Δηλαδη τι κανει τα δεδομενα αυτα μη αξιοπιστα?
16000 καταναλωτες που ελαβαν μερος δεν ειναι και μικρο νουμερο.
Πολλά πράγματα:
1) Το περιοδικό ασχολείται με υπολογιστές.
2) Οι δημοσκοπήσεις εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, και χειραγωγούνται πανεύκολα. Και δεν είναι στοιχεία, είναι μια "προσέγγιση".
3) Δεν γνωρίζουμε τίποτα (ούτε και εκείνοι) για το δείγμα τους. Πόσοι από αυτούς που ψήφισαν είχαν πραγματική βλάβη; Πόσοι είχαν μικρό/σημαντικό πρόβλημα, και πώς ψηφίζουν για το "overall satisfaction"; Πως εξασφάλισαν ότι αυτοί που ψήφισαν υπέρ ή κατά μιας μάρκας είναι καν κάτοχοι;
4) Πως κανονικοποίησαν το δείγμα τους σε σχέση με τις πωλήσεις κάθε μάρκας;
5) Πως εξηγούνται ασυνέπειες στα αποτελέσματα, όπως η samsung με τόσο υψηλό overall ενώ είναι κάτω του μετρίου στα σοβαρά προβλήματα; Ή η σόνυ, που σκοράρει ίσα με την πανασόνικ, αλλά χάνει στο overall; Η pioneer πάλι, χειρότερη και από την 2η LG; Ποιο κάτω και από την φιλιπς, που στο αμέρικα είναι φασόν;
Πέρα του ότι πιστεύω ότι κάποια πράγματα ΔΕΝ είναι θέμα ψηφοφοριών/δημοσκοπήσεων, υπάρχει και το θέμα ποσότητας/ποιότητας. Ποιο είναι το όριο όπου η ποσότητα μετατρέπεται σε ποιότητα; (Υπάρχει; )
Ενδιαφέροντα θα ήταν να είχαμε *πραγματικά* στοιχεία, π.χ. αριθμό αντικαταστάσεων/επισκευών σε ποσοστό πωλήσεων ανά εταιρία. Αλλά δεν νομίζω ότι συμφέρει καμιά εταιρία να δώσει τέτοια στοιχεία...