- 19 June 2006
- 8,661
Οι αγαπημένοι Mogwai επιστρέφουν μ´ένα ακόμη διαμάντι και μας αφήνουν άφωνους, κυρίως για το πως μία μπάντα χωρίς φωνητικά, μπορεί και ''λέει'' τόσα πολλά.
Οι φίλοι μας οι Σκωτσέζοι δεν τσιγκουνεύτηκαν καθόλου σε συναισθήματα ,χρώματα, μυρωδιές, ήχους.
Μετά από σχεδόν 10 χρόνια, το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνει κανείς αμέσως είναι η πιο δουλεμένη πλοκή στις συνθέσεις ,κάτι που δίνει στη μελωδία δίοδο για να βγει πιο έξω, στην επιφάνεια.
Οι προβοκατόρικοι τίτλοι όπως '' I'm Jim Morrison, I'm dead'' ή ''Ι love you, I'm going to blow up your school'' δεν παίζουν άλλο ρόλο, εκτός από το να τραβήξουν τα βλέμματα.
Εξάλλου στις μουσικές τους μπορεί ο καθένας μας να βάλει τους δικούς του τίτλους.
Όλα τα κομμάτια είναι σχεδόν στο ίδιο υψηλό επίπεδο.
Η πιο δυνατή τους στιγμή όμως , είναι για μένα όλα τα λεφτά. BATCAT και φεύγουν αντικείμενα στον αέρα.
Το άλμπουμ ακούγεται μονορούφι. Αυτή τη στιγμή το έχω στα ακουστικά μου.
Και τι πιο όμορφο πρωϊνό με τον ήλιο να λάμπει και να συνοδεύεται από το
The sun smells too loud.
Για όλες τις στιγμές μας έχουν την απάντηση.
Ένα ακόμη εξαιρετικό άλμπουμ, από μία έτσι και αλλιώς σπουδαία μπάντα.
KΑΡΑMUST.