John Culshaw, Putting the Record straight, σελ. 132: "All major works would be recorded in stereo, but unbeknown to the artists: in other words, every such project, either at home or abroad, would be covered by a double crew. The senior staff, including the producer, would be in the mono control room, where the artists would, as in the past, hear playbacks; but buried elsewhere in the building would be a second crew, working with two-track tape-machines and recording for stereo, usually with a junior producer in attendance."
και συνεχίζει να εξηγεί τις δυσκολίες που προκαλούσε μιά τέτοια ρύθμιση. Μιλάει επίσης για τους περιορισμούς που προκαλούσε η αδυναμία να δώσουν οδηγίες στους καλλιτέχνες, π.χ. για το που θα σταθούν ώστε να ηχογραφηθεί σωστή στερεοφωνική απεικόνιση. Είναι νομίζω προφανές ότι το μονοφωνικό συνεργείο είχε την καλύτερη θέση, τα καλύτερα τεχνικά μέσα και τους πιο έμπειρους μηχανικούς.
Η έκφραση "του πεταματού" πήγαινε στην αντιμετώπιση που είχε η στερεοφωνία από τους μάνατζερ της Decca, όχι στις ικανότητες του John Culshaw και της παρέας του. Γνωρίζω πολύ καλά τους δίσκους της Decca, την ποιότητά τους και την ιστορία της εταιρείας, δεν έχεις το μονοπώλιο της γνώσης Λουκά. Έχω επίσης πολλούς δίσκους της στη συλλογή μου.
Υ.Γ. Τα Αγγλικά μου είναι πολύ καλά, σχεδόν τόσο καλά όσο και τα Γερμανικά μου. Διαγράφονται μόνο κείμενα που δεν συνάδουν με τους κανονισμούς του φόρουμ.
