shop Boys.To movie star Visage και Buggles(Video kills the radio star).To dear miami μεταξύ παραγωγής των Full Force και μια cure πινελιά.To Υου Know me better παίρνεις όρκο οτι είναι βγαλμένο απο τις πίστες κάποιας disco στα mid 80s,"in the evening" Sheryl Lee Ralph.....Τέλος πάντων όλα τα κομμάτια θυμίζουν κάτι αλλά το σημαντικό είναι οτι είναι και μέσα στο κλίμα εντελώς....Το ομότιτλο είναι το απόλυτο dance κομμάτι.....

Εμένα μου αρέσει πολύ αλλά είναι αυτό που είπα στην "κόψη".Μπορεί και να το δει κάποιος εντελώς στενά ως πολύ "retro".Ελπίζω να μην απαξιωθεί με την δικαιολογία οτι πρόκειται περί θρασύτατου europop.

 

[LEO09]

Καλημερα,ομορφη η κοπελιτσα με ζεστη φωνη πραγματι αλλα
για must & δισκος pop της χρονιας δεν το βλεπω...
Με εξαιρεση το OVERPOWERED που εχει ηδη φαει τα rmx του απο το
καλοκαιρι & ακομη ακουγεται ομορφα δεν ακουσα & κατι το τοσο
αξιολογο στο υπολοιπο cd.
Underground dance classics 1980-84 ναι μοιαζει, αλλα τιποτε αλλο
παραπερα δεν με κανει να βαλω αυτην την δουλεια στα καλυτερα
pop της χρονιας που θα ειναι πολλα & πολυ πιο προχωρημενα απο
το OVERPOWERED.
Oσον αφορα για τα club του σημερα ουτε εξω απο την πορτα δεν
περναει το cd,για dance ουτε λογος,σε κανα μπαρακι 1-2 κοματια
ισως τα ακουσεις..

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Γιώργο τα είπες ακριβώς όπως είναι. Ολόκληρο το άλμπουμ βγάζει στη φόρα τα χορευτικά υπόγεια των 80's, η γυναίκα έχει ανατραφεί με τέτοια ακούσματα.
Κι επειδή η συγκεκριμένη κουβαλάει ιστορία (που είχα τη τύχη να ζήσω παράλληλα και από την αρχή), καλά θα είναι να τη ψάχνουμε.

Και μη πιστέψει κανείς ότι οι Moloko έβγαλαν ταυτότητα με βάσει το The Time Is Now ή το Sing It Back γιατί θα διασκεδάσω πολύ :Banane0:

...και θεωρώ επίσης αδιανόητο να θαυμάζουμε καρικατούρες σαν την Amy Winehouse και να προσπερνάμε αυτούς που κουβαλάνε τα ένσημα...(καλά τα 90'ς δεν τα έζησε κανείς?)

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Re: Απάντηση: Modern Timing

Καλημερα,ομορφη η κοπελιτσα με ζεστη φωνη πραγματι αλλα
για must & δισκος pop της χρονιας δεν το βλεπω...
Με εξαιρεση το OVERPOWERED που εχει ηδη φαει τα rmx του απο το
καλοκαιρι & ακομη ακουγεται ομορφα δεν ακουσα & κατι το τοσο
αξιολογο στο υπολοιπο cd.
Underground dance classics 1980-84 ναι μοιαζει, αλλα τιποτε αλλο
παραπερα δεν με κανει να βαλω αυτην την δουλεια στα καλυτερα
pop της χρονιας που θα ειναι πολλα & πολυ πιο προχωρημενα απο
το OVERPOWERED.
Oσον αφορα για τα club του σημερα ουτε εξω απο την πορτα δεν
περναει το cd,για dance ουτε λογος,σε κανα μπαρακι 1-2 κοματια
ισως τα ακουσεις..

Το κλάμπ του σήμερα είναι ένα μεγάλο θέμα το οποίο δεν έχω παρακολουθήσει και πραγματικά είμαι περίεργος στο τι παίζεται και τι είναι mainstream εκεί.Δηλαδή αν γνωρίζεις το θέμα όποτε βρεις χρόνο κάνε μια παρουσίαση για να δούμε και αυτήν την οπτική.

Χθες λοιπόν που άκουγα τα κομμάτια ένα ένα τα κούγκλαρα ταυτόχρονα με άλλα που μου θύμιζαν και διαπίστωσα οτι ο δίσκος έχει κάνει μια εισβολή σε playlists, blogs, radios που αποκλειστικά παίζουν μουσική 80ς.Ξέρεις μιλάμε και για ένα κοινό που είναι λίγο "δύστροπο" και αρκετά "κλειστό".Θά έχεις και εσύ ακούσει αυτό "χορευτικά κομμάτια σαν των 80ς δεν ξαναγίνονται" κλπ.Κοινό που δεν αποδέχεται εύκολα καινούργιες παραγωγές.

Πέρα απο αυτό έχω μια αίσθηση και μένει να διαπιστώσουμε αν κάνω λάθος ή όχι πως η μουσική βιομηχανία προσανατολίζεται οχι απλά σε δίσκους "επιρροών" αλλά σε δίσκους "αναφοράς".Παρατηρώ σε αρκετές καινούργιες ποραγωγές τον απεγκλωβισμό απο την απλή επιρροή πράγμα επικίνδυνο γιατί στη επιρροή θα επιλέξεις το αφρό ενώ στην αναφορά θα πρέπει να δημιουργήσεις και το ανάλογο κλίμα και να ενσωματώσεις και πολύ ξεπερασμένα ως και κιτσ ίσως στοιχεία( το "footprints" κινδυνεύει άμεσα με αυτήν την οπτική)
Τις προάλες στο metropolis παίζαν ένα cd συγκροτήματος που δεν συγκράτησα το όνομα του που ήταν φτυστοί οι Human League.Ολόιδια φωνή,παραγωγή, κομμάτια,δυσκολεύτηκα να πιστέψω οτι δεν ηταν κάποια ακυκλοφόρητη δουλειά τους απο τα 80ς.Αναφερόντουσαν απροκάλυπτα!
Οι giallos flame που ακούω κανά μήνα τώρα σε χώνουν και αυτοί εντελώς στην εποχή που επιλέγουν.Αισθάνεσαι οτι έισαι σε σινεμά με τους φίλους σου το 80 και βλέπεις Dario Argento.Κοιτάς τον εαυτό σου να βεβαιωθείς οτι δεν φοράς μπάγκι τζίν!
Αν αυτή η τάση εδραιωθεί και γίνουν πολλές τέτοιες παραγωγές, και το τολμήσουν και μεγάλα ονόματα μπορεί να περάσει και στα μεγάλα κλάμπ...

 

[LEO09]

Οσον αφορα το πρωτο, πραγματι καποια στιγμη που θα
εχω χρονο ας κανουμε μια μαζωξη με αυτον τον σκοπο το
mainstream του σημερα.
Για το δευτερο θεμα,πραγματι υπαρχει αυτο το δυστροπο οπως
χαρακτηριστικα γραφεις κοινο που ζηταει αυτης της εποχης μουσικη.
Εχω βρεθει αρκετες φορες σε club σε δυσκολη θεση...
Τρεχει ομως τοσο γρηγορα αυτη η ρημαδα η δισκογραφια & υπαρχουν
τοσο φρεσκιες ιδεες στο συγκεκριμενο ειδος που δυσκολα καποιοι απο
τους παλιους μεγαλους μπορουν με μια νεα κυκλοφορια να ξεχωρισουν μπροστα στις νεες ιδεες των καινουργιων..
Για το cd που αναφερεις & μοιαζει με Human League καποια στιγμη
το τσεκαρα,θα σου γραψω στοιχεια το βραδυ που θα γυρισω σπιτι οπου
& θα εχω το αντιγραφο.
Την καλημερα μου & παλι.

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Modern Timing

Το κλάμπ του σήμερα είναι ένα μεγάλο θέμα το οποίο δεν έχω παρακολουθήσει και πραγματικά είμαι περίεργος στο τι παίζεται και τι είναι mainstream εκεί.Δηλαδή αν γνωρίζεις το θέμα όποτε βρεις χρόνο κάνε μια παρουσίαση για να δούμε και αυτήν την οπτική.

Χθες λοιπόν που άκουγα τα κομμάτια ένα ένα τα κούγκλαρα ταυτόχρονα με άλλα που μου θύμιζαν και διαπίστωσα οτι ο δίσκος έχει κάνει μια εισβολή σε playlists, blogs, radios που αποκλειστικά παίζουν μουσική 80ς.Ξέρεις μιλάμε και για ένα κοινό που είναι λίγο "δύστροπο" και αρκετά "κλειστό".Θά έχεις και εσύ ακούσει αυτό "χορευτικά κομμάτια σαν των 80ς δεν ξαναγίνονται" κλπ.Κοινό που δεν αποδέχεται εύκολα καινούργιες παραγωγές.

Πέρα απο αυτό έχω μια αίσθηση και μένει να διαπιστώσουμε αν κάνω λάθος ή όχι πως η μουσική βιομηχανία προσανατολίζεται οχι απλά σε δίσκους "επιρροών" αλλά σε δίσκους "αναφοράς".Παρατηρώ σε αρκετές καινούργιες ποραγωγές τον απεγκλωβισμό απο την απλή επιρροή πράγμα επικίνδυνο γιατί στη επιρροή θα επιλέξεις το αφρό ενώ στην αναφορά θα πρέπει να δημιουργήσεις και το ανάλογο κλίμα και να ενσωματώσεις και πολύ ξεπερασμένα ως και κιτσ ίσως στοιχεία( το "footprints" κινδυνεύει άμεσα με αυτήν την οπτική)
Τις προάλες στο metropolis παίζαν ένα cd συγκροτήματος που δεν συγκράτησα το όνομα του που ήταν φτυστοί οι Human League.Ολόιδια φωνή,παραγωγή, κομμάτια,δυσκολεύτηκα να πιστέψω οτι δεν ηταν κάποια ακυκλοφόρητη δουλειά τους απο τα 80ς.Αναφερόντουσαν απροκάλυπτα!
Οι giallos flame που ακούω κανά μήνα τώρα σε χώνουν και αυτοί εντελώς στην εποχή που επιλέγουν.Αισθάνεσαι οτι έισαι σε σινεμά με τους φίλους σου το 80 και βλέπεις Dario Argento.Κοιτάς τον εαυτό σου να βεβαιωθείς οτι δεν φοράς μπάγκι τζίν!
Αν αυτή η τάση εδραιωθεί και γίνουν πολλές τέτοιες παραγωγές, και το τολμήσουν και μεγάλα ονόματα μπορεί να περάσει και στα μεγάλα κλάμπ...

Τα τελευταία 3-4 χρόνια ήδη τα 80´ς έχουν εισβάλει σε κάθε οχυρό της μουσικής, σε κάθε ιδίωμα. Από που να πιάσουμε? Χιλιάδες τα παραδείγματα. Ακόμα και φτασμένοι κατέφυγαν εκεί για να επιβιώσουν από το τέλμα (φευ).

Η άποψή μου για τέτοιες "αναβιώσεις" είναι πάντα θετική. Όλα ξεκινάνε από την ανάγκη να ειπωθεί κάτι περισσότερο στην ίδια παλιά γλώσσα, κάτι που τότε δεν πρόλαβε να υπάρξει. Αυτοί που έχουν δίψα να το κάνουν, ξεχωρίζουν. Κι επειδή όλα κάνουν το κύκλο τους, έρχεται μετά η μανιέρα της επανάληψης και απομίμησης για τη κονόμα. Στο σημείο εκείνο αναχωρούμε, πάμε για άλλα... για το νέο κύκλο που ήδη έχει ανοίξει κάπου αλλού. Υπόγεια πάντα και σιωπηλά. Η στιγμή του ντόρου μας βρίσκει σε ξένη αγκαλιά.

Η ροή, το νήμα υπάρχει πάντοτε. Όταν ανακαλύπτεις κάτι από τη μέση του, οφείλεις να ξετυλίξεις τη κορδέλα προς τα πίσω και κατόπιν να δεις την εξέλιξη. Έτσι αντιδρώ εγώ τουλάχιστον.

Όταν λοιπόν αναφέρεται κανείς σε μια προσωπικότητα που κάποτε στιγμάτισε με το τρόπο της κάποιες καταστάσεις λέγοντας "ωραία η κοπελίτσα με συμπαθητική φωνή" πρέπει να το κοιτάξεις.
Ταύτα.

p.s. George, αν θες σε φτιάχνω με τα non album tracks που για μένα είναι απορίας άξιον πως δεν χώρεσαν! Ειδικά τα Off and on και Modern timing

 

[LEO09]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Modern Timing

Η άποψή μου για τέτοιες "αναβιώσεις" είναι πάντα θετική. Όλα ξεκινάνε από την ανάγκη να ειπωθεί κάτι περισσότερο στην ίδια παλιά γλώσσα, κάτι που
Όταν λοιπόν αναφέρεται κανείς σε μια προσωπικότητα που κάποτε στιγμάτισε με το τρόπο της κάποιες καταστάσεις λέγοντας "ωραία η κοπελίτσα με συμπαθητική φωνή" πρέπει να το κοιτάξεις.Human League
Ταύτα.

Και η δικη μου αποψη για τις αναβιωσεις δεν ειναι αρνητικη αρκει να
εχουν κατι να πουν στην σημερινη μουσικη σκηνη..
Οσο για το ωραία η κοπελίτσα με συμπαθητική φωνή,γιατι δεν σου αρεσει?
Δεν διαφωνω για την προσωπικοτητα της η για τους moloko,αλλα για την
εν λογω κυκλοφορια στην σημερινη mainstream σκηνη.

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Tι έχει να επιδείξει η σημερινή maistream σκηνή δηλαδή?
Tις Girls Aloud? ή τον λιανό 50 cent?
κι από (κ)ροκ? τους Arctic Monkeys?

Aλλάζω υπογραφή: mainstream is hard to be

 

[LEO09]

Ουκ ολιγους εχει,αλλα δεν ειναι να καθομαστε να χαλαμε &
το συγκεκριμενο αρθρο τωρα..Εχουμε & δουλεια να κανουμε
εξαλλου.
Δεν ειναι & κακια η σκεψη για την υπογραφη σου!!
Ουτε ειμαι δα & κανας φανατιλας με το συγκεκριμενο ειδος..

Σε αφηνω με καλει το καθηκον..

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Re: Απάντηση: Modern Timing

Οσον αφορα το πρωτο, πραγματι καποια στιγμη που θα
εχω χρονο ας κανουμε μια μαζωξη με αυτον τον σκοπο το
mainstream του σημερα.
.

Να γίνει οπωσδήποτε αυτό.Χαίρομαι όπως ο καθένας μας όταν επιοβεβαιώνομαι αλλά γουστάρω εξίσου και το να διαψεύδομαι.Πολύ θα ήθελα με καποιο τρόπο να μου ξεσφηνώσει κάποιος την πεποίθηση πως η χορευτική μουσική έχει απο καιρό κλείσει και δεν υπάρχουν νέες ιδέες αλλά απλά μοντέρνες παραγωγές.
Τελευταία φορά που είχα πει οτι έχοuμε θέμα με την dance ήταν με το disco science του Mirwais.Είχα πάρει και το cd single τότε που είχε και ένα φοβερό remix του Moroder.Εκεί είπα μπράβο στον νέο αλλά και στον γερόλυκο που όταν δεν τον πιάνουν κρίσεις "κονόμας",όταν δεν εμπίπτει σε γλυκανάλατες ιδέες τύπου take my nreath away και όταν δεν επιστρατεύεται απο διάσημους σε pseudo rock παραγωγές(σπάνια δηλαδή),ξέρει να υποστηρίζει την underground dance era
Οταν μετά απο λίγο καιρό επιστρατεύτηκε ο νέος απο το λαγωνικό γατόνι Madonna για το Music μου φάνηκε αποστειρωμένος

Υ.Γ

Μουκ όποτε μπορείς "ψήσε" τα μη συμπεριληφθέντα.

 

[Δημήτρης Ν.]

ΕΡ: Πως καταλαβαίνεις ότι έχεις μεγαλώσει αρκετά ;
ΑΠ : Οταν οι εν μουσική φίλοι σου , γράφουν διθυράμβους και συζητούν ατελείωτα για κάτι που σου φαίνεται μουσική κατάλληλη για την 9χρονη κόρη σου . :grandpa::grandpa::grandpa:

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

ΕΡ: Πως καταλαβαίνεις ότι έχεις μεγαλώσει αρκετά ;
ΑΠ : Οταν οι εν μουσική φίλοι σου , γράφουν διθυράμβους και συζητούν ατελείωτα για κάτι που σου φαίνεται μουσική κατάλληλη για την 9χρονη κόρη σου . :grandpa::grandpa::grandpa:

Χμμ... it's evolution baby:ernaehrung004: