"(No Pussyfooting)"

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Fripp + Eno: “(No Pussyfooting)” (EG Records original release 1973)

“Αν το Σύμπαν, εκεί που ξυρίζεται, κάνει μία στραβή και κοπεί, αυτό που θα βγεί από την πληγή δεν θα είναι αίμα. Θα είναι το No pussyfooting” - Paul Morley.

Κάπου εκεί γύρω στο 1974, το βάλαμε στα πλατώ μας και ακούσαμε το μέλλον.
Δεν ήταν Μουσική με την καθιερωμένη έννοια του όρου. Ηταν ένα αφηρημένο ηχητικό γλυπτό. 2 tracks, γύρω στα 20 λεπτά το καθένα: “The Heavenly Music Corporation” και “Swastika Girls”. Mια ακουστική μαγγανεία: 2 μαγνητόφωνα Revox, ένα συνθεσάϊζερ και η κιθάρα, επεξεργασμένη και περασμένη μέσα από κάθε λογής παραμορφωτές, στήνουν ένα κατασκεύασμα με πολλαπλές ηχητικές επιστρώσεις που δείχνει τελείως εγκεφαλικό και δεν μοιάζει να το απασχολεί καμία πρεμούρα να κοινωνήσει στον ακροατή του συναισθήματα, όπως είθισται να κάνει συνήθως η μουσική. Σου φέρνει στο νού ένα Σύμπαν γεμάτο σκιές που μοιάζει να κρέμεται σαν κάστρο στον αέρα. Είναι ανείπωτη η ομορφιά που κατοικεί εδώ. Το κυριότερο: ο τρόπος που προκύπτει αυτή η ομορφιά, καθώς σε πολιορκούν γραμμικές, επίμονες, ανελέητες ακολουθίες από κάθε λογής ήχους, χωρίς αναφορές σε οτιδήποτε έχεις μάθει να ακούς και να θεωρείς μουσική μέχρι Σήμερα. Και όσο σκύβεις πάνω του και τεντώνεις τα αυτιά σου, ανακαλύπτεις πως μόνο μονότονο και επαναληπτικό Δεν είναι: δεν σου φανερώνει τα μυστικά του με την πρώτη, φυσικά, αλλά είναι τόσο πλουσιοπάροχο, μια αδιανόητη αφθονία από ψιλοδουλεμένη λεπτομέρεια, μια τρομακτική ποικιλία που λανθάνει στους κόλπους του κι έρχεται σιγά σιγά στο φώς όσο το ακούς, σαν φωτογραφία που εμφανίζεται στα χέρια σου.
35 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του αυτό το Μαύρο Διαμάντι εξακολουθεί να λάμπει: τότε, σε “κούφαινε”…τώρα, με κάποιο μαγικό τρόπο, μοιάζει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής σου γλώσσας. Κλασσικό.
Η τελευταία του έκδοση είναι remastered και προσφέρει, σαν bonus, ένα επιπλέον CD: τα ίδια δύο κομμάτια αλλά παιγμένα πρώτα με τη μαγνητοταινία στη μισή ταχύτητα (!) και, μετά, ανεστραμμένη: από το τέλος προς την αρχή. Το αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό.

Ω η ατέλειωτη μαγεία της πραγματικά μεγάλης, πρωτοποριακής Τέχνης.

 

[supersonic]

Τα λόγια περιττά.
Λύμπε, είναι καιρός να ξαναγυρίσουμε στα πληκτρολόγια.

 

[Γιώργος Κουν.]

..κι έρχεται σιγά σιγά στο φώς όσο το ακούς, σαν φωτογραφία που εμφανίζεται στα χέρια σου.

να, τέτοια λές τώρα και μετά μας βάζεις να ψάχνουμε
Στην πρώϊμη νιότη μου κάτι έχω ακούσει, καθότι υπήρχε στις δισκοθήκες της παρέας, αλλά είναι αδύνατον φυσικά να το ανακαλέσω στη μνήμη μου :grandpa:
Το ότι ήταν πολύ "μπροστά" αυτά (και άλλα)τα παλιόπαιδα την εποχή εκείνη, το συζητούσαμε (δεν θυμάμαι με ποιούς φίλους) στην Έκθεση προχθές
(Σαν πολλή αμνησία να έχει πέσει )
Να το δούμε κι αυτό.
Αλλά κοιτάχτε: με ρέγουλα.
Απο την πλημμύρα του τριημέρου δεν στεγνώσαμε ακόμη, έτσι;

 

[Nikos F]

δεν μπορουμε να το αποκαλεσουμε ambient ετσι δεν ειναι ?
experimental for the sake of the experiment ?.... maybe....

 

[Δημήτρης Δ.]

Re: Απάντηση: "(No Pussyfooting)"

να, τέτοια λές τώρα και μετά μας βάζεις να ψάχνουμε
Στην πρώϊμη νιότη μου κάτι έχω ακούσει, καθότι υπήρχε στις δισκοθήκες της παρέας, αλλά είναι αδύνατον φυσικά να το ανακαλέσω στη μνήμη μου :grandpa:
Το ότι ήταν πολύ "μπροστά" αυτά (και άλλα)τα παλιόπαιδα την εποχή εκείνη, το συζητούσαμε (δεν θυμάμαι με ποιούς φίλους) στην Έκθεση προχθές
(Σαν πολλή αμνησία να έχει πέσει )

Μηπως φταινε οι ρακες? (απο τους Bioshpere στον Aphex και μετα στον Eno). Θα σου δωσω ενα "αντιγραφο ασφαλειας" οταν ερθεις για την ακροαση που λεγαμε.

Πραγματι, κορυφαιος δισκος .....

 

[caerbannog]

Κάνω πως δεν είδα το Μορλυ και συνεχίζω:
Καταπληκτικό άλμπουμ, επαναπροσδιόρισε τα πράγματα για ένα μεγάλο ακροατήριο της εποχής και άνοιξε νέους ορίζοντες, και για το ακροατήριο αλλά και για τους μουσικούς.Ουσιαστικά αξιοποίησε ιδέες της πρωτοπορίας των αρχών του 20ου αιώνα και γκρέμισε προκαταλήψεις σε ένα μέρος του ροκ ακροατηρίου ενώ προανήγγειλε την επάνοδο της εξόριστης ευφυίας στα τεκταινόμενα της progressive εποχής.
Μοιάζει ο δίσκος, έτσι όπως είναι η δομή του, περισσότερο με Fripp παρά με Eno.Παντού βλέπω όμως να πιστώνεται πιο πολύ στον Eno. Υπάρχει η τάση να θεωρείται ο Fripp κιθαρίστας, ενώ ο Eno το οργανωτικό μυαλό της υπόθεσης-λανθασμένα κατά τη γνώμη μου σε αυτό το δίσκο.
Παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία των δίσκων εκείνης της εποχής που στηρίχτηκαν στην παραγωγή, τα ηλεκτρονικά και την τεχνολογία σήμερα ακούγονται γερασμένοι και άδειοι, αυτός και όσοι ακολούθησαν (ως ambient ή συνεργασiες), παραμένουν ολόφρεσκοι ακριβώς διότι δεν στηρίχτηκαν στο λαμπερό περίβλημα αλλά είχαν μουσικό περιεχόμενο, ιδέες και συνθετική δύναμη. Για το λόγο αυτό άλλωστε αποτέλεσαν και πολύ σημαντική επιρροή μέχρι τις μέρες μας για ένα ευρύ φάσμα μουσικών και μουσικών ειδών.
Ο καημένος ο Fripp, κανα δυο χρόνια μετά θα εγκαλούνταν ως γέρος και κοιμήσης, από τα τσαμπουκαλεμένα μειράκια, δια του πειθήνιου στα trends μουσικού τύπου, διότι έπαιζε καθιστός και δεν έκανε τη βακχευόμενη μαϊμού επί σκηνής, όπως κάθε ρόκερ οφείλει βεβαίως βεβαίως... Ρίγος με καταλαμβάνει καθώς φαντάζομαι τον έντονο κνησμό τον οποίο θα αισθάνθηκε ο καλλιτέχνης εκεί στο νότο.
Ουδείς προφήτης στον τόπο του...

 

[Δημήτρης Ν.]

είναι απορίας άξιον , αλλά τελικά φαίνεται πως ο Eno εκτός από αδιαμφισβήτητης αξίας ταλέντο και πραγματικά πρωτοπόρος στον τομέα του ( δηλαδή στην νέα τραγουδοποιητική γλώσσα του αριστουργηματικού Another Green World ) αλλά και σημαντικός θεωρητικός ( που η πρακτική του πλευρά υλοποιήθηκε στα περίφημα χαρτάκια με την ονομασία Oblique Strategies )και παραγωγός , κατάφερε να αποδειχθεί και "καταφερτζίκος" αφού καρπώθηκε την μερίδα του λέοντος από την δόξα των avant-garde συνεργασιών του , όπως η προκείμενη με τον Robert Fripp αλλά και η εξ ίσου σημαντική και ελαφρώς μεταγενέστερη με τον Jon Hassell ( Fourth World Vol. 1 ; Possible Musics 1980) . Για την τελευταία μάλιστα έχω την αίσθηση ότι ο ο Hassell εξέφρασε κάποια στιγμή τα παράπονα του για την απονομή των ευσήμων της δημιουργίας μιάς νέας μουσικής αυτής του Τέταρτου Κόσμου , σχεδόν αποκλειστικά στον Eno παρά το εμφανώς και κατ' ελάχιστον ισότιμο της συνεισφοράς ενός εκάστου.
Τέλος πάντων , θα συμφωνήσω με τον πάντοτε καίριο και εύστοχο στις παρατηρήσεις του καίτοι πλειστάκις μεταβαλλοντα αναιτίως το nickname του , caerbannog , για την μονομερή απόδοση credits για το No Pussyfooting στον Εno παρά στον Fripp- ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω ανέπτυξε ακόμη περισσότερο αυτη την τεχνική , γνωστή και ως Frippertronics , εξικνούμενη μάλιστα και έως τα Discotronics στο περίφημο "God Save the Queen / Under heavy Manners" ( με τον Absal el Habib στα φωνητικά - ποιός είναι ο κύριος [μινι κουϊζ] ) .
Η αξία πάντως του δίσκου ως έργου σύγχρονης μουσικής είναι ανυπολόγιστη , κυρίως διότι κατάφερε να φέρει την σύγχρονη μουσική κοντά στα ροκ ακροατήρια και να την καταστήσει εντεύθεν popular .
Νομίζω ότι πρέπει να αγοράσω και αυτήν την εκδοχή.

 

[christos]

ειναι πιθανον ο μονος δισκος του Εno που δεν μου αρεσει (Λες να φταιει ο Fripp?).Θα το ξαναβαλω να το ακουσω μετα απο πολλα χρονια:grandpa: μηπως και τον παρεξηγησα

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Όπως έχουμε την απαίτηση του καλού από το έργο...
...ίσως...
να έχει και το έργο την απαίτηση του καλού ακροατή.
Αν δεν εμπλακούμε σε αυτό, πώς από κοινού πρόοδος να παραχθεί?
Το δίσκο τον γνώρισα σε εποχές που η οικονομική δυνατότητα ήταν μηδαμινή και ως εκ τούτου τον έλιωσα στο παίξιμο. Αναπολώ την μέθοδο αυτή σαν την μοναδική ευκαιρία να εισπράξει κάποιος κάτι από το έργο. Ο δίσκος βρίσκεται μέσα στους 50 ή 100 που σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί υπήρχαν όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό που τον διαφοροποιεί από την εποχή του είναι η γεύση παρθενογένεσης και η ικανοποίηση πως και στις εποχές μας συνεχίζει να γράφεται κλασική μουσική.

 

[caerbannog]

Αν κάποιος φίλος έχει το βινύλιο θα ήθελα να τον ρωτήσω το εξής:
Είναι γραμμένο όπως τα επόμενα ambient του Eno; Δηλαδή εμπεριέχει πληροφορία surround για πίσω ηχείο; Τα ambient είχαν ένα σχεδιάγραμμα για ένα πίσω ηχείο το οποίο συνδέεται με το + των άλλων δυο αν θυμάμαι καλά.Παίζοντας με την απόσταση του πίσω ηχείου βρίσκεται ένα ιδανικό σημείο όπου δεν μπορεί ο ακροατής να εντοπίσει καμμία ηχητική πηγή και βρίσκεται να αιωρείται μέσα σε ένα ηχητικό στερέωμα. Το είχα κάνει αρκετές φορές (πρόχειρα και με ταπεινότατα μηχανήματα) και η εμπειρία ήταν απίστευτη. Καλύτερη από οποιοδήποτε σύστημα surround άκουσα αργότερα. Όποιος γνωρίζει ας πει - είμαι όλος αυτιά... :ears:

 

[christos]

Απάντηση: Re: "(No Pussyfooting)"

Αν κάποιος φίλος έχει το βινύλιο θα ήθελα να τον ρωτήσω το εξής:
Είναι γραμμένο όπως τα επόμενα ambient του Eno; Δηλαδή εμπεριέχει πληροφορία surround για πίσω ηχείο; Τα ambient είχαν ένα σχεδιάγραμμα για ένα πίσω ηχείο το οποίο συνδέεται με το + των άλλων δυο αν θυμάμαι καλά.Παίζοντας με την απόσταση του πίσω ηχείου βρίσκεται ένα ιδανικό σημείο όπου δεν μπορεί ο ακροατής να εντοπίσει καμμία ηχητική πηγή και βρίσκεται να αιωρείται μέσα σε ένα ηχητικό στερέωμα. Το είχα κάνει αρκετές φορές (πρόχειρα και με ταπεινότατα μηχανήματα) και η εμπειρία ήταν απίστευτη. Καλύτερη από οποιοδήποτε σύστημα surround άκουσα αργότερα. Όποιος γνωρίζει ας πει - είμαι όλος αυτιά... :ears:

Θα σου πω το βραδυ

 

[christos]

Όπως έχουμε την απαίτηση του καλού από το έργο...
...ίσως...
να έχει και το έργο την απαίτηση του καλού ακροατή.
Αν δεν εμπλακούμε σε αυτό, πώς από κοινού πρόοδος να παραχθεί?
Το δίσκο τον γνώρισα σε εποχές που η οικονομική δυνατότητα ήταν μηδαμινή και ως εκ τούτου τον έλιωσα στο παίξιμο. Αναπολώ την μέθοδο αυτή σαν την μοναδική ευκαιρία να εισπράξει κάποιος κάτι από το έργο. Ο δίσκος βρίσκεται μέσα στους 50 ή 100 που σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί υπήρχαν όλοι οι υπόλοιποι. Αυτό που τον διαφοροποιεί από την εποχή του είναι η γεύση παρθενογένεσης και η ικανοποίηση πως και στις εποχές μας συνεχίζει να γράφεται κλασική μουσική.

σωστοτατη παρατηρηση αλλα αλλο δεν μου αρεσει αλλο δεν ειναι καλο.Θα το ακουσω το βραδυ....

 

[christos]

με βαλατε να σηκωθω απο τον καναπε:grandpa:
Το πλατω γυρναει............
μεχρι τελικων συμπερασματων
παρτε και το πισω μερος του βινυλιου.


οπως καταλαβατε το σχεδιαγραμμα ειναι στο ambient4 on lαnd brian eno (σκετος)

 

[christos]

επισης δεν περιεχει σαραουντ για το πισω ηχειο.Αυτο που λεει αν δεν κανω λαθος ειναι πως να αποκτησεις χαμενη πληροφορια χωρου με ενα πισω ηχειο απο τον ακροατη σε στεροφωνικη ηχογραφηση .

 

[christos]

Απάντηση: Re: "(No Pussyfooting)"

Θα σου πω το βραδυ

 

[christos]

.....Λοιπον.....ειναι πραγματι ενας εξαιρετικος δισκος :motz:.
Για να δικαιολογησω την αρχαιοτερη αποψη μου αν ειναι να του προσαψει κατι αρνητικο κανεις ειναι ισως μια συναισθηματικη αδιαφορια που εχει ,που σε συνδιασμο με μερικες σκληρες παραμορφωσεις του Φριπ σε διωχνει καπως.
Ακομα ,αν κανεις δεν τον παρατηρησει προσεκτικα ακουγεται συνεχεια σαν να ειναι ο προλογος η ο επιλογος ενος αριστουργηματος που δεν ερχεται ποτε.
Στην πραγματικοτητα το αριστουργημα ειναι κρυμμενο αναμεσα και πισω απο τα προφανη.
:SFGSF8:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: "(No Pussyfooting)"

.....Λοιπον.....ειναι πραγματι ενας εξαιρετικος δισκος :motz:.
Για να δικαιολογησω την αρχαιοτερη αποψη μου αν ειναι να του προσαψει κατι αρνητικο κανεις ειναι ισως μια συναισθηματικη αδιαφορια που εχει ,που σε συνδιασμο με μερικες σκληρες παραμορφωσεις του Φριπ σε διωχνει καπως.
Ακομα ,αν κανεις δεν τον παρατηρησει προσεκτικα ακουγεται συνεχεια σαν να ειναι ο προλογος η ο επιλογος ενος αριστουργηματος που δεν ερχεται ποτε.
Στην πραγματικοτητα το αριστουργημα ειναι κρυμμενο αναμεσα και πισω απο τα προφανη.
:SFGSF8:

Xρήστο...είσαι ταλέντο, το ξέρεις; :2thumb22sup:

More please opcorn:

 

[petros_m]

Η πισω οψη του βινυλιου του Nerve Net, που μολις τσεκαρισα, δεν αναφερει τιποτα για τριτο ηχειο.

 

[christos]

Απάντηση: Re: Απάντηση: "(No Pussyfooting)"

Xρήστο...είσαι ταλέντο, το ξέρεις; :2thumb22sup:

More please opcorn:

xμ..:hmmmm:με κανεις και κοκκινιζω :blush:

Επισης παρα την αναμφισβητητη αξια του δισκου δεν θα τον επαιρνα μαζι μου σε ενα ερημο νησι ......Θα επαιρνα ομως αυτον !.
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Pearl_(album).
Ενα δισκο που καποτε καποιοι τον ακουγαν παντου ακομα κι οταν κοιμοντουσαν.
Δεν κανεις αλλη μια ομορφη παρουσιαση οπως εσυ ξερεις.?

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Δισκάρα το Pearl