- 17 June 2009
- 3,594
Bob Dylan - Desire (Columbia)
Είναι στιγμές που νομίζεις πως θέλεις ν' ανοίξει η γη να σε καταπιεί.
Ή, που ακόμα καλύτερα θέλεις να πάρεις φόρα και να πας κατευθείαν στην κόλαση, εκεί που είναι η θέση σου.
Πιστεύεις στο πεπρωμένο; όχι, δεν υπάρχει. εμείς κανονίζουμε τη ζωή μας, την τύχη μας, την κάθε μας μέρα. Ναι, ε; και τότε γιατί πιάνω αυτό το δισκάκι στην τύχη, αφού θέλω κάτι να με βυθίσει στη θλίψη, άει στο καλό, θα ακούσω δυό τραγούδια και μετά θα πνιγώ σε κάτι saxy. saxy, but blue.....
Ναι, καλά. Νομίζεις. Πως θα ακούσεις μόνο δυό τραγούδια. Ναι, βέβαια, πριν σε πιάσει απ' το λαιμό ή μετά;
Αν ήταν βινύλιο, θα είχε μια πλευρά μόνο. Που θα άρχιζε και θα τελείωνε στο ν. 4.
Όμως δεν είναι. Κι αρχίζει με το Hurricane. Το ξέρεις, σ' εχει παρασύρει άπειρες φορές. Πεπρωμένο...Ένα τραγούδι γραμμένο γι άλλο λόγο, μα γατζώνεσαι απ' τους στίχους τους σα να 'ναι γραμμένοι για σένα. Γι άλλο λόγο. ή για τον σωστό. Αυτός κατηγορήθηκε για κάτι που δεν έκανε.
Φώναζε, είμαι αθώος, επέμενε.
Εσύ, κατηγορήθηκες για κάτι που άθελά σου έκανες. Ανθρώπινο. Πληγώθηκες, προσβλήθηκες, θύμωσες, πλήγωσες....
Σε ένα ανθρώπινο επίπεδο, θα αθωονόσουν. μα σ' ενα απόκοσμο σύμπαν; Ποτέ....
Here comes the story of the Hurricane, she, the authorities came to blame,for something that she never done, put her in a prison cell but one times she could-a been, the champion of the world.
An innocent woman in a living hell, that's the story of the Hurricane
But it won't be over till they clear her name
And give her back the time she's done
Μα, είπαμε, αν ήταν δίσκος κι όχι cd, θα άρχιζε με το ν. 4.
One more cup of coffee....'fore you go
Είναι αυτό, που όταν έχεις πάρει τους δρόμους κι οδηγείς σαν τρελλή χωρίς να ξέρεις που θα καταλήξεις, ναι, είναι τότε που το ακούς σαν να είναι η πρώτη φορά, κι ας είναι η περίπου χιλιοστή, κι ακούς το γατί που νιαουρίζει στα πρώτα δευτερόλεπτα, ένα άγριο γατί, μα τώρα, τόσο τρομαγμένο, τόσο θλιμμένο, τρίβεται στα πόδια σου και ζητιανεύει μόνο ένα χάδι νιαουρίζοντας, μα, σύνελθε, δεν είναι γατούλι, τα έγχορδα είναι που βγάζουν αυτήν την φωnή που σε πονάει τόσο, ναι, δεν ξεχωρίζεις τι ακούς, είναι κι αυτή η ομίχλη που σκεπάζει τα πάντα, μα που ακούστηκε ομίχλη στην Αθήνα μεσ' το κατακαλόκαιρο, δεν είναι ομίχλη, είναι τα δάκρυα που πλημμύρισαν τα μάτια σου, το βlέμμα σου θαμπό κι απλανές στο δρόμο, δεν σε νοιάζει που πας, δεν έχεις προορισμό, μόνο ένα τραγούδι, Αυτό, που γυρνάς πίσω και παίζει ξανά και ξανά,και λες: να αν ήταν κασέτα όπως τότε, κάποτε, θα ξεκουρδιζόταν από το πολύ μπρος πίσω και τότε θα ξεκαρδιζόσουν στα γέλια, μα δεν είναι κασέτα, είναι remastered παρακαλώ και δεν σου κάνει το χατήρι, εκεί, όσες φορές κι αν το γυρίσεις πίσω θα σου φωνάζει, One more cup of coffee for the road, οne more cup of coffee 'fore I go, to the valley below , ξέρεις τι φταίει και δεν μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω, He'll teach you how to pick and choose, αnd how to throw the blade, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πατάς το γκάζι και να καταπίνεις τα χιλιόμετρα, σου τη δίνει η κίνηση, θέλεις να βρεις έναν άδειο δρόμο, να πατήσεις τέρμα το γκάζι, να φτάσεις στο τέρμα τις αντοχές σου, να δεις τα όριά σου, έχεις άραγε όρια αναρωτιέσαι,δεν θέλεις να γυρίσεις πίσω, τίποτα δεν έχει νόημα πιά, βγαίνεις απ' τη μεγάλη πόλη, με το ίδιο τραγούδι, καταντά μονότονο, το ξέρεις, έχει κι άλλα τραγούδια ο δίσκος, πιό όμορφα, θα σας πω και γι αυτά, μα τώρα αρχίζουν οι στροφές κι εσύ τέρμα το γκάαζι, δεν θες να γυρίσεις πίσω, θέλεις μόνο ακόμα a cup of coffee, a chance, αν δεν μπορείς να το έχεις τίποτα δεν έχει σημασία.....μα, σταματάς, κατεβάζεις ταχύτητα, κάποιοι σε περιμένουν να γυρίσεις.
And your pleasure knows no limits
Your voice is like a meadowlark
But your heart is like an ocean
Mysterious and dark.
ναι, έχει κι άλλα τραγούδια το Desire. Πιό όμορφα, πιό λυρικά, κάποια πιό χαρούμενα σαν το Mozambique, παιχνιδιάρικο, το 'χούλα χουπ' μας έλειπε βραδιάτικα, το Sara ασφαλώς , αφιερωμένο στη γυναίκα του, πως μπορούν να μην σε αγγίξουν τα λόγια, τόσο προσωπικά, τόσο αφοσιωμένα, ανοίγεται, βλέπεις μέσα του, η κιθάρα κι η φυσαρμόνικα σε κάνουν να ριγείς, τυχεροί όποιοι μπορούν να δείξουν την αφοσίωση και την αγάπη τους με ένα τραγούδι, με ένα στίχο. οι κοινοί θνητοί καταφεύγουν απλά σε αγαπημένα τους αντικείμενα, πράγματα που δεν θ' αποχωρίζονταν ποτέ για να δείξουν τη δική τους αφοσίωση, μα, πες μου κοριτσάκι, τι πιό όμορφο απ' το να σου τραγουδά κάποιος
Sara, Sara
Sweet virgin angel, sweet love of my life
Sara, Sara
Radiant jewel, mystical wife.
Sara, Sara
Glamorous nymph with an arrow and bow
Sara, Sara
Don't ever leave me, don't ever go.
Να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, ή καλυτερα τα τραγούδια;
1. Hurricane
2. Isis
3. Mozambique
4. One more cup of coffee....before I go
5. Oh, sister
6. Joey
7. Romance in Durango
8. Black diamond bay
9. Sara
Α, ναι, για τους μικρότερους....μη δίνετε σημασία στο έτος κυκλοφορίας.
1975...Σιγά! Ύμνος σας λεω, ιδανικός και για .... λιώσιμο
.
:willy:
Είναι στιγμές που νομίζεις πως θέλεις ν' ανοίξει η γη να σε καταπιεί.
Ή, που ακόμα καλύτερα θέλεις να πάρεις φόρα και να πας κατευθείαν στην κόλαση, εκεί που είναι η θέση σου.
Πιστεύεις στο πεπρωμένο; όχι, δεν υπάρχει. εμείς κανονίζουμε τη ζωή μας, την τύχη μας, την κάθε μας μέρα. Ναι, ε; και τότε γιατί πιάνω αυτό το δισκάκι στην τύχη, αφού θέλω κάτι να με βυθίσει στη θλίψη, άει στο καλό, θα ακούσω δυό τραγούδια και μετά θα πνιγώ σε κάτι saxy. saxy, but blue.....
Ναι, καλά. Νομίζεις. Πως θα ακούσεις μόνο δυό τραγούδια. Ναι, βέβαια, πριν σε πιάσει απ' το λαιμό ή μετά;
Αν ήταν βινύλιο, θα είχε μια πλευρά μόνο. Που θα άρχιζε και θα τελείωνε στο ν. 4.
Όμως δεν είναι. Κι αρχίζει με το Hurricane. Το ξέρεις, σ' εχει παρασύρει άπειρες φορές. Πεπρωμένο...Ένα τραγούδι γραμμένο γι άλλο λόγο, μα γατζώνεσαι απ' τους στίχους τους σα να 'ναι γραμμένοι για σένα. Γι άλλο λόγο. ή για τον σωστό. Αυτός κατηγορήθηκε για κάτι που δεν έκανε.
Φώναζε, είμαι αθώος, επέμενε.
Εσύ, κατηγορήθηκες για κάτι που άθελά σου έκανες. Ανθρώπινο. Πληγώθηκες, προσβλήθηκες, θύμωσες, πλήγωσες....
Σε ένα ανθρώπινο επίπεδο, θα αθωονόσουν. μα σ' ενα απόκοσμο σύμπαν; Ποτέ....
Here comes the story of the Hurricane, she, the authorities came to blame,for something that she never done, put her in a prison cell but one times she could-a been, the champion of the world.
An innocent woman in a living hell, that's the story of the Hurricane
But it won't be over till they clear her name
And give her back the time she's done
Μα, είπαμε, αν ήταν δίσκος κι όχι cd, θα άρχιζε με το ν. 4.
One more cup of coffee....'fore you go
Είναι αυτό, που όταν έχεις πάρει τους δρόμους κι οδηγείς σαν τρελλή χωρίς να ξέρεις που θα καταλήξεις, ναι, είναι τότε που το ακούς σαν να είναι η πρώτη φορά, κι ας είναι η περίπου χιλιοστή, κι ακούς το γατί που νιαουρίζει στα πρώτα δευτερόλεπτα, ένα άγριο γατί, μα τώρα, τόσο τρομαγμένο, τόσο θλιμμένο, τρίβεται στα πόδια σου και ζητιανεύει μόνο ένα χάδι νιαουρίζοντας, μα, σύνελθε, δεν είναι γατούλι, τα έγχορδα είναι που βγάζουν αυτήν την φωnή που σε πονάει τόσο, ναι, δεν ξεχωρίζεις τι ακούς, είναι κι αυτή η ομίχλη που σκεπάζει τα πάντα, μα που ακούστηκε ομίχλη στην Αθήνα μεσ' το κατακαλόκαιρο, δεν είναι ομίχλη, είναι τα δάκρυα που πλημμύρισαν τα μάτια σου, το βlέμμα σου θαμπό κι απλανές στο δρόμο, δεν σε νοιάζει που πας, δεν έχεις προορισμό, μόνο ένα τραγούδι, Αυτό, που γυρνάς πίσω και παίζει ξανά και ξανά,και λες: να αν ήταν κασέτα όπως τότε, κάποτε, θα ξεκουρδιζόταν από το πολύ μπρος πίσω και τότε θα ξεκαρδιζόσουν στα γέλια, μα δεν είναι κασέτα, είναι remastered παρακαλώ και δεν σου κάνει το χατήρι, εκεί, όσες φορές κι αν το γυρίσεις πίσω θα σου φωνάζει, One more cup of coffee for the road, οne more cup of coffee 'fore I go, to the valley below , ξέρεις τι φταίει και δεν μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω, He'll teach you how to pick and choose, αnd how to throw the blade, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πατάς το γκάζι και να καταπίνεις τα χιλιόμετρα, σου τη δίνει η κίνηση, θέλεις να βρεις έναν άδειο δρόμο, να πατήσεις τέρμα το γκάζι, να φτάσεις στο τέρμα τις αντοχές σου, να δεις τα όριά σου, έχεις άραγε όρια αναρωτιέσαι,δεν θέλεις να γυρίσεις πίσω, τίποτα δεν έχει νόημα πιά, βγαίνεις απ' τη μεγάλη πόλη, με το ίδιο τραγούδι, καταντά μονότονο, το ξέρεις, έχει κι άλλα τραγούδια ο δίσκος, πιό όμορφα, θα σας πω και γι αυτά, μα τώρα αρχίζουν οι στροφές κι εσύ τέρμα το γκάαζι, δεν θες να γυρίσεις πίσω, θέλεις μόνο ακόμα a cup of coffee, a chance, αν δεν μπορείς να το έχεις τίποτα δεν έχει σημασία.....μα, σταματάς, κατεβάζεις ταχύτητα, κάποιοι σε περιμένουν να γυρίσεις.
And your pleasure knows no limits
Your voice is like a meadowlark
But your heart is like an ocean
Mysterious and dark.
ναι, έχει κι άλλα τραγούδια το Desire. Πιό όμορφα, πιό λυρικά, κάποια πιό χαρούμενα σαν το Mozambique, παιχνιδιάρικο, το 'χούλα χουπ' μας έλειπε βραδιάτικα, το Sara ασφαλώς , αφιερωμένο στη γυναίκα του, πως μπορούν να μην σε αγγίξουν τα λόγια, τόσο προσωπικά, τόσο αφοσιωμένα, ανοίγεται, βλέπεις μέσα του, η κιθάρα κι η φυσαρμόνικα σε κάνουν να ριγείς, τυχεροί όποιοι μπορούν να δείξουν την αφοσίωση και την αγάπη τους με ένα τραγούδι, με ένα στίχο. οι κοινοί θνητοί καταφεύγουν απλά σε αγαπημένα τους αντικείμενα, πράγματα που δεν θ' αποχωρίζονταν ποτέ για να δείξουν τη δική τους αφοσίωση, μα, πες μου κοριτσάκι, τι πιό όμορφο απ' το να σου τραγουδά κάποιος
Sara, Sara
Sweet virgin angel, sweet love of my life
Sara, Sara
Radiant jewel, mystical wife.
Sara, Sara
Glamorous nymph with an arrow and bow
Sara, Sara
Don't ever leave me, don't ever go.
Να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, ή καλυτερα τα τραγούδια;
1. Hurricane
2. Isis
3. Mozambique
4. One more cup of coffee....before I go
5. Oh, sister
6. Joey
7. Romance in Durango
8. Black diamond bay
9. Sara
Α, ναι, για τους μικρότερους....μη δίνετε σημασία στο έτος κυκλοφορίας.
1975...Σιγά! Ύμνος σας λεω, ιδανικός και για .... λιώσιμο
. :willy:
