OSI - BLOOD

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

OSI - BLOOD

Το Free που είναι το προηγούμενο τους κάπου πρέπει να το έχουμε αναφέρει. Δεν θυμάμαι ,γεράματα.

Αυτή η σούπερ μπάντα με μέλη από Fates warning, Dream Theater κ.λ.π. κυκλοφόρησε την τρίτη δουλειά.

Το μείγμα είναι το γνωστό ηλεκτρονικό με heavy prog στοιχεία που μας έχουν δώσει στις δύο πρώτες δουλειές τους.

Το Blood έχει εξαιρετικές ,απλές συνθέσεις, που σου κολλάνε για πλάκα.
Τα φωνητικά και οι μελωδικές τους γραμμές δένουν αρμονικά με τις υπόλοιπες βάσεις.
Τα πλήκτρα έχουν ambient αισθητική ,το μόνο που μου λείπει είναι το λίγο παραπάνω.
Το ήθελα λίγο πιο φορτωμένο στα ηλεκτρονικά του κομμάτια.

Τα riffs είναι σκληρά ,δεν φλυαρούν ποτέ.

Μία καλοζυγισμένη δουλειά με τουλάχιστον 4 πανέμορφα κομμάτια.

Δοκιμάστε τα Radiologue, The escape artist, terminal, Blood.

Υ.Γ Στα δύο προηγούμενα στα ντραμς ήταν ο μέγας Portnoy. Τώρα συμμετέχει ο ντράμερ των Porcupine tree.

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

OSI - BLOOD

Το Free που είναι το προηγούμενο τους κάπου πρέπει να το έχουμε αναφέρει. Δεν θυμάμαι ,γεράματα.

Αυτή η σούπερ μπάντα με μέλη από Fates warning, Dream Theater κ.λ.π. κυκλοφόρησε την τρίτη δουλειά.

Το μείγμα είναι το γνωστό ηλεκτρονικό με heavy prog στοιχεία που μας έχουν δώσει στις δύο πρώτες δουλειές τους.

Το Blood έχει εξαιρετικές ,απλές συνθέσεις, που σου κολλάνε για πλάκα.
Τα φωνητικά και οι μελωδικές τους γραμμές δένουν αρμονικά με τις υπόλοιπες βάσεις.
Τα πλήκτρα έχουν ambient αισθητική ,το μόνο που μου λείπει είναι το λίγο παραπάνω.
Το ήθελα λίγο πιο φορτωμένο στα ηλεκτρονικά του κομμάτια.

Τα riffs είναι σκληρά ,δεν φλυαρούν ποτέ.

Μία καλοζυγισμένη δουλειά με τουλάχιστον 4 πανέμορφα κομμάτια.

Δοκιμάστε τα Radiologue, The escape artist, terminal, Blood.

Υ.Γ Στα δύο προηγούμενα στα ντραμς ήταν ο μέγας Portnoy. Τώρα συμμετέχει ο ντράμερ των Porcupine tree.

Kι αυτός μέγας είναι Τζιμ. Ειδικά αν είναι ο παλιός Chris Maitland.

p.s. Ο Σπύρος πρέπει να είχε παρουσιάσει το προηγούμενο.

 

[akisnm156]

Είναι να αναρωτιέσαι πως ο ίδιος Kevin Moore που έγραψε τo solo για το Take the time (Και για πολλά άλλα στους 3 πρώτους αριστουργηματικούς δίσκους των Dream Theater),κατέληξε να γράφει τέτοια μουσική.......

(Έχω την εντύπωση επίσης ότι ο Matheos δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος από την ηχητική κατάληξη που είχε ο πρώτος δίσκος των OSI :Office of strategic influence και κάπου διάβασα ότι είναι να κυκλοφορήσει ο δίσκος χωρίς τις ηχητικές παρεμβάσεις του Moore.....)

Τέλος πάντων , περί ορέξεως ....

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Φίλε Άκη σοβαρή η παρέμβαση σου και γόνιμη.

Όταν ήμουν μέταλλο είχα τις ίδιες απόψεις. Μάλιστα θυμάμαι ότι όποιος ''ξέφευγε'' από τα όρια τον τελειώναμε για πλάκα.
Και μιλάμε για όρια από Venom, St Vitus μέχρι κάτι κομμωτήρια Kix, Tokyo Blade κ.τ.λ.

Thanks για την πληροφόρηση.

 

[akisnm156]

Χωρίς να θεωρώ ότι θα δώσει κάποια βαρύτητα στις απόψεις μου ,να αναφέρω ότι είμαι 35 χρονών, ακούω ''μέταλ'' τα 23 από αυτά και την έκφραση ''όταν ήμουν μέταλλας άκουγα το τάδε ,ή είχα την τάδε άποψη'' δεν την κατάλαβα ΠΟΤΕ.

Ίσως να σου φάνηκε η άποψη μου απόλυτη (και από το ύφος του post μου δε σε κατηγορώ...) αλλά σπάνια σχολιάζω κάτι πλεον αβίαστα.

Επίσης δεν μου αρέσουν ,αν και πολλές φορές είναι απαραίτητες για τη συνεννόηση, οι ταμπέλες .
Όταν έμαθα το 2002-2003 για το project αυτό ενθουσιάστηκα και μπορώ να σου πω ότι ήμουνα από τους πρώτους που το αγόρασα (τη limited edition με το extra cd και το πολύ ωραίο βιβλιαράκι). Απογοητεύτηκα, κυρίως από τις παρεμβάσεις του Moore στον ήχο και στα φωνητικά.Δε μου άρεσε λοιπόν και δεν έχει καμία σχέση με το ότι είμαι κολλημένο μέταλλο ή δε ξέρω γω τι....

Σε μια λίστα με τους αγαπημένους μου δίσκους θα έβαζα χωρίς δισταγμό στις πρώτες θέσεις το Misplaced Childhood και το Brave των Marillion αλλά και το Ghost Reveries των Opeth........

 

[Haagenti]

Προσωπικά το προηγούμενό τους Free το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον και άκρως κολλητικό...

Οι Dream Theater θεωρώ ότι τελευταία έχουν χάσει τον δρόμο τους σε σημείο να παίζουν μόνο για να υπάρχουν...(μάλλον πρέπει να κόψουν τελείως τα φωνητικά που είναι ανεμπνευστα στα περισσότερα σημεία)..

anyway thanx για την ενημέρωση...

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Φίλε Άκη σε πέρασα για πιτσιρικά σόρρυ.

Για να στο κάνω πιο κατανοητό, όταν δεν έχεις ακούσει ambient για π.χ και συγκρίνεις
τα πλήκτρα του άλμπουμ με κάποιο κομμάτι των DT είναι σίγουρο πως δεν θα πάρεις χαμπάρι.

Γι αυτό μίλησα για τα κολλήματα που τρώγαμε τα μέταλλα. Το έχει το είδος αυτό.
Death to false metal και παπάρια μάντολες.

 

[Sanvean]

OSI - BLOOD

Το μείγμα είναι το γνωστό ηλεκτρονικό με heavy prog στοιχεία που μας έχουν δώσει στις δύο πρώτες δουλειές τους.
Το Blood έχει εξαιρετικές ,απλές συνθέσεις, που σου κολλάνε για πλάκα.
Τα φωνητικά και οι μελωδικές τους γραμμές δένουν αρμονικά με τις υπόλοιπες βάσεις.
Τα πλήκτρα έχουν ambient αισθητική ,το μόνο που μου λείπει είναι το λίγο παραπάνω.
Το ήθελα λίγο πιο φορτωμένο στα ηλεκτρονικά του κομμάτια.

Το "λίγο" (μην πω το "πολύ") παραπάνω σε ambient αισθητική θα το βρεις στις δουλειές του Kevin με τους Chroma Key. Δοκίμασε τα LP "Dead Air For Radios" και "You Go Now". Εξαιρετικά επίσης και τα δυο σόλο LP "Ghost Book" (Okul Soundtrack) και "This Is A Recording".

Μία καλοζυγισμένη δουλειά με τουλάχιστον 4 πανέμορφα κομμάτια.

Δοκιμάστε τα Radiologue, The escape artist, terminal, Blood.

Συμφωνώ απόλυτα :music-smiley-005:

Θα προσέθετα και το "Stockholm", το οποίο κι εγώ άργησα λίγο να ανακαλύψω (είχα "κολλήσει" με τα 4 που ανέφερες).

Υ.Γ Στα δύο προηγούμενα στα ντραμς ήταν ο μέγας Portnoy. Τώρα συμμετέχει ο ντράμερ των Porcupine tree.

Τώρα συμμετέχει ο (κατ' εμέ - ακόμα πιο) μέγας Gavin Harrison!
Κα-τα-πλη-κτι-κός ντράμερ!!!


Με τους Porcupine Tree...

http://www.youtube.com/watch?v=e4f3PoAoNqA
(Από 5' 20'' και μετά, παίζει πραγματικά "παπάδες"...)


Και solo...

http://www.youtube.com/watch?v=WKCIUpW3q9s

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Thanks για την ενημέρωση.:ernaehrung004:

 

[Sanvean]

cheers bro :ernaehrung004: