Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

[stelios26]

Αντίο αγαπητέ Χαρίδημε..Είμαι σίγουρος πως εκεί πάνω τα κρασιά σου θα ευφράνουν τις καρδιές των αγγέλων όπως έκαναν και επι γής με τις καρδιές των ανθρώπων.Στο καλό φίλε.

Δεν τον γνώριζα προσωπικά.
Αναμφισβήτητα μια τεράστια απώλεια για τον χώρο του κρασιού...
Ας αναπαυτεί από όσα τον βασάνιζαν...

 

[Cicadelic Ranger]

Oταν γιορταζεις μια ήττα, πινοντας ακριβο ιρλανδεζικο ουϊσκυ !!! ( και σε πλαστικο ποτηρακι :BDGBGDB55

La Classsssss............!!!!!!!!!!!!

 

[Maestro]

Είναι μερικές φορές που ξαφνικά βλέπεις μπροστά σου κάτι που σε εκφράζει τόσο που θα μπορούσες να το έχεις γράψει ο ίδιος. Εν προκειμένω, το έγραψε, ή μάλλον πιο σωστά, το είπε, ο Ν. Καζαντζάκης στο γαλλικό ραδιόφωνο το 1955.

"Όσο πιο μακρυά είμαστε από την πατρίδα μας, τόσο περισσότερο τη σκεφτόμαστε και τόσο περισσότερο, την αγαπάμε. Όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα βλέπω τις μικρότητες, τις ίντριγκες, τις ανοησίες, τις ανεπάρκειες των αρχηγών, τη μιζέρια του λαού. Όμως από μακρυά δεν βλέπουμε τόσο ευδιάκριτα την ασκήμια και έχουμε περισσότερη ελευθερία να πλάσουμε μια εικόνα της πατρίδας αντάξια ενός ολοκληρωτικού έρωτα. Να γιατί δουλεύω καλύτερα και αγαπώ καλύτερα την Ελλάδα όταν βρίσκομαι στο εξωτερικό. Μακρυά της καταφέρνω να συλλάβω καλύτερα την ουσία της και την αποστολή της στον κόσμο, και συνακόλουθα τη δική μου ταπεινή αποστολή. Κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει στους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό. Γίνονται καλύτεροι. Έχουν την περηφάνεια της φυλής τους, νιώθουν ότι όντας Έλληνες έχουν την ευθύνη να είναι αντάξιοι των προγόνων τους. H πεποίθησή τους, ότι κατάγονται από τον Πλάτωνα και τον Περικλή, μπορεί ίσως να είναι μια ουτοπία, μια αυθυποβολή χιλιετιών, όμως αυτή η αυθυποβολή, γενόμενη πίστη, ασκεί μια γόνιμη επίδραση στη νεοελληνική ψυχή. Χάρη σ' αυτή την ουτοπία επέζησαν οι Έλληνες. Μετά από τόσους αιώνες εισβολών, σφαγών, λιμών, θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί. Όμως η ουτοπία, που έγινε πίστη, δεν τους αφήνει να πεθάνουν. H Ελλαδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα. "

http://www.historical-museum.gr/webapps/kazantzakis-pages/audio/talkforgreece.wav

 

[avpap]

Είναι μερικές φορές που ξαφνικά βλέπεις μπροστά σου κάτι που σε εκφράζει τόσο που θα μπορούσες να το έχεις γράψει ο ίδιος. Εν προκειμένω, το έγραψε, ή μάλλον πιο σωστά, το είπε, ο Ν. Καζαντζάκης στο γαλλικό ραδιόφωνο το 1955.

"Όσο πιο μακρυά είμαστε από την πατρίδα μας, τόσο περισσότερο τη σκεφτόμαστε και τόσο περισσότερο, την αγαπάμε. Όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα βλέπω τις μικρότητες, τις ίντριγκες, τις ανοησίες, τις ανεπάρκειες των αρχηγών, τη μιζέρια του λαού. Όμως από μακρυά δεν βλέπουμε τόσο ευδιάκριτα την ασκήμια και έχουμε περισσότερη ελευθερία να πλάσουμε μια εικόνα της πατρίδας αντάξια ενός ολοκληρωτικού έρωτα. Να γιατί δουλεύω καλύτερα και αγαπώ καλύτερα την Ελλάδα όταν βρίσκομαι στο εξωτερικό. Μακρυά της καταφέρνω να συλλάβω καλύτερα την ουσία της και την αποστολή της στον κόσμο, και συνακόλουθα τη δική μου ταπεινή αποστολή. Κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει στους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό. Γίνονται καλύτεροι. Έχουν την περηφάνεια της φυλής τους, νιώθουν ότι όντας Έλληνες έχουν την ευθύνη να είναι αντάξιοι των προγόνων τους. H πεποίθησή τους, ότι κατάγονται από τον Πλάτωνα και τον Περικλή, μπορεί ίσως να είναι μια ουτοπία, μια αυθυποβολή χιλιετιών, όμως αυτή η αυθυποβολή, γενόμενη πίστη, ασκεί μια γόνιμη επίδραση στη νεοελληνική ψυχή. Χάρη σ' αυτή την ουτοπία επέζησαν οι Έλληνες. Μετά από τόσους αιώνες εισβολών, σφαγών, λιμών, θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί. Όμως η ουτοπία, που έγινε πίστη, δεν τους αφήνει να πεθάνουν. H Ελλαδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα. "

http://www.historical-museum.gr/webapps/kazantzakis-pages/audio/talkforgreece.wav

Εχω διαβασει αρκετα ποστ σου και σε βλεπω με αρκετη συμπαθεια. Δεν γνωριζω:
- την ηλικια σου
- αν εφυγε μονος ή με γυναικα/συζυγο/οικογενεια
- τι σε οδηγησε να ξενιτευτεις
- ηταν συνεχεια σπουδων ή πηρες τα μπογαλακια σου και εφυγες ενω ησουν ηδη στην ελλαδα
- τι οικονομικες απολαβες εχεις τωρα εκει και τι εξοδα εχεις (κοινως ποιο ειναι το ισοζυγιο)
- αν αφησες εδω οικογενεια που σου λειπουν παρα πολυ

αλλα, πιστευω, οτι απεδρασες απο ενα φοβερα μιζερο περιβαλλον. Καταλαβαινω τον συναισθηματισμο σου, αλλα καθε φορα που σε πιανει φερε στο μυαλο σου ολα εκεινα τα αρνητικα που πολυ καλα γνωριζεις οτι διεπουν την ελληνικη πραγματικοτητα. Δεν μιλαω πολιτικα (αλλωστε ολοι φταινε, οποτε η κουβεντα αυτη δεν εχει και πολυ νοημα), αλλα το μεγαλυτερο προβλημα αυτην τη στιγμη ειναι η ελλειψη ελπιδας για το μελλον. Σκεψου να κοιμασαι και να ξυπνας σε ενα περιβαλλον γεματο απο στρεβλα οικονομικα μεγεθη και οπου καθε προηγουμενη μερα ηταν καλυτερη απο την επομενη. Ακομα και οταν χτυπησουμε (οικονομικα) πατο, δεν ειμαι σιγουρος οτι θα αρχισει να υπαρχει αισιοδοξια για το μελλον. Οι νεοτεροι και καλυτεροι μας εχουν φυγει (και καλα εχουν κανει).

Αυτα τα γραφω εχοντας (οπως και ολοι μας πλεον) αρκετους φιλους που εργαζονται σε μεση ανατολη, ΗΠΑ και μεσευρωπαικες χωρες. Ξερω πολυ καλα τις δυσκολιες που αντιμετωπιζουν και δεν τρεφω καμμια ψευδαισθηση για τις συνθηκες (τοσο πρακτικες οσο και συναισθηματικες) διαβιωσης σε μια ξενη χωρα, χωρις μηχανισμους ψυχολογικης στηριξης (αν εχεις φυγει χωρις οικογενεια). Παρολα αυτα, καλα εισαι εκει που εισαι (ή τουλαχιστον καλυτερα απο οτι θα ησουν εδω) και αν τα πραγματα στην πορεια βελτιωθουν, σκεφτεσαι την επιστροφη.

Καλη σου συνεχεια!

ΥΓ: απο την πολυ περιορισμενη μου εμπειρια διαβιωσης στο εξωτερικο (μεταπτυχιακο), απλα να εκφρασω μια αποψη πανω στο "[οι ελληνες του εξωτερικου] γινονται καλυτεροι". Για εμενα ειναι πολυ απλο, φευγουν απο ενα περιβαλλον οπου ειμαστε συνηθισμενοι ολα να λειτουργουν "στο περιπου", εχουμε συμβιβαστει με αυτην την ιδεα και εχουμε δημιουργησει μηχανισμους αντιμετωπισης των δυσχεριων. Βρισκομαστε ξαφνικα σε χωρο, οπου τα πραγματα λειτουργουν "οπως πρεπει (ή τουλαχιστον λιγοτερο "στο περιπου") και ξαφνικα ολη αυτη η ενεργεια που σπαταλουσαμε για να πολεμησουμε το συστημα απελευθερωνεται δημιουργικα, ενω ταυτοχρονα εχουμε και καλυτερη ψυχολογικη διαθεση.

 

[Maestro]

Εχω διαβασει αρκετα ποστ σου και σε βλεπω με αρκετη συμπαθεια. Δεν γνωριζω:
- την ηλικια σου
- αν εφυγε μονος ή με γυναικα/συζυγο/οικογενεια
- τι σε οδηγησε να ξενιτευτεις
- ηταν συνεχεια σπουδων ή πηρες τα μπογαλακια σου και εφυγες ενω ησουν ηδη στην ελλαδα
- τι οικονομικες απολαβες εχεις τωρα εκει και τι εξοδα εχεις (κοινως ποιο ειναι το ισοζυγιο)
- αν αφησες εδω οικογενεια που σου λειπουν παρα πολυ

αλλα, πιστευω, οτι απεδρασες απο ενα φοβερα μιζερο περιβαλλον. Καταλαβαινω τον συναισθηματισμο σου, αλλα καθε φορα που σε πιανει φερε στο μυαλο σου ολα εκεινα τα αρνητικα που πολυ καλα γνωριζεις οτι διεπουν την ελληνικη πραγματικοτητα. Δεν μιλαω πολιτικα (αλλωστε ολοι φταινε, οποτε η κουβεντα αυτη δεν εχει και πολυ νοημα), αλλα το μεγαλυτερο προβλημα αυτην τη στιγμη ειναι η ελλειψη ελπιδας για το μελλον. Σκεψου να κοιμασαι και να ξυπνας σε ενα περιβαλλον γεματο απο στρεβλα οικονομικα μεγεθη και οπου καθε προηγουμενη μερα ηταν καλυτερη απο την επομενη. Ακομα και οταν χτυπησουμε (οικονομικα) πατο, δεν ειμαι σιγουρος οτι θα αρχισει να υπαρχει αισιοδοξια για το μελλον. Οι νεοτεροι και καλυτεροι μας εχουν φυγει (και καλα εχουν κανει).

Αυτα τα γραφω εχοντας (οπως και ολοι μας πλεον) αρκετους φιλους που εργαζονται σε μεση ανατολη, ΗΠΑ και μεσευρωπαικες χωρες. Ξερω πολυ καλα τις δυσκολιες που αντιμετωπιζουν και δεν τρεφω καμμια ψευδαισθηση για τις συνθηκες (τοσο πρακτικες οσο και συναισθηματικες) διαβιωσης σε μια ξενη χωρα, χωρις μηχανισμους ψυχολογικης στηριξης (αν εχεις φυγει χωρις οικογενεια). Παρολα αυτα, καλα εισαι εκει που εισαι (ή τουλαχιστον καλυτερα απο οτι θα ησουν εδω) και αν τα πραγματα στην πορεια βελτιωθουν, σκεφτεσαι την επιστροφη.

Καλη σου συνεχεια!

ΥΓ: απο την πολυ περιορισμενη μου εμπειρια διαβιωσης στο εξωτερικο (μεταπτυχιακο), απλα να εκφρασω μια αποψη πανω στο "[οι ελληνες του εξωτερικου] γινονται καλυτεροι". Για εμενα ειναι πολυ απλο, φευγουν απο ενα περιβαλλον οπου ειμαστε συνηθισμενοι ολα να λειτουργουν "στο περιπου", εχουμε συμβιβαστει με αυτην την ιδεα και εχουμε δημιουργησει μηχανισμους αντιμετωπισης των δυσχεριων. Βρισκομαστε ξαφνικα σε χωρο, οπου τα πραγματα λειτουργουν "οπως πρεπει (ή τουλαχιστον λιγοτερο "στο περιπου") και ξαφνικα ολη αυτη η ενεργεια που σπαταλουσαμε για να πολεμησουμε το συστημα απελευθερωνεται δημιουργικα, ενω ταυτοχρονα εχουμε και καλυτερη ψυχολογικη διαθεση.

Να'σαι καλά!

Έφυγα κομμήτης το 2012, αφήνοντας πίσω ουσιαστικά τα πάντα: οικογένεια, κοπέλα, φίλους, διαμέρισμα που έφτιαξα μόνος μου με μήνες προσωπικής δουλειάς, ελεύθερο επάγγελμα που πήγαινε σχετικά καλά (οικονομικά).

Συνηθίζω να γράφω ότι είμαι γιαλαντζί μετανάστης, ή μετανάστης πολυτελείας, αφού δεν έφυγα από οικονομική ανάγκη, αλλά επειδή μπούχτησα με την καθημερινότητά μου, ενώ επιπροσθέτως, δεν πήγα να δουλέψω οικοδομή ή φάμπρικα αλλά σε ένα ωραιότατο ευήλιο γραφείο στο πανεπιστήμιο. Μπούχτησα όχι μόνο απ'το πολιτικό προσωπικό, αλλά και απ'την κοινωνία, και κυρίως από αυτη την απουσία οράματος ή ελπίδας για το μέλλον.

Τώρα, κάτι παραπάνω από 5 χρόνια αργότερα, τα πράγματα είναι ισορροπημένα, τελείωσα διδακτορικό σε ένα φανταστικό πανεπιστήμιο, παντρεύτηκα, βρήκα μια καλή δουλειά, φοβερά δύσκολη αλλά με μισθό που ανταποκρίνεται στον κόπο μου, και κυρίως, νιώθω σεβασμό στο πρόσωπό μου. Σεβασμό όχι μόνο από τους υφιστάμενους αλλά και τους προισταμενους. Και όντως, είμαι καλύτερος στη δουλειά μου. Πολύ πιο προσεκτικός, χωρίς ωχαδερφισμούς, πιο αποτελεσματικός, οργανωτικός. Όχι επειδή φόρεσα κάποιο update, απλά επειδή συνήθισα να δουλεύω σε ένα διαφορετικό περιβάλλον.

Το θέμα είναι ότι ακόμα και τώρα, που είμαι πολύ καλύτερα απ'ό,τι 4 χρόνια πριν, θλίβομαι ακόμα περισσότερο γι'αυτά που άφησα πίσω. Γιατί έχω δει εδώ και 5 χρόνια πως είναι να ζεις σε μια κανονική χώρα. Με νόμους, με δικαιώματα, υποχρεώσεις, προσωπικές ελευθερίες, σεβασμό στους γύρω σου, καθαριότητα, σκληρή δουλειά, και χωρίς πολλές δογματικές ιδεοληψίες. Τέλεια; Σε καμία περίπτωση, έχει πάρα πολλά προβλήματα, σε διάφορα θέματα. Όμως δε μπορείς να μην αναρωτιέσαι "τι σκατά κάνουμε στην Ελλάδα;" Όλα τα παραπάνω είναι δυνατά, και τσάμπα. Γιατί λοιπόν προσπαθούμε με τόση λύσσα να πάμε προς την αντίθετη κατεύθυνση;

Ακόμα και σήμερα, μετα την εμφατική αποκαθήλωση της απάτης του "αντιμνημονίου", συνεχίζουμε να ψάχνουμε αυτόν που θα λαϊκίσει περισσότερο, που θα μας πει ότι όλοι οι άλλοι φταίνε για το κατάντημά μας, που θα τα κάνει "πουτάνα_ολα", λίγο να νιώσουμε νικητες και μετά να γυρίσουμε στη μίζερη τρύπα μας, έχοντας κάνει μια τρύπα στο νερό. Ειλικρινά φοβάμαι για το τι θα δούμε στη συνέχεια, ακόμα και για το αν θα υπάρχει χώρα ή θα έχει πλήρως μετατραπεί σε μια από τις δικτατορικές μπανανίες της Ν. Αμερικής που περιέργως και μόνο εντός ελληνικών συνόρων είναι τόσο δημοφιλείς. Και όλα αυτά επειδή αρνούμαστε να κοιτάξουμε λίγο αριστερά μας να δούμε πως ζει ο δυτικός κόσμος. Η δικαιολογία είναι ότι και οι Γερμανοί πχ δεν είναι ικανοποιημένοι απ'τη ζωή τους. Λες και δεν είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου πάντα να αναζητά το καλύτερο, ή λες και αυτό σημαίνει ότι ο Γερμανός ζει χειρότερα απ'τον Έλληνα.

Δε μπορώ όμως να κουνήσω το δάχτυλο σε κανέναν. Ο καθένας τον προσωπικό του αγώνα κάνει καθημερινά, εδώ ή εκεί, με 500 ή με 5000 το μήνα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι στενοχωριέμαι όταν βλέπω το μάτι τους να γυαλίζει με μίσος. Όχι επειδή είναι παράλογο, αλλά επειδή ακόμα και σήμερα συνεχίζει να γυαλίζει με μίσος προς τους λάθος αποδέκτες, και προχωράνε σταθερά προς τον γκρεμό.

 

[Cicadelic Ranger]

Ο μαεστρος ειναι ατοφιος ανθρωπος και Ελληνας. Το εχω καταλαβει εδω και διομισυ χρονια που διαβαζω ποστ του αναμεσα σε αλλα, αν και διαφωνω σε αρκετα μαζι του, αλλα αυτο δεν εχει καμμια σημασια.
Δεν ειναι ο μονος.
Αλλα.... Ενω χει τα παντα για να συνεχισει μια νορμαλ και επιτυχημενη ζωη εκει που ειναι, σκεφτεται ακομα την Ελλαδα σαν χωρο ( γιατι η Ελλαδα ειμαι πλεον σιγουρος δεν περιοριζεται σε ενα χωρο.), με συγκινηση και παθος.
Μου θυμιζει, εχοντας μελετησει, καπως ιστορια, νεους αλλων εποχων που ηταν ετοιμοι να αφησουν περιουσιες και γνωσεις και αναγνωριση για να γυρισουν να παλαιψουν για να αναστησουν την Ελλαδα. Τελικα οι καλυτεροι των Ελληνων. Και το ειχαν κανει τοτε αν και οι ιδιοι δεν το ειδαν ποτε γιατι πεσαν στο Δραγατσανι.

Υπαρχει ενας ρομαντισμος σε ολα αυτα, που χαιρε-τω, ολο αυτο το ταξιδι, πνευματικο και ψυχικο μεσα στον χωρο του Φωτος και του μαρμαρου, αλλα το ταξιδι μονο, γιατι οπως οπως και ο ποιητης της αισθησης και της διαισθησης ειπε, αυτο που ειχε να σου δωσει η Ιθακη στο εδωσε, ειναι το ταξιδι.

Πλεον ειμαστε στην εποχη του κυνισμου για τους σοφοτερους, και της συσχετισης της κοπρου με τον αργυρο για τους αδηφαγους παρτακηδες.

Το μονο που μενει ειναι το ταξιδι. Τιμηστε το οπου κι αν βρισκεστε και οπου εχετε την ευκαρια. Εκει θα ειναι η Ελλαδα, εστω και στην Αλασκα.

Ερρωστε.

 

[avpap]

Το θέμα είναι ότι ακόμα και τώρα, που είμαι πολύ καλύτερα απ'ό,τι 4 χρόνια πριν, θλίβομαι ακόμα περισσότερο γι'αυτά που άφησα πίσω. Γιατί έχω δει εδώ και 5 χρόνια πως είναι να ζεις σε μια κανονική χώρα. Με νόμους, με δικαιώματα, υποχρεώσεις, προσωπικές ελευθερίες, σεβασμό στους γύρω σου, καθαριότητα, σκληρή δουλειά, και χωρίς πολλές δογματικές ιδεοληψίες. Τέλεια; Σε καμία περίπτωση, έχει πάρα πολλά προβλήματα, σε διάφορα θέματα. Όμως δε μπορείς να μην αναρωτιέσαι "τι σκατά κάνουμε στην Ελλάδα;" Όλα τα παραπάνω είναι δυνατά, και τσάμπα. Γιατί λοιπόν προσπαθούμε με τόση λύσσα να πάμε προς την αντίθετη κατεύθυνση;

Συμφωνω με ολα οσα ειπες, αλλα δεν την "πηγα προς τα εκει την κουβεντα", διοτι δεν ηθελα ουτε κατα διαννοια να παρεξηγηθουν τα λογια μου για πολιτικη αποψη. Επισης, με τα λογια σου στο quote συμφωνω ακομα περισσοτερο. Πιτσιρικας, οταν ακουγα ή αργοτερα ειδα ιδιοις ομμασι, αγγλαρες να κανουν ενα σωρο χαζομαρες (το λεω φοβερα ευγενικα) σε διαφορα ελληνικα νησια, σκεφτομουν "μας εχουν χεσμενους για αυτο ερχονται και τα κανουν αυτα εδω". Οταν πηγα στη χωρα τους συνειδητοποιησα οτι, οχι δεν μας εχουν χεσμενους, αλλα τα ιδια ακριβως κανουν και στο "σπιτι" τους. Η μονη διαφορα οτι υπηρχε μεγαλυτερη παρουσια της αστυνομιας, σε σχεση π.χ. με το λαγανα ή το φαληρακι, και τους "μαζευε" οταν πηγα να ξεφυγουν τελειως τα πραγματα. Οταν ειδα αυτα τα πραγματα, τοτε πραγματικα μελαγχολησα. Δεν μπορουσα να καταλαβω πως "αυτοι οι ανθρωποι" που μεθανε απο τις 18:00, κατουρανε σε οποια πορτα βρουν μπροστα τους και πηδιουνται στο δρομο, μπορουν να ζουν σε μια χωρα (με αρκετα δικα τους προβληματα), αλλα που σου δινει τουλαχιστον την εντυπωση οτι "δουλευει". Προφανως επειδη υπαρχει ενα "συστημα" στο οποιο εντασσονται και το οποιο τους καθοδηγει. Αλλα οι ανθρωποι φτιαχνουν το "συστημα" ή το "συστημα" τους ανθρωπους και γιατι εμεις δεν εχουμε καταφερει να φτιαξουμε κατι αντιστοιχο (οχι αντιγραφη, αλλα κοντυτερα στον δικο μας ψυχισμο, αλλα κατι που να "δουλευει" βρε αδερφε!); Προφανως και αν το ψαξει κανεις υπαρχουν εξελικτικοι κοινωνικο-οικονομικοι λογοι, στους οποιους δεν θα ηθελα και στην τελικη, δεν με ενδιαφερει να εμβαθυνω. Εγω απλα βλεπω απο τη μια κατι που "δουλευει" και απο την αλλη ενα μπαχαλο, το οποιο αποδιοργανωνεται ακομα πιο πολυ.

Μαεστρο, αφου εχεις φτιαξει οικογενεια, εισαι μια χαρα, εχεις ηδη ξεπερασει εναν μεγαλο εμποδιο που υπαρχει οταν παει κανεις σε ξενη χωρα. Ριξε πετρα πισω σου, εμπαινε εδω να λεμε καμμια χαζομαρα για iphone και ταινιες, ελα πισω να κανεις και κανενα μπανακι και τελος. Τα παιδια σου (οταν κανεις αν δεν εχεις ηδη) θα σε ευγνωμονουν!

 

[Maestro]

Ο μαεστρος ειναι ατοφιος ανθρωπος και Ελληνας. Το εχω καταλαβει εδω και διομισυ χρονια που διαβαζω ποστ του αναμεσα σε αλλα, αν και διαφωνω σε αρκετα μαζι του, αλλα αυτο δεν εχει καμμια σημασια.
Δεν ειναι ο μονος.
Αλλα.... Ενω χει τα παντα για να συνεχισει μια νορμαλ και επιτυχημενη ζωη εκει που ειναι, σκεφτεται ακομα την Ελλαδα σαν χωρο ( γιατι η Ελλαδα ειμαι πλεον σιγουρος δεν περιοριζεται σε ενα χωρο.), με συγκινηση και παθος.
Μου θυμιζει, εχοντας μελετησει, καπως ιστορια, νεους αλλων εποχων που ηταν ετοιμοι να αφησουν περιουσιες και γνωσεις και αναγνωριση για να γυρισουν να παλαιψουν για να αναστησουν την Ελλαδα. Τελικα οι καλυτεροι των Ελληνων. Και το ειχαν κανει τοτε αν και οι ιδιοι δεν το ειδαν ποτε γιατι πεσαν στο Δραγατσανι.

Υπαρχει ενας ρομαντισμος σε ολα αυτα, που χαιρε-τω, ολο αυτο το ταξιδι, πνευματικο και ψυχικο μεσα στον χωρο του Φωτος και του μαρμαρου, αλλα το ταξιδι μονο, γιατι οπως οπως και ο ποιητης της αισθησης και της διαισθησης ειπε, αυτο που ειχε να σου δωσει η Ιθακη στο εδωσε, ειναι το ταξιδι.

Πλεον ειμαστε στην εποχη του κυνισμου για τους σοφοτερους, και της συσχετισης της κοπρου με τον αργυρο για τους αδηφαγους παρτακηδες.

Το μονο που μενει ειναι το ταξιδι. Τιμηστε το οπου κι αν βρισκεστε και οπου εχετε την ευκαρια. Εκει θα ειναι η Ελλαδα, εστω και στην Αλασκα.

Ερρωστε.

Mε κάνεις και κοκκινίζω. :BDGBGDB55: Υπερβάλεις, αλλά έχεις και δίκιο, η Ελλάδα είναι ταυτότητα, είναι κομμάτι του εαυτού σου, η βάση σου, και όχι μόνο δεν την ξεχνάς ποτέ, αλλά συνεχίζει να είναι η πρώτη σκέψη σου, στις χαρές και τις λύπες σου.

Όλα αυτά δεν τα σκέφτηκα ποτέ πριν φύγω, ήμουν αηδιασμένος και μπουχτισμένος, αλλά μου πετάχτηκαν στα μούτρα μετά από λίγες βδομάδες μόνο εκτός. Και φυσικά όσο περνούσαν οι μήνες, γιγαντώνονταν. Το ταξίδι είναι πάντα όμορφο, αλλά και η Ιθάκη σου είναι μόνο μία και μοναδική. Δεν ξέρω πως τα βλέπεις εσύ που'σαι αρκετά χρόνια, εμένα όμως δε χωράει καν στο μυαλό μου το να μη γυρίσω σύντομα πίσω.

 

[Maestro]

Συμφωνω με ολα οσα ειπες, αλλα δεν την "πηγα προς τα εκει την κουβεντα", διοτι δεν ηθελα ουτε κατα διαννοια να παρεξηγηθουν τα λογια μου για πολιτικη αποψη. Επισης, με τα λογια σου στο quote συμφωνω ακομα περισσοτερο. Πιτσιρικας, οταν ακουγα ή αργοτερα ειδα ιδιοις ομμασι, αγγλαρες να κανουν ενα σωρο χαζομαρες (το λεω φοβερα ευγενικα) σε διαφορα ελληνικα νησια, σκεφτομουν "μας εχουν χεσμενους για αυτο ερχονται και τα κανουν αυτα εδω". Οταν πηγα στη χωρα τους συνειδητοποιησα οτι, οχι δεν μας εχουν χεσμενους, αλλα τα ιδια ακριβως κανουν και στο "σπιτι" τους. Η μονη διαφορα οτι υπηρχε μεγαλυτερη παρουσια της αστυνομιας, σε σχεση π.χ. με το λαγανα ή το φαληρακι, και τους "μαζευε" οταν πηγα να ξεφυγουν τελειως τα πραγματα. Οταν ειδα αυτα τα πραγματα, τοτε πραγματικα μελαγχολησα. Δεν μπορουσα να καταλαβω πως "αυτοι οι ανθρωποι" που μεθανε απο τις 18:00, κατουρανε σε οποια πορτα βρουν μπροστα τους και πηδιουνται στο δρομο, μπορουν να ζουν σε μια χωρα (με αρκετα δικα τους προβληματα), αλλα που σου δινει τουλαχιστον την εντυπωση οτι "δουλευει". Προφανως επειδη υπαρχει ενα "συστημα" στο οποιο εντασσονται και το οποιο τους καθοδηγει. Αλλα οι ανθρωποι φτιαχνουν το "συστημα" ή το "συστημα" τους ανθρωπους και γιατι εμεις δεν εχουμε καταφερει να φτιαξουμε κατι αντιστοιχο (οχι αντιγραφη, αλλα κοντυτερα στον δικο μας ψυχισμο, αλλα κατι που να "δουλευει" βρε αδερφε!); Προφανως και αν το ψαξει κανεις υπαρχουν εξελικτικοι κοινωνικο-οικονομικοι λογοι, στους οποιους δεν θα ηθελα και στην τελικη, δεν με ενδιαφερει να εμβαθυνω. Εγω απλα βλεπω απο τη μια κατι που "δουλευει" και απο την αλλη ενα μπαχαλο, το οποιο αποδιοργανωνεται ακομα πιο πολυ.

Μαεστρο, αφου εχεις φτιαξει οικογενεια, εισαι μια χαρα, εχεις ηδη ξεπερασει εναν μεγαλο εμποδιο που υπαρχει οταν παει κανεις σε ξενη χωρα. Ριξε πετρα πισω σου, εμπαινε εδω να λεμε καμμια χαζομαρα για iphone και ταινιες, ελα πισω να κανεις και κανενα μπανακι και τελος. Τα παιδια σου (οταν κανεις αν δεν εχεις ηδη) θα σε ευγνωμονουν!

Μα πως γίνεται να μη βάλεις την πολιτική στη μέση; Αφού από κει ξεκινούν και τελειώνουν όλα. Από την πολιτική και από την ελευθερία της σκέψης. Δυστυχώς πάσχουμε κι απ'τα δυο στη χώρα μας. Η ανελευθερία της σκέψης αφενός ανακυκλώνει τους χειρότερους των πολιτικών, αφετέρου στερεί και το όραμα και μας παγιδεύει στο φαύλο κύκλο της μιζέριας και της παρακμής.

Παιδιά δεν έχω, αλλά το να μη μιλήσει ελληνικά το παιδί μου είναι ο μεγάλος μου φόβος. Αμέσως μετά φυσικά από το να μη ζήσει ξέγνοιαστα ελληνικά παιδικά χρόνια σαν τα δικά μου. Ξέρω καλά ότι για το μέλλον τους θα'ναι καλύτερα να μεγαλώσουν αλλού με όλα τα εφόδια και τις καλύτερες υποδομές. Οι άνρθωποι όμως δεν είναι μόνο τα εφόδια τους, είναι και τα βιώματά τους. Και τα βιώματα δε μαθαίνονται από ιστορίες του μπαμπά, αλλά από τη ζωή και μόνο. Κι εκεί είναι το άλυτο πρόβλημα της οικογένειας στην ξενιτιά.

 

[avpap]

Δεν ειχα προσεξει οτι και ο cicadelic ειναι ξενιτεμενος.

Μαεστρο, μπορει να λειπεις μονο 5 χρονια, αλλα εχασες τα "καλυτερα" της μνημονιακης ελλαδας. Ανοδος συριζα και χρυσης αυγης, δημοψηφισμα, διαχωρισμος των ελληνων σε δημοσιους υπαλληλους και μη, γερμανοτσολιαδες και μπαχαλακηδες.. ολα τα ωραια εχασες Για αυτον τον λογο αποφευγω πολιτικες συζητησεις, διοτι δεν προσφερουν κατι ουσιαστικο, αλλα μονο αρνητικα επακολουθα μπορουν να εχουν. Ασε που σε καθημερινη βαση στη δουλεια μου (επειδη ερχομαι σε επαφη με πολυ κοσμο) μου κανουν τετοιου τυπου συζητησεις συνεχεια. Εκει ομως πρεπει να πω κατι, διοτι εχω να κανω με πελατες με τους οποιους πρεπει να εμπλακω με καποιον τροπο

Υποθετω οτι η συζυγος σου δεν ειναι ελληνιδα, διαφορετικα τα παιδια θα μαθαιναν ελληνικα σιγουρα (τουλαχιστον την προφορικη γλωσσα). Μην αγχωνεσαι ομως, διοτι καποια ελληνικη εκκλησια θα υπαρχει κοντα Οι συγγενεις μου που πηγαν αμερικη εστελναν τα παιδια τους εκει για να μαθαινουν ελληνικα και η αληθεια ειναι οτι εμαθαν. Δεν ξερω που μεγαλωσες (σε ποιο σημειο της ελληνικης επικρατειας), αλλα αν ζουσες σε μεγαλη πολη τοτε τα παιδια σου δεν θα ζουσαν "ξεγνοιστα ελληνικα παιδικα χρονια". Αυτο ειναι κατι που εχει εκλειψει απο τις αρχες του '90, τουλαχιστον στην αθηνα.

 

[chrisssb]

 

[avpap]

Καταπληκτικό!

 

[avpap]

Το π μου θυμίζει πάντα το βιβλίο contact

 

[Cicadelic Ranger]

Εγω παλι δεν καταλαβα τιποτα :drool:

Ποιο π ;
Τον αριθμο ;
Και πως ειναι δυνατον να τον "οπτικοποιησεις"....
Δεν σκαμπαζω γρι.

 

[avpap]

Το διάγραμμα δείχνει την κατανομή των ψηφίων που περιλαμβάνει ο αριθμός π απο το 1 δεκαδικό έως το 999 (υποθέτω ότι first digit είναι το 3).
Δείχνει ότι όσο πιο "βαθιά" μπεις στον π, τείνει να υπάρξει ισοκατανομή των ψηφίων. Το δείχνει με δύο διαγράμματα, ένα pie chart που μεταβαλλεται συνεχώς και ένα "πολλαπλό" που δείχνει ποσοστά του κάθε ψηφίου ανάλογα με "number of digits", πόσο βαθιά μέσα στο π είμαστε δηλαδή.

Ελπίζω να βγάζουν νόημα αυτά, δεν έχω πιει καφέ ακόμα

 

[chrisssb]

Το διάγραμμα δείχνει την κατανομή των ψηφίων που περιλαμβάνει ο αριθμός π απο το 1 δεκαδικό έως το 999 (υποθέτω ότι first digit είναι το 3).
Δείχνει ότι όσο πιο "βαθιά" μπεις στον π, τείνει να υπάρξει ισοκατανομή των ψηφίων. Το δείχνει με δύο διαγράμματα, ένα pie chart που μεταβαλλεται συνεχώς και ένα "πολλαπλό" που δείχνει ποσοστά του κάθε ψηφίου ανάλογα με "number of digits", πόσο βαθιά μέσα στο π είμαστε δηλαδή.

Ελπίζω να βγάζουν νόημα αυτά, δεν έχω πιει καφέ ακόμα 

Μια χαρά βγάζουν νόημα.

Αυτό ακριβώς είναι.
Δείχνει τη τυχαιότητα της εμφάνισης των ψηφίων.
Φυσικά όσο μεγαλώνει το δείγμα (αριθμός ψηφίων) τόσο η κατανομή τείνει να γίνει εντελώς ίση.

0 —99,999,485,134
1 —99,999,945,664
2 —100,000,480,057
3 —99,999,787,805
4 —100,000,357,857
5 —99,999,671,008
6 —99,999,807,503
7 —99,999,818,723
8 —100,000,791,469
9 —99,999,854,780
Σύνολο —1,000,000,000,000



Fun fact: στη θέση 17,387,594,880 θα βρει κανείς την σειρά 0123456789.

Τα μαθηματικά είναι όμορφα.

 

[avpap]

Μιας και το άνοιξες το θέμα και επειδή πάει αρκετός καιρός από το λύκειο, υπάρχει κανένας άλλος αριθμός-σταθερα στη φύση που έχει τέτοιες ιδιότητες; Να συνεχίζει επ άπειρον και να έχει κάποια "ιδιαίτερα" χαρακτηριστικά;

 

[chrisssb]

Πάρτε ένα παρόμοιο για τον euler (e)

 

[avpap]

Ναι αλλά το e υπάρχει στο φυσικό περιβάλλον; Σκεφτόμουν φυσικές σταθερές ή κάτι αντίστοιχο

 

[chrisssb]

Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις...
Τι είναι φυσικό περιβάλλον?
Τα μαθηματικά είναι φυσικό περιβάλλον?
Οι αριθμοί υπάρχουν?
Αν το π υπάρχει, που είναι?
Και γιατί δεν υπάρχει με τον ίδιο τρόπο το e?