Photis
Supreme Member
Από εκεί τα παίρναμε Βασίλη αλλά πλέον δεν έχει μείνει κανείς να τα φέρνει πια...
Παλιές κινηματογραφικές μηχανές
- Thread starter chris73
- Start date
Kosh
Μέλος Σωματείου
το μικρο Χολυγουντ ειναι χρονια που εχει εκπεσει....
Nομιζω μονον ο Πατηρης (με αλλη ονομασια πλεον) ειναι ακομα στην Κλεισοβης αν δεν εχει φυγει και αυτος.
Nομιζω μονον ο Πατηρης (με αλλη ονομασια πλεον) ειναι ακομα στην Κλεισοβης αν δεν εχει φυγει και αυτος.
Movikon 8
Και όμως, πέρασαν ήδη 9 χρόνια (!!!) από τότε που είχαμε αναφερθεί στη συγκεκριμένη κινηματογραφική 8 χιλιοστών, και από τη πολύ τη βαρεμάρα είπα να την εγχειρήσω…
Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Photokina του 1952 από τη δυτική Zeiss αντικαθιστώντας κατά κάποιο τρόπο τη προπολεμική συνονόματή της.
Αρχικά παραγόταν σε καφέ χρώμα το οποίο κατέληξε στο γκρί που βλέπετε εδώ μετά από 1-2 χρόνια, ενώ στη συνέχεια απέκτησε και περισσότερες ταχύτητες λήψης όπως και μια οικονομικότερη αδελφή.
Πρέπει να σταμάτησε να κατασκευάζεται το 1963 καθώς τότε θα παρουσιαστεί στη Photokina η Moviflex Super (όχι super 8 καθώς τότε ακόμη δεν υπήρχε αυτό το φορμά), κινηματογραφική πολύ προχό για την εποχή της, εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας, μεγέθους, βάρους και κόστους.
Πίσω στη Movikon που βλέπουμε σήμερα είναι πραγματικά αυτό που λένε “Made in Germany” , εξαιρετικά ήσυχη στη λειτουργία της, με ένα έξυπνο πλανητικό σύστημα κουρδίσματος , και πρωτότυπη σχεδιαστικά.
Το συγκεκριμένο δείγμα κατασκευής κάπου 1953-55, είναι ακόμη μια απόδειξη πως τέτοια μηχανάκια δεν αγαπούν καθόλου τις ακροθαλασσιές, τα μπάνια του λαού, τις βάρκες ή τα κότερα, αν και η υποφαινόμενη τη γλύτωσε τελικά τουλάχιστον από λειτουργικής άποψης.
Τέλος, εντοπίστηκε διασκεδαστικό απόσπασμα οδηγιών από το αγγλικό manula το οποίο και προτρέπει τους νέους κινηματογραφιστές να αποφεύγουν το panning διότι… “The camera is not a garden-hose…”
Και όμως, πέρασαν ήδη 9 χρόνια (!!!) από τότε που είχαμε αναφερθεί στη συγκεκριμένη κινηματογραφική 8 χιλιοστών, και από τη πολύ τη βαρεμάρα είπα να την εγχειρήσω…
Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Photokina του 1952 από τη δυτική Zeiss αντικαθιστώντας κατά κάποιο τρόπο τη προπολεμική συνονόματή της.
Αρχικά παραγόταν σε καφέ χρώμα το οποίο κατέληξε στο γκρί που βλέπετε εδώ μετά από 1-2 χρόνια, ενώ στη συνέχεια απέκτησε και περισσότερες ταχύτητες λήψης όπως και μια οικονομικότερη αδελφή.
Πρέπει να σταμάτησε να κατασκευάζεται το 1963 καθώς τότε θα παρουσιαστεί στη Photokina η Moviflex Super (όχι super 8 καθώς τότε ακόμη δεν υπήρχε αυτό το φορμά), κινηματογραφική πολύ προχό για την εποχή της, εντελώς διαφορετικής φιλοσοφίας, μεγέθους, βάρους και κόστους.
Πίσω στη Movikon που βλέπουμε σήμερα είναι πραγματικά αυτό που λένε “Made in Germany” , εξαιρετικά ήσυχη στη λειτουργία της, με ένα έξυπνο πλανητικό σύστημα κουρδίσματος , και πρωτότυπη σχεδιαστικά.
Το συγκεκριμένο δείγμα κατασκευής κάπου 1953-55, είναι ακόμη μια απόδειξη πως τέτοια μηχανάκια δεν αγαπούν καθόλου τις ακροθαλασσιές, τα μπάνια του λαού, τις βάρκες ή τα κότερα, αν και η υποφαινόμενη τη γλύτωσε τελικά τουλάχιστον από λειτουργικής άποψης.
Τέλος, εντοπίστηκε διασκεδαστικό απόσπασμα οδηγιών από το αγγλικό manula το οποίο και προτρέπει τους νέους κινηματογραφιστές να αποφεύγουν το panning διότι… “The camera is not a garden-hose…”
Revere 88
Πήρα φόρα και σειρά είχε μια μικρή που είχα συμπαθήσει από παλιά.
Πολύ τίμια και καλοφτιαγμένη, δέχεται φακούς D mount, έχει αρκετές ταχύτητες λήψης αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας animation.
1942
Είναι “made in USA” που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι καλό, και παρουσιάστηκε το 1940. Θα τη συναντήσουμε σε διαφημίσεις έως και το 1950 με ένα διάλειμμα μεταξύ 1943-45, ενώ όλο το διαδίκτυο θέλει να μας πείσει ότι ήταν στην αγορά μεταξύ 1940-46.
1945
Η συγκεκριμένη είναι της μεταπολεμικής περιόδου. Φέτος πιθανό να γιορτάζει τα 75, χαίρει άκρας υγείας, και δε βλέπω κανένα λόγο να μην φτάσει άνετα τα 150.
Πήρα φόρα και σειρά είχε μια μικρή που είχα συμπαθήσει από παλιά.
Πολύ τίμια και καλοφτιαγμένη, δέχεται φακούς D mount, έχει αρκετές ταχύτητες λήψης αλλά δεν υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας animation.
1942
Είναι “made in USA” που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι καλό, και παρουσιάστηκε το 1940. Θα τη συναντήσουμε σε διαφημίσεις έως και το 1950 με ένα διάλειμμα μεταξύ 1943-45, ενώ όλο το διαδίκτυο θέλει να μας πείσει ότι ήταν στην αγορά μεταξύ 1940-46.
1945
Η συγκεκριμένη είναι της μεταπολεμικής περιόδου. Φέτος πιθανό να γιορτάζει τα 75, χαίρει άκρας υγείας, και δε βλέπω κανένα λόγο να μην φτάσει άνετα τα 150.
Siemens 16mm mod.B (εκ των έσω)
Και επειδή στο τέλος καμιά δε θα γλυτώσει το ολοσχερές κατσαβίδιασμα, σειρά αυτή τη φορά πήρε η Siemens mod. B που είχαμε δει εδώ.
Η σελίδα της ίδιας της εταιρίας μας πληροφορεί ότι αυτή και το μοντέλο Α είδαν το φως του κόσμου για πρώτη φορά το 1929, αν θα πρέπει να πάρω θέση αυτή τη φορά θα συνταχθώ με το copy-paste του ιστού που τις τοποθετεί στο 1931-32.
Στη συνέχεια το απλούστερο μοντέλο Α καταργήθηκε, ενώ η συγκεκριμένη συνέχισε να κατασκευάζεται μέχρι την αρχή του πολέμου πλάι και σε κατασκευές με περισσότερες δυνατότητες που βασίζονταν όμως στο ίδιο σασί.
Κάποια στιγμή μάλιστα κατασκευάστηκε και ένας από του πρώτους ζουμ, εύρους 2.5-8cm που μπορούσε να προσαρμοστεί σε εκδόσεις που είχαν τη δυνατότητα εναλλαγής φακών.
Έχουμε δει ήδη πως η Eva Braun τις χρησιμοποιούσε πολύ συχνά.
Στη συγκεκριμένη κινηματογραφική με τον σταθερό φακό της Busch 3 στοιχείων, η στο περίπου εστίαση επιτυγχάνεται με μετακίνηση του μεσαίου στοιχείου και αυτό θα το έλεγα πρωτοτυπία.
Για να γυρίσουμε πάλι στη σελίδα της Siemens -που μετά τα παραπάνω δεν τη θεωρώ και αξιόπιστη, ας αναφερθεί πως μας πληροφορεί ότι τέτοιες κινηματογραφικές για πρώτη φορά δοκιμάστηκαν στα σοβαρά κατά την αποστολή της γερμανικής ομάδας στα Ιμαλάια το 1934. Τότε, και σε ύψος 7000+ μέτρων τα κατάφεραν άριστα επιστρέφοντας ευκρινέστατες εικόνες, δείχνοντας έτσι ίσως για πρώτη φορά τη πραγματική δυναμική ενός τέτοιου μικρού φορμά.
Έτσι ή αλλιώς, αυτό που είδα εγώ με τα μάτια μου είναι πως στη κατασκευή αυτή είναι προφανές το βιομηχανικό υπόβαθρό της εταιρίας, και ίσως η πρώτη προτεραιότητά της ήταν να κατασκευάσει ένα αποτελεσματικό και πραγματικό «wοrkhorse».
Για παράδειγμα, τo ελατήριό της μετά από 85-90 χρόνια αποδίδει όπως και την πρώτη μέρα (6+ μέτρα φιλμ σύμφωνα με το εγχειρίδιο εποχής) και δεν βλέπω κανένα λόγο για να μην συνεχίσει σε αυτή τη κατάσταση και στα επόμενα 90.
Προωθητική ενέργεια εποχής
Τέλος, να και μια της οικογένειας που επιστρατεύθηκε στους ολυμπιακούς του 1936.
Και επειδή στο τέλος καμιά δε θα γλυτώσει το ολοσχερές κατσαβίδιασμα, σειρά αυτή τη φορά πήρε η Siemens mod. B που είχαμε δει εδώ.
Η σελίδα της ίδιας της εταιρίας μας πληροφορεί ότι αυτή και το μοντέλο Α είδαν το φως του κόσμου για πρώτη φορά το 1929, αν θα πρέπει να πάρω θέση αυτή τη φορά θα συνταχθώ με το copy-paste του ιστού που τις τοποθετεί στο 1931-32.
Στη συνέχεια το απλούστερο μοντέλο Α καταργήθηκε, ενώ η συγκεκριμένη συνέχισε να κατασκευάζεται μέχρι την αρχή του πολέμου πλάι και σε κατασκευές με περισσότερες δυνατότητες που βασίζονταν όμως στο ίδιο σασί.
Κάποια στιγμή μάλιστα κατασκευάστηκε και ένας από του πρώτους ζουμ, εύρους 2.5-8cm που μπορούσε να προσαρμοστεί σε εκδόσεις που είχαν τη δυνατότητα εναλλαγής φακών.
Έχουμε δει ήδη πως η Eva Braun τις χρησιμοποιούσε πολύ συχνά.
Στη συγκεκριμένη κινηματογραφική με τον σταθερό φακό της Busch 3 στοιχείων, η στο περίπου εστίαση επιτυγχάνεται με μετακίνηση του μεσαίου στοιχείου και αυτό θα το έλεγα πρωτοτυπία.
Για να γυρίσουμε πάλι στη σελίδα της Siemens -που μετά τα παραπάνω δεν τη θεωρώ και αξιόπιστη, ας αναφερθεί πως μας πληροφορεί ότι τέτοιες κινηματογραφικές για πρώτη φορά δοκιμάστηκαν στα σοβαρά κατά την αποστολή της γερμανικής ομάδας στα Ιμαλάια το 1934. Τότε, και σε ύψος 7000+ μέτρων τα κατάφεραν άριστα επιστρέφοντας ευκρινέστατες εικόνες, δείχνοντας έτσι ίσως για πρώτη φορά τη πραγματική δυναμική ενός τέτοιου μικρού φορμά.
Έτσι ή αλλιώς, αυτό που είδα εγώ με τα μάτια μου είναι πως στη κατασκευή αυτή είναι προφανές το βιομηχανικό υπόβαθρό της εταιρίας, και ίσως η πρώτη προτεραιότητά της ήταν να κατασκευάσει ένα αποτελεσματικό και πραγματικό «wοrkhorse».
Για παράδειγμα, τo ελατήριό της μετά από 85-90 χρόνια αποδίδει όπως και την πρώτη μέρα (6+ μέτρα φιλμ σύμφωνα με το εγχειρίδιο εποχής) και δεν βλέπω κανένα λόγο για να μην συνεχίσει σε αυτή τη κατάσταση και στα επόμενα 90.
Προωθητική ενέργεια εποχής
Τέλος, να και μια της οικογένειας που επιστρατεύθηκε στους ολυμπιακούς του 1936.
Agfa Movex 8
“Less is more” όπως έλεγαν και στο καφενείο του χωριού (εκτός από τη μέρα που ο ταχυδρόμος έφερνε τη σύνταξη ).
Όπως είχαμε δει και παλαιότερα, το 1937 η Agfa θα παρουσιάσει αυτή την απλή –και πολύ κομψή κατ εμέ- κινηματογραφική 8 χιλιοστών, η οποία φόρτωνε πολύ εύκολα με κασέτα. Φακός σταθερής εστίασης, μια ταχύτητα λήψης και τέρμα.
Είναι πολύ εύχρηστη, γλυκούλα και με τις σωστές δώσεις art deco, ενώ δύο χρόνια αργότερα θα παρουσιαστεί και η αδελφή της που έφερε και φωτόμετρο.
Η τελευταία τα κατάφερε και μεταπολεμικά για κάποια χρόνια μέχρι να εμφανιστούν οι 50s εκδόσεις της εταιρίας, ενώ η μικρή που βλέπουμε θα σταματούσε να παράγεται με την αρχή του πολέμου.
Σήμερα, κάπου στα 85 χρόνια της γουργουρίζει χαρούμενα όπως τη πρώτη μέρα.
“Less is more” όπως έλεγαν και στο καφενείο του χωριού (εκτός από τη μέρα που ο ταχυδρόμος έφερνε τη σύνταξη
).Όπως είχαμε δει και παλαιότερα, το 1937 η Agfa θα παρουσιάσει αυτή την απλή –και πολύ κομψή κατ εμέ- κινηματογραφική 8 χιλιοστών, η οποία φόρτωνε πολύ εύκολα με κασέτα. Φακός σταθερής εστίασης, μια ταχύτητα λήψης και τέρμα.
Είναι πολύ εύχρηστη, γλυκούλα και με τις σωστές δώσεις art deco, ενώ δύο χρόνια αργότερα θα παρουσιαστεί και η αδελφή της που έφερε και φωτόμετρο.
Η τελευταία τα κατάφερε και μεταπολεμικά για κάποια χρόνια μέχρι να εμφανιστούν οι 50s εκδόσεις της εταιρίας, ενώ η μικρή που βλέπουμε θα σταματούσε να παράγεται με την αρχή του πολέμου.
Σήμερα, κάπου στα 85 χρόνια της γουργουρίζει χαρούμενα όπως τη πρώτη μέρα.
Pathe Baby στο πάγκο του πόνου...
Jacquot de Nantes (1991)
Η νεαρή που ξεκίνησε το νήμα πηγαίνει σιγά σιγά προς τα 100, αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να υποβληθεί σε ένα ολοκληρωτικό ξεβίδωμα.
Ως ένα θαρραλέο δείγμα των απαρχών του οικιακού κινηματογράφου υπέμεινε καρτερικά το βάσανο χωρίς ιδιαίτερα τερτίπια για να μας αποδείξει πως μπορεί να είναι ακόμη εδώ.
Ποια παράλλαξη?
Παλαιότερα μάλιστα μας είχε χαρίσει και στιγμές κινηματογραφικής απόλαυσης…
Η κινηματογραφική αυτή πρωτοεμφανίστηκε το 1923 και δεν διέθετε ενσωματωμένο κουρδιστό μηχανισμό, ενώ το 1926 θα παρουσιαστεί ο συγκεκριμένος εξωτερικός που ονομάστηκε “Motrix”. Υπήρξε και ένας άλλος μεγαλύτερος αλλά είναι αρκετά σπάνιος σήμερα.
![Le_Cinιma_chez_soi___[...]_bpt6k9709 192718p_13.jpeg](https://d1det0hdqz4sg.cloudfront.net/data/attachments/177/177340-5576485c4534484dfb3438499c2640a7.jpg "Le_Cinιma_chez_soi___[...]_bpt6k9709 192718p_13.jpeg")
Σύμφωνα με το παρακάτω προωθητικό φιλμ εποχής, το συνολικό κόστος αγοράς και εμφάνισης για μια κασέτα αντιστοιχεί σε κάτι σαν 30-31 σημερινά δολάρια.
DIY
Τέλος, σχετικά με την εξέλιξη και κατάληξη της υπόθεσης των 9.5 χιλιοστών ο όποιος ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει εδώ.
Jacquot de Nantes (1991)
Η νεαρή που ξεκίνησε το νήμα πηγαίνει σιγά σιγά προς τα 100, αλλά δεν είχε κανένα πρόβλημα να υποβληθεί σε ένα ολοκληρωτικό ξεβίδωμα.
Ως ένα θαρραλέο δείγμα των απαρχών του οικιακού κινηματογράφου υπέμεινε καρτερικά το βάσανο χωρίς ιδιαίτερα τερτίπια για να μας αποδείξει πως μπορεί να είναι ακόμη εδώ.
Ποια παράλλαξη?
Παλαιότερα μάλιστα μας είχε χαρίσει και στιγμές κινηματογραφικής απόλαυσης…
Η κινηματογραφική αυτή πρωτοεμφανίστηκε το 1923 και δεν διέθετε ενσωματωμένο κουρδιστό μηχανισμό, ενώ το 1926 θα παρουσιαστεί ο συγκεκριμένος εξωτερικός που ονομάστηκε “Motrix”. Υπήρξε και ένας άλλος μεγαλύτερος αλλά είναι αρκετά σπάνιος σήμερα.
Σύμφωνα με το παρακάτω προωθητικό φιλμ εποχής, το συνολικό κόστος αγοράς και εμφάνισης για μια κασέτα αντιστοιχεί σε κάτι σαν 30-31 σημερινά δολάρια.
DIY
Τέλος, σχετικά με την εξέλιξη και κατάληξη της υπόθεσης των 9.5 χιλιοστών ο όποιος ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει εδώ.
Last edited:
Το τηλεφώνημα...
Χθές το απόγευμα χτύπησε το τηλέφωνο.
Από την άλλη άκρη της γραμμής μια άγνωστη φωνή διστακτικά με ρώτησε αν είμαι ο κύριος τάδε.
Ναι λέω, εγώ είμαι.
-Έχετε ανεβάσει μερικά βιντεάκια στο YouTube από μια οικογένεια στη Γαλλία, μήπως θα μπορούσα να τα χρησιμοποιήσω για τη διπλωματική μου στο τμήμα κινηματογράφου του ΑΠΘ? Είμαι μοντέρ.
-Ναι, βέβαια κανένα πρόβλημα (απαντώ)
και αμέσως η φωνή συνεχίζει:
-Γιατί ξέρετε έχω και εγώ μερικά ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ με τα οποία σκεφτόμουν να κάνω κάτι, και ξαφνικά είδα και τα δικά σας και έμεινα κάγκελο!
...Εγώ να δεις όταν το άκουσα! Στην ίδια πόλη, από τον ίδιο ή άλλο δρόμο έφθασαν αυτές οι στιγμές από το παρελθόν και να που έμελλε να ξανασμίξουν μετά από 65 χρόνια σε ξένους τόπους
Τελικά ζούμε σε ένα μάτριξ...
Από το "νέο" υλικό που πλέον κατοικεί στην άλλη πλευρά της πόλης
Το ζαχαρώνει αλλά αυτοί πήραν κάτι σε πιο απλό
Μερικά δευτερόλεπτα δημοσιότητας για τον ταλαίπωρο σύζυγο-κινηματογραφιστή
Λοιπές εργασίες οικοδόμησης
Ένα Citroen στο χαντάκι
Χθές το απόγευμα χτύπησε το τηλέφωνο.
Από την άλλη άκρη της γραμμής μια άγνωστη φωνή διστακτικά με ρώτησε αν είμαι ο κύριος τάδε.
Ναι λέω, εγώ είμαι.
-Έχετε ανεβάσει μερικά βιντεάκια στο YouTube από μια οικογένεια στη Γαλλία, μήπως θα μπορούσα να τα χρησιμοποιήσω για τη διπλωματική μου στο τμήμα κινηματογράφου του ΑΠΘ? Είμαι μοντέρ.
-Ναι, βέβαια κανένα πρόβλημα (απαντώ)
και αμέσως η φωνή συνεχίζει:
-Γιατί ξέρετε έχω και εγώ μερικά ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ με τα οποία σκεφτόμουν να κάνω κάτι, και ξαφνικά είδα και τα δικά σας και έμεινα κάγκελο!
...Εγώ να δεις όταν το άκουσα! Στην ίδια πόλη, από τον ίδιο ή άλλο δρόμο έφθασαν αυτές οι στιγμές από το παρελθόν και να που έμελλε να ξανασμίξουν μετά από 65 χρόνια σε ξένους τόπους
Τελικά ζούμε σε ένα μάτριξ...
Από το "νέο" υλικό που πλέον κατοικεί στην άλλη πλευρά της πόλης
Το ζαχαρώνει αλλά αυτοί πήραν κάτι σε πιο απλό
Μερικά δευτερόλεπτα δημοσιότητας για τον ταλαίπωρο σύζυγο-κινηματογραφιστή
Λοιπές εργασίες οικοδόμησης
Ένα Citroen στο χαντάκι
Δε γλύτωσε και η μικρή Bolex...
Την είχαμε πρωτοσυναντήσει την αυγή του 2015. Brand New φυσικά δεν ήταν, και εκείνη την εποχή θα πρέπει να είχαν περάσει ήδη 40 χρόνια από το τελευταίο σέρβις της. Ανάγκη δεν είχε για νέο ούτε και σήμερα, αλλά επειδή δε θα γλυτώσει καμιά από το μακέλεμα, πήρε και αυτή σειρά τελικά...
Περίπου στα 1500 σημερινά δολάρια με ένα φακό. Καθόλου άσχημα!
Την είχαμε πρωτοσυναντήσει την αυγή του 2015. Brand New φυσικά δεν ήταν, και εκείνη την εποχή θα πρέπει να είχαν περάσει ήδη 40 χρόνια από το τελευταίο σέρβις της. Ανάγκη δεν είχε για νέο ούτε και σήμερα, αλλά επειδή δε θα γλυτώσει καμιά από το μακέλεμα, πήρε και αυτή σειρά τελικά...
Περίπου στα 1500 σημερινά δολάρια με ένα φακό. Καθόλου άσχημα!
Kosh
Μέλος Σωματείου
Να και μια καινουργια super 8 παρακαλω
Kodak Super 8 Camera Revived - At More than 10 Times Its Original Price, Will It Finally Arrive? | CineD
Kodak revives its Super 8 camera, now more than 10 times its original price. Will a modern Super 8 finally arrive?
www.cined.com
Ή πίνουν ή καπνίζουν κάτι περίεργο εκεί στην Kodak
O Tarantino θα χοροπηδάει πάντως απο τη χαρά του..
O Tarantino θα χοροπηδάει πάντως απο τη χαρά του..
