Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ο δύσκολος δρόμος... [John Mayall And The Bluesbreakers]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058778933" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Η έκρηξη του Μπλουζ στα '60ς</h3><p><strong>Various – The Blues Scene</strong> (1999/2020, Decca) [CD/2-LP]</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]199529[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Καλλιτέχνες • Τραγούδια</span>: A1 <span style="color: Dodgerblue">The Bluesbreakers (Peter Green)</span> • Curly (Green) - 4:51, A2 <span style="color: Dodgerblue">Eddie Boyd (John Mayall's Bluesbreakers)</span> • Key To The Highway (Broonzy, Seeger) - 2:34, A3 <span style="color: Dodgerblue">John Mayall's Bluesbreakers With Peter Green</span> • The Super-Natural (Green) - 2:56, A4 <span style="color: Dodgerblue">Otis Spann (Eric Clapton)</span> • Pretty Girls Everywhere (Church, Williams) - 2:52, A5 <span style="color: Dodgerblue">Eddie Boyd (John Mayall's Bluesbreakers)</span> • Blue Coat Man (Boyd) - 2:33, A6 <span style="color: Dodgerblue">Champion Jack Dupree With John Mayall And Eric Clapton</span> • Third Degree (Boyd) - 3:17, B1 <span style="color: Dodgerblue">John Mayall's Bluesbreakers With Eric Clapton</span> • Steppin' Out (Bracken) - 2:30, B2 <span style="color: Dodgerblue">Savoy Brown</span> • Train To Nowhere (Youlden, Simmonds) - 4:12, B3 <span style="color: Dodgerblue">Curtis Jones</span> • Roll Me Over (Jones) - 2:37, B4 <span style="color: Dodgerblue">Zoot Money</span> • Get On The Right Track Baby (Turner) - 1:52, B5 <span style="color: Dodgerblue">Alexis Korner's Blues Inc.</span> • Night Time Is The Right Time (Boyd) - 4:20, B6 <span style="color: Dodgerblue">Mae Mercer</span> • Sweet Little Angel (King) - 3:22, B7 <span style="color: Dodgerblue">Graham Bond Organization</span> • Strut Around (Bond) - 2:38, C1 <span style="color: Dodgerblue">Steve Anglo & John Mayall</span> • Long Night (Mayall, Anglo) - 2:02, C2 <span style="color: Dodgerblue">Davy Graham</span> • Goin' Down Slow (Dupree) - 2:28, C3 <span style="color: Dodgerblue">Savoy Brown</span> • Taste & Try Before You Buy (Youlden) - 2:22, C4 <span style="color: Dodgerblue">Keef Hartley</span> • Me And My Woman (Barge) - 5:05, C5 <span style="color: Dodgerblue">Eddie Boyd</span> • Dust My Broom (James) - 2:39, C6 <span style="color: Dodgerblue">Champion Jack Dupree & Mickey 'Guitar' Baker</span> • Barrel House Woman (Dupree) - 2:03, D1 <span style="color: Dodgerblue">Rod Stewart</span> • I'm Gonna Move To The Outskirts Of Town (Weldon, Jacobs) - 2:57, D2 <span style="color: Dodgerblue">John Mayall's Bluesbreakers With Peter Green</span> • Double Trouble (Rush) - 3:22, D3 <span style="color: Dodgerblue">Champion Jack Dupree</span> • 24 Hours (Boyd) - 4:06, D4 <span style="color: Dodgerblue">Alexis Korner's Blues Inc.</span> • Early In The Morning (Trad.) - 2:58, D5 <span style="color: Dodgerblue">Savoy Brown Blues Band</span> • Let Me Love You Baby (Dixon) - 3:05, D6 <span style="color: Dodgerblue">John Mayall's Bluesbreakers</span> • I Need Your Love (Mayall) - 4:15</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><em>Ω Θεέ μου, εύχομαι στο κρεβάτι μου να μην ήταν τόσο σφιχτά τα μεταξωτά σεντόνια<br /> Πρέπει να κρατήσω τη δύναμή μου να κάνω μια παράσταση απόψε<br /> Θα έχω ένα φλιτζάνι καφέ, ενώ ακούω τις ειδήσεις<br /> Δεν χρειάζεται να ξυριστώ γιατί θα τραγουδήσω τα μπλουζ<br /> <br /> Λοιπόν, νομίζω ότι θα κάνω ένα μασάζ, ίσως χάσω λίγο βάρος<br /> Οπότε θα πρέπει να πάω στο κέντρο με την ολοκαίνουργιά μου Κάντιλακ<br /> Η υπηρέτης μου έρχεται και με ντύνει, ανάβω ένα μεγάλο πούρο<br /> Επειδή μου αρέσει να μοιάζω με τον Νεβρώδ [ΣτΜ. βιβλική φιγούρα] όταν οδηγώ στο αμάξι μου<br /> <br /> Μπορούν οι λευκοί να τραγουδήσουν τους λυπημένους ανθρώπους [ΣτΜ. αναφέρεται στους μαύρους]<br /> Ή είναι υποκριτές τραγουδώντας, γου, γου, γουώου;<br /> <br /> Και τώρα πλησιάζει η ώρα, για να εμφανιστώ στη σκηνή<br /> Αλλάζω το σκούρο μου γκρι μοχέρ κοστούμι και βάζω τα βρώμικα τζιν μου<br /> Η μπάντα έρχεται για να με πάρει, φωνάζω, "Γειά σας, παιδιά"<br /> Πρέπει να ανακατέψω τα μαλλιά μου, θα κάνω λίγο θόρυβο μπρρρ<br /> <br /> Μπορούν οι λευκοί να τραγουδήσουν τους λυπημένους ανθρώπους<br /> Ή είναι υποκριτές τραγουδώντας, γου, γου, γουώου;<br /> <br /> Ω Κύριε, κάποιος να με βοηθήσει</em> - Can Blue Men Sing the Whites (Vivian Stanshall)</td><td><p style="text-align: center">- <strong>Can Blue Men Sing the Whites · The Bonzo Dog Band</strong> -<br /> [MEDIA=youtube]v_iPAUplrdI[/MEDIA]</p> </td></tr></table><p></p><p>«<em><span style="color: Darkorange">Μπορούν οι λευκοί να τραγουδήσουν τους λυπημένους ανθρώπους;</span></em>» ρώτησαν οι μεγαλύτεροι-σατιριστές, <a href="https://avclub.gr/index.php?threads/154923/" target="_blank"><strong>Bonzo Dog Band</strong></a>. Ηχογράφησαν αυτή την παρωδία στο αποκορύφωμα της <a href="https://avclub.gr/index.php?threads/149016/post-1057640624" target="_blank"><strong>Έκρηξης του Βρετανικού Μπλουζ</strong></a>/<em>British Blues Boom</em>, την δεκαετία του '60, αλλά το είδος ήταν βαθιά ριζωμένο στη βρετανική ποπ και ροκ για πολλά χρόνια πριν από αυτό.</p><p></p><p>Ο καταλύτης ήταν ο <a href="https://avclub.gr/index.php?threads/142176/" target="_blank"><strong>Muddy Waters</strong></a> που περιόδευσε το Ηνωμένο Βασίλειο το 1958 κατόπιν αιτήματος του τζαζ τρομπετίστα <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Chris_Barber" target="_blank"><em>Chris Barber</em></a><em>/Κρις Μπάρμπερ</em>. Το γεγονός ότι ο <em>Waters</em> έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα τρέλανε τους καθαρολόγους - σκιές του <em>Dylan</em> στο <em>Newport</em> - αλλά άλλοι ενθουσιάστηκαν. Μεταξύ αυτών που ξεμυαλιστήκαν ήταν οι <strong>Alexis Korner</strong> και <strong>Cyril Davies</strong>, οι οποίοι λειτουργούσαν το <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/London_Blues_and_Barrelhouse_Club" target="_blank"><em>Blues and Barrelhouse Club</em></a> σε μια παμπ του <em>Soho</em>, στο <em>Roundhouse</em>. Το ντουέτο εν συνεχεία εντάχθηκε στην επιθεώρηση του <em>Barber</em>, υποστηρίζοντας την τραγουδίστρια <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Ottilie_Patterson" target="_blank"><em>Ottile Paterson</em></a><em>/Οτίλι Πάτερσον</em> σε ένα μπλουζ διάλειμμα. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 η θέση είχε γίνει τόσο δημοφιλής που οι <em>Korner</em> και <em>Davies</em> έφυγαν για να σχηματίσουν το δικό τους συγκρότημα, <strong>Blues Incorporated</strong>. Το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στις 17 Μαρτίου 1962 στο <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Ealing_Jazz_Club" target="_blank"><em>Ealing Rhythm and Blues Club</em></a>, ένα χώρο που είχε ιδρύσει το ζευγάρι σε ένα υπόγειο κάτω από το τοπικό σινεμά κατάστημα τσαγιού <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Aerated_Bread_Company" target="_blank"><em>ABC</em></a>.</p><p></p><p>Η μπάντα και το κλαμπ έγιναν μαγνήτης για πολλούς επίδοξους μπλουζ μουσικούς, συμπεριλαμβανομένων των <strong>Paul Jones</strong>, <strong>Long John Baldry</strong>, <strong>Nicky Hopkins</strong> και όλων των μελλοντικών μελών των <strong>Graham Bond Organisation</strong>. Ίσως πιο κρίσιμα, ο <strong>Mick Jagger</strong>, ο <strong>Brian Jones</strong> και ο <strong>Charlie Watts</strong> συναντήθηκαν μέσω της επιρροής του <em>Korner</em>, και έτσι έγινε η πνευματική μαία των <strong>Rolling Stones</strong>. Η επιτυχία τους οδήγησε τα Ρυθμ εντ μπλουζ και Μπλουζ στο ποπ τσαρτ και άνοιξαν τους εμπορικούς καταρράκτες. Αυτό που ήταν μια αντεργκράουντ λατρεία πέρασε στην εθνική συνείδηση. Οι <strong>Pretty Things</strong>, <strong>Yardbirds</strong>, <strong>Animals</strong> και <strong>Manfred Mann</strong> ακολούθησαν τους <strong>Stones</strong> ενώ ο ήχος των νυχτερινών κέντρων του Λονδίνου ακούγονταν στα άλμπουμ των <strong>Georgie Fame</strong> και <strong>Zoot Money</strong>.</p><p></p><p>Αν το γκρουπ του <em>Korner</em> ήταν ο καταλύτης για την πρώτη γενιά των Βρετανικών Μπλουζ συγκροτημάτων, οι <strong>Bluesbreakers</strong> του <strong>John Mayall</strong> υπήρξαν για τη δεύτερη. Ο <em>Mayall</em> αρχικά έδρευε στο Μάντσεστερ όπου ηγήθηκε των <em>Powerhouse Four</em> και <em>Blues Syndicate</em>, και ήταν ο <em>Korner</em> που πρότεινε στον <em>John</em> να μετακομίσει στο Λονδίνο όπου δημιουργήθηκαν οι πρώτοι <em>Bluesbreakers</em>. Ο <strong>Eric Clapton</strong>, ο <strong>Peter Green</strong> και ο <strong>Mick Taylor</strong> ακολούθησαν ο ένας μετά τον άλλο σε αυτό το σπερματικό σχήμα που όχι μόνο άφησε το δικό του σημάδι στη βρετανική μουσική, αλλά έβαλε τους σπόρους τόσο για τους <strong>Cream</strong> όσο και για τους <strong>Fleetwood Mac.</strong></p><p></p><p>Ένας από τους κύριους λόγους που η <strong>Decca</strong> μπορούσε να προσελκύσει τους Μπλουζ μουσικούς ήταν ο ενθουσιασμός του εσωτερικού παραγωγού <strong>Mike Vernon</strong>. Όχι μόνο αναγνώρισε και καλλιέργησε το Βρετανικό ταλέντο, αλλά χρησιμοποίησε επίσης την αγάπη και τη γνώση του για να ηχογραφήσει τους επισκέπτες Αμερικάνους μουσικούς. Οι <strong>Otis Span</strong>, <strong>Eddie Boyd</strong> και <strong>Champion Dupree</strong> είναι μερικοί από αυτούς που ηχογράφησαν εξαιρετικά άλμπουμ για την ετικέτα, πολλοί με την υποστήριξη νέων Βρετανών μουσικών.</p><p></p><p>Ωστόσο, όταν η Μπλουζ έκρηξη ήταν σε πλήρη εξέλιξη, η <em>Decca</em> είχε χάσει την εξέχουσα θέση της. Ο <em>Vernon</em> είχε φύγει για να λειτουργήσει τη δική του ετικέτα, την <strong>Blue Horizon</strong>, ο <em>Mayall</em> είχε μετακομίσει στις ΗΠΑ και τελικά θα μεταπηδούσε στην <em>Polydor</em>, ενώ ο <em>Korner</em> δεν θα είχε ποτέ τη δημοφιλή αναγνώριση που άξιζε το πρωτοποριακό του όραμα.</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλo, σημειώσεις ένθετου, wikipedia.org, discogs.com, Brian Hogg)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]198904[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Ο Βρετανός μπλουζ κιθαρίστας <em>Alexis Korner</em> (1928-1984) εμφανίζεται ζωντανά στη σκηνή με τον <em>Cyril Davies</em> (1932-1964) και τον ντράμερ <em>Charlie Watts</em> (πίσω) στο <em>Ealing Jazz Club</em>, στο Ίλινγκ του Λονδίνου το 1962 (φωτογραφία <em>David Redfern</em>)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058778933, member: 30418"] [HEADING=2]Η έκρηξη του Μπλουζ στα '60ς[/HEADING] [B]Various – The Blues Scene[/B] (1999/2020, Decca) [CD/2-LP] [CENTER][ATTACH type="full" alt="TheBluesSceneDecca.jpg"]199529[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Καλλιτέχνες • Τραγούδια[/COLOR]: A1 [COLOR=Dodgerblue]The Bluesbreakers (Peter Green)[/COLOR] • Curly (Green) - 4:51, A2 [COLOR=Dodgerblue]Eddie Boyd (John Mayall's Bluesbreakers)[/COLOR] • Key To The Highway (Broonzy, Seeger) - 2:34, A3 [COLOR=Dodgerblue]John Mayall's Bluesbreakers With Peter Green[/COLOR] • The Super-Natural (Green) - 2:56, A4 [COLOR=Dodgerblue]Otis Spann (Eric Clapton)[/COLOR] • Pretty Girls Everywhere (Church, Williams) - 2:52, A5 [COLOR=Dodgerblue]Eddie Boyd (John Mayall's Bluesbreakers)[/COLOR] • Blue Coat Man (Boyd) - 2:33, A6 [COLOR=Dodgerblue]Champion Jack Dupree With John Mayall And Eric Clapton[/COLOR] • Third Degree (Boyd) - 3:17, B1 [COLOR=Dodgerblue]John Mayall's Bluesbreakers With Eric Clapton[/COLOR] • Steppin' Out (Bracken) - 2:30, B2 [COLOR=Dodgerblue]Savoy Brown[/COLOR] • Train To Nowhere (Youlden, Simmonds) - 4:12, B3 [COLOR=Dodgerblue]Curtis Jones[/COLOR] • Roll Me Over (Jones) - 2:37, B4 [COLOR=Dodgerblue]Zoot Money[/COLOR] • Get On The Right Track Baby (Turner) - 1:52, B5 [COLOR=Dodgerblue]Alexis Korner's Blues Inc.[/COLOR] • Night Time Is The Right Time (Boyd) - 4:20, B6 [COLOR=Dodgerblue]Mae Mercer[/COLOR] • Sweet Little Angel (King) - 3:22, B7 [COLOR=Dodgerblue]Graham Bond Organization[/COLOR] • Strut Around (Bond) - 2:38, C1 [COLOR=Dodgerblue]Steve Anglo & John Mayall[/COLOR] • Long Night (Mayall, Anglo) - 2:02, C2 [COLOR=Dodgerblue]Davy Graham[/COLOR] • Goin' Down Slow (Dupree) - 2:28, C3 [COLOR=Dodgerblue]Savoy Brown[/COLOR] • Taste & Try Before You Buy (Youlden) - 2:22, C4 [COLOR=Dodgerblue]Keef Hartley[/COLOR] • Me And My Woman (Barge) - 5:05, C5 [COLOR=Dodgerblue]Eddie Boyd[/COLOR] • Dust My Broom (James) - 2:39, C6 [COLOR=Dodgerblue]Champion Jack Dupree & Mickey 'Guitar' Baker[/COLOR] • Barrel House Woman (Dupree) - 2:03, D1 [COLOR=Dodgerblue]Rod Stewart[/COLOR] • I'm Gonna Move To The Outskirts Of Town (Weldon, Jacobs) - 2:57, D2 [COLOR=Dodgerblue]John Mayall's Bluesbreakers With Peter Green[/COLOR] • Double Trouble (Rush) - 3:22, D3 [COLOR=Dodgerblue]Champion Jack Dupree[/COLOR] • 24 Hours (Boyd) - 4:06, D4 [COLOR=Dodgerblue]Alexis Korner's Blues Inc.[/COLOR] • Early In The Morning (Trad.) - 2:58, D5 [COLOR=Dodgerblue]Savoy Brown Blues Band[/COLOR] • Let Me Love You Baby (Dixon) - 3:05, D6 [COLOR=Dodgerblue]John Mayall's Bluesbreakers[/COLOR] • I Need Your Love (Mayall) - 4:15 [TABLE] [TR] [TD][I]Ω Θεέ μου, εύχομαι στο κρεβάτι μου να μην ήταν τόσο σφιχτά τα μεταξωτά σεντόνια Πρέπει να κρατήσω τη δύναμή μου να κάνω μια παράσταση απόψε Θα έχω ένα φλιτζάνι καφέ, ενώ ακούω τις ειδήσεις Δεν χρειάζεται να ξυριστώ γιατί θα τραγουδήσω τα μπλουζ Λοιπόν, νομίζω ότι θα κάνω ένα μασάζ, ίσως χάσω λίγο βάρος Οπότε θα πρέπει να πάω στο κέντρο με την ολοκαίνουργιά μου Κάντιλακ Η υπηρέτης μου έρχεται και με ντύνει, ανάβω ένα μεγάλο πούρο Επειδή μου αρέσει να μοιάζω με τον Νεβρώδ [ΣτΜ. βιβλική φιγούρα] όταν οδηγώ στο αμάξι μου Μπορούν οι λευκοί να τραγουδήσουν τους λυπημένους ανθρώπους [ΣτΜ. αναφέρεται στους μαύρους] Ή είναι υποκριτές τραγουδώντας, γου, γου, γουώου; Και τώρα πλησιάζει η ώρα, για να εμφανιστώ στη σκηνή Αλλάζω το σκούρο μου γκρι μοχέρ κοστούμι και βάζω τα βρώμικα τζιν μου Η μπάντα έρχεται για να με πάρει, φωνάζω, "Γειά σας, παιδιά" Πρέπει να ανακατέψω τα μαλλιά μου, θα κάνω λίγο θόρυβο μπρρρ Μπορούν οι λευκοί να τραγουδήσουν τους λυπημένους ανθρώπους Ή είναι υποκριτές τραγουδώντας, γου, γου, γουώου; Ω Κύριε, κάποιος να με βοηθήσει[/I] - Can Blue Men Sing the Whites (Vivian Stanshall)[/TD] [TD][CENTER]- [B]Can Blue Men Sing the Whites · The Bonzo Dog Band[/B] - [MEDIA=youtube]v_iPAUplrdI[/MEDIA][/CENTER][/TD] [/TR] [/TABLE] «[I][COLOR=Darkorange]Μπορούν οι λευκοί να τραγουδήσουν τους λυπημένους ανθρώπους;[/COLOR][/I]» ρώτησαν οι μεγαλύτεροι-σατιριστές, [URL='https://avclub.gr/index.php?threads/154923/'][B]Bonzo Dog Band[/B][/URL]. Ηχογράφησαν αυτή την παρωδία στο αποκορύφωμα της [URL='https://avclub.gr/index.php?threads/149016/post-1057640624'][B]Έκρηξης του Βρετανικού Μπλουζ[/B][/URL]/[I]British Blues Boom[/I], την δεκαετία του '60, αλλά το είδος ήταν βαθιά ριζωμένο στη βρετανική ποπ και ροκ για πολλά χρόνια πριν από αυτό. Ο καταλύτης ήταν ο [URL='https://avclub.gr/index.php?threads/142176/'][B]Muddy Waters[/B][/URL] που περιόδευσε το Ηνωμένο Βασίλειο το 1958 κατόπιν αιτήματος του τζαζ τρομπετίστα [URL='https://en.wikipedia.org/wiki/Chris_Barber'][I]Chris Barber[/I][/URL][I]/Κρις Μπάρμπερ[/I]. Το γεγονός ότι ο [I]Waters[/I] έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα τρέλανε τους καθαρολόγους - σκιές του [I]Dylan[/I] στο [I]Newport[/I] - αλλά άλλοι ενθουσιάστηκαν. Μεταξύ αυτών που ξεμυαλιστήκαν ήταν οι [B]Alexis Korner[/B] και [B]Cyril Davies[/B], οι οποίοι λειτουργούσαν το [URL='https://en.wikipedia.org/wiki/London_Blues_and_Barrelhouse_Club'][I]Blues and Barrelhouse Club[/I][/URL] σε μια παμπ του [I]Soho[/I], στο [I]Roundhouse[/I]. Το ντουέτο εν συνεχεία εντάχθηκε στην επιθεώρηση του [I]Barber[/I], υποστηρίζοντας την τραγουδίστρια [URL='https://en.wikipedia.org/wiki/Ottilie_Patterson'][I]Ottile Paterson[/I][/URL][I]/Οτίλι Πάτερσον[/I] σε ένα μπλουζ διάλειμμα. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 η θέση είχε γίνει τόσο δημοφιλής που οι [I]Korner[/I] και [I]Davies[/I] έφυγαν για να σχηματίσουν το δικό τους συγκρότημα, [B]Blues Incorporated[/B]. Το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στις 17 Μαρτίου 1962 στο [URL='https://en.wikipedia.org/wiki/Ealing_Jazz_Club'][I]Ealing Rhythm and Blues Club[/I][/URL], ένα χώρο που είχε ιδρύσει το ζευγάρι σε ένα υπόγειο κάτω από το τοπικό σινεμά κατάστημα τσαγιού [URL='https://en.wikipedia.org/wiki/Aerated_Bread_Company'][I]ABC[/I][/URL]. Η μπάντα και το κλαμπ έγιναν μαγνήτης για πολλούς επίδοξους μπλουζ μουσικούς, συμπεριλαμβανομένων των [B]Paul Jones[/B], [B]Long John Baldry[/B], [B]Nicky Hopkins[/B] και όλων των μελλοντικών μελών των [B]Graham Bond Organisation[/B]. Ίσως πιο κρίσιμα, ο [B]Mick Jagger[/B], ο [B]Brian Jones[/B] και ο [B]Charlie Watts[/B] συναντήθηκαν μέσω της επιρροής του [I]Korner[/I], και έτσι έγινε η πνευματική μαία των [B]Rolling Stones[/B]. Η επιτυχία τους οδήγησε τα Ρυθμ εντ μπλουζ και Μπλουζ στο ποπ τσαρτ και άνοιξαν τους εμπορικούς καταρράκτες. Αυτό που ήταν μια αντεργκράουντ λατρεία πέρασε στην εθνική συνείδηση. Οι [B]Pretty Things[/B], [B]Yardbirds[/B], [B]Animals[/B] και [B]Manfred Mann[/B] ακολούθησαν τους [B]Stones[/B] ενώ ο ήχος των νυχτερινών κέντρων του Λονδίνου ακούγονταν στα άλμπουμ των [B]Georgie Fame[/B] και [B]Zoot Money[/B]. Αν το γκρουπ του [I]Korner[/I] ήταν ο καταλύτης για την πρώτη γενιά των Βρετανικών Μπλουζ συγκροτημάτων, οι [B]Bluesbreakers[/B] του [B]John Mayall[/B] υπήρξαν για τη δεύτερη. Ο [I]Mayall[/I] αρχικά έδρευε στο Μάντσεστερ όπου ηγήθηκε των [I]Powerhouse Four[/I] και [I]Blues Syndicate[/I], και ήταν ο [I]Korner[/I] που πρότεινε στον [I]John[/I] να μετακομίσει στο Λονδίνο όπου δημιουργήθηκαν οι πρώτοι [I]Bluesbreakers[/I]. Ο [B]Eric Clapton[/B], ο [B]Peter Green[/B] και ο [B]Mick Taylor[/B] ακολούθησαν ο ένας μετά τον άλλο σε αυτό το σπερματικό σχήμα που όχι μόνο άφησε το δικό του σημάδι στη βρετανική μουσική, αλλά έβαλε τους σπόρους τόσο για τους [B]Cream[/B] όσο και για τους [B]Fleetwood Mac.[/B] Ένας από τους κύριους λόγους που η [B]Decca[/B] μπορούσε να προσελκύσει τους Μπλουζ μουσικούς ήταν ο ενθουσιασμός του εσωτερικού παραγωγού [B]Mike Vernon[/B]. Όχι μόνο αναγνώρισε και καλλιέργησε το Βρετανικό ταλέντο, αλλά χρησιμοποίησε επίσης την αγάπη και τη γνώση του για να ηχογραφήσει τους επισκέπτες Αμερικάνους μουσικούς. Οι [B]Otis Span[/B], [B]Eddie Boyd[/B] και [B]Champion Dupree[/B] είναι μερικοί από αυτούς που ηχογράφησαν εξαιρετικά άλμπουμ για την ετικέτα, πολλοί με την υποστήριξη νέων Βρετανών μουσικών. Ωστόσο, όταν η Μπλουζ έκρηξη ήταν σε πλήρη εξέλιξη, η [I]Decca[/I] είχε χάσει την εξέχουσα θέση της. Ο [I]Vernon[/I] είχε φύγει για να λειτουργήσει τη δική του ετικέτα, την [B]Blue Horizon[/B], ο [I]Mayall[/I] είχε μετακομίσει στις ΗΠΑ και τελικά θα μεταπηδούσε στην [I]Polydor[/I], ενώ ο [I]Korner[/I] δεν θα είχε ποτέ τη δημοφιλή αναγνώριση που άξιζε το πρωτοποριακό του όραμα. (*****, πηγές: εξώφυλλo, σημειώσεις ένθετου, wikipedia.org, discogs.com, Brian Hogg) [CENTER][ATTACH type="full" alt="KornerDaviesWatts1962.jpg"]198904[/ATTACH] Ο Βρετανός μπλουζ κιθαρίστας [I]Alexis Korner[/I] (1928-1984) εμφανίζεται ζωντανά στη σκηνή με τον [I]Cyril Davies[/I] (1932-1964) και τον ντράμερ [I]Charlie Watts[/I] (πίσω) στο [I]Ealing Jazz Club[/I], στο Ίλινγκ του Λονδίνου το 1962 (φωτογραφία [I]David Redfern[/I])[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ο δύσκολος δρόμος... [John Mayall And The Bluesbreakers]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…