Περί Mουσικής Ο Λόγος

[Tasos Kal]

Τον τελευταίο καιρό με απασχολεί ενα ζήτημα που έχει να κάνει με την μουσική και την αναπαραγωγή της.
Με απλά λόγια και για να μήν κουράζω το take five για παράδειγμα σε ένα αξιοπρεπές συστημα θα ακουστεί πολύ ποιοτηκά και αρκετά καλά. Στο ίδιο φτηνό αλλά αξιοπρεπές σύστημα το Angel - Massive Attack σε μεγάλες εντάσεις θα ακουστεί μάλλον ένα χάλι (υπάρχουν και κάποιες εξερέσεις βέβαια). Αυτό γιατί συμβαίνει...Αφού συμβαίνει λοιπόν γιατί λίγες εταιρίες και αντιπρόσωποι νοίαζοντια για κάτί τέτοιο. Στους περισσότερους θα ακούσω το take five και το yulounga - dead can dance. Ok απίστευτο καμάτι αλλά και αυτό παίζει καλά σε αρκετά συστήματα . Με την άλλη κατηγορία τί συμβαίνει. ? Δεν αξίζει ... ? Οκ εάν εμένα μου αρέσει και θέλω να το ακούσω ποιοτηκά και σε μεγάλες στάθμες δεν μπορώ να το κάνω. Μήπως η έννοια το Hi-Fi περιορίζεται μόνο σε κάποια ακούσματα. Εντάξει δεν λέω να βάλεις θώδη sta mcntosh.... και βέρα λάμπρου σε mark levinson ,,,, :twoguns::twoguns::twoguns:

Τάσος Κ

 

[supersonic]

Αγαπητέ Τάσο,
έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο software....
Ενα καλό σύστημα (νομίζω έχουμε καταλήξει σ αυτό) θα παίξει τα πάντα σωστά, είναι είναι Brubeck είτε είναι Θώδη...

Τώρα το πρόβλημα είναι οι ηχογραφήσεις.
Το τραγικό φαινόμενο να είναι το εύρος της δυναμικής περιοχής σε όλους τους σύγχρονους δίσκους γύρω στα 6-7 db με κλιπαρισμένες κορυφές (οι Massive attack συμπεριλαμβάνονται) είναι το κυριότερο πρόβλημα.
Επίσης ορισμένα συγκροτήματα (όπως και πάλι ο προαναφερθέντες) το παρακάνουν στο κάτω άκρο του φάσματος, με αποτέλεσμα να μην αρκεί πολλές φορές ένα φτηνό αλλά αξιοπρεπές σύστημα, αλλά ίσως ένα γενικώς σύστημα απαιτήσεων ασχέτως τιμής.

Το take five πάντως δεν παίζει σε όλα τα συστήματα καλά...
Ψάξε το και θα δείς....

 

[Busoni]

Μια και θίγεται το θέμα των ηχογραφήσεων, πρόβλημα με την στερεοφωνική εικόνα έχει παρατηρηθεί ποτέ; Ρωτώ γιατι συνήθως διαβάζω για προβλήματα δυναμικής περιοχής.

Το πρόβλημα που έχω με την εικόνα αφορά στο Night Lights του Gerry Mulligan(Mercury, Hχογράφηση 1963-1965, Έκδοση σε CD το 1984 απο την Phonogram International B.V.). Ό,τι κι αν κάνω με τις θέσεις των ηχείων, τα πνευστά ακούγονται όλα από το δεξί ηχείο, ενώ drums και κιθάρα από το αριστερό. Σε κανένα άλλο CD δεν έχω τόσο μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχει περίπτωση να φταίει το μιξάρισμα στο δίσκο;

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Απάντηση: Re: Περί Mουσικής Ο Λόγος

Μια και θίγεται το θέμα των ηχογραφήσεων, πρόβλημα με την στερεοφωνική εικόνα έχει παρατηρηθεί ποτέ; Ρωτώ γιατι συνήθως διαβάζω για προβλήματα δυναμικής περιοχής.

Το πρόβλημα που έχω με την εικόνα αφορά στο Night Lights του Gerry Mulligan(Mercury, Hχογράφηση 1963-1965, Έκδοση σε CD το 1984 απο την Phonogram International B.V.). Ό,τι κι αν κάνω με τις θέσεις των ηχείων, τα πνευστά ακούγονται όλα από το δεξί ηχείο, ενώ drums και κιθάρα από το αριστερό. Σε κανένα άλλο CD δεν έχω τόσο μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχει περίπτωση να φταίει το μιξάρισμα στο δίσκο;

Oui..:ears:

 

[nikos 1850]

Απάντηση: Re: Περί Mουσικής Ο Λόγος

Oui..:ears:

+1

 

[Βαγγέλης Σ.]

+2

Αμ τι άλλο να φταίει;
Το είχαν συνήθεια τότε να βάζουν τα μισά όργανα στο ένα κανάλι και τα άλλα μισά στο άλλο. Σαν να έπαιζαν δύο διαφορετικές ορχήστρες σε δύο διαφορετικά δωμάτια.

Υπάρχει όμως λύση:
Αν έχεις το deq της behringer μπορείς να ρυθμίσεις το πλάτος της στερεοφωνικής εικόνας και να πλησιάσεις όσο θέλεις τα όργανα προς το κέντρο. Πολύ χρήσιμο και εντυπωσιακό το αποτέλεσμα αφού τα όργανα φέυγουν πλέον μέσα από τα ηχεία και τοποθετούνται πιο σωστά κάπου ανάμεσα.

Το ίδιο μπορείς να κάνεις και σε pc αν έχεις το cooledit ή κάποιο άλλο αντίστοιχο πρόγραμμα. Κάνεις ένα remaster στο cd σου με αυτό και πολλά άλλα εφε και το ξαναγράφεις σε δισκάκι....

 

[Demol]

Χμ, αμ το άλλο; Το Irish tour του Galagher, φαντάζομαι όλοι το γνωρίζετε (υποτίθεται προσεγμένη ηχογράφηση).
Έχετε προσέξει ότι η κιθάρα ακούγεται από το δεξί ηχείο και η φωνή του Rory από το αριστερό;:blink: Στα δύο τον κόψανε το μακαρίτη.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να ευθύνεται το μάπα σύστημά μου! (?)-bye-

 

[supersonic]

Τα παλιά χρόνια, δηλαδή τώρα λέτε 1964, υπήρχαν στην καλύτερη περίπτωση 3 κάναλα.
Όταν τα όργανα ήταν πολλά, ο παραγωγός δεν είχε άλλη λύση παρά να βολευτεί σε κάποια φάση με τον ήχο πχ δύο οργάνων και αφού όλα ήταν αποδεκτά, όπως ήταν τα δύο κανάλια μεταφέρονταν σε ένα άλλο, αφήνοντας πάλι δυό καθαρά γιά άλλα όργανα.
Σκεφτείτε ότι βάθος, αντηχήσεις κλπ πιάνανε τότε ένα ολόκληρο κανάλι.

Οπότε όταν το βάθος είχε παγιωθεί ως ακουστό αποτέλεσμα "δενόταν" γιά πάντα με το το όργανο.
Αν δεν κάνω λάθος το SGt Pepper's ήταν το πρώτο που ηχογραφήθηκε σε 4κάναλο....

Επίσης τότε λίγοι ήταν οι ηχολήπτες που γράφανε με δυό μικρόφωνα σε Blumlein....

 

[Busoni]

Mαλιστα... Το θέμα ειναι οτι έχω κι άλλα CD εκείνης της περιόδου και δεν θυμάμαι ιδιαίτερα προβλήματα. Θα το ξαναψάξω σίγουρα, αν και μερικά ειναι remastered, άλλα μπορεί να γράφτηκαν σε περισσότερα κανάλια κλπ. Ενδιαφέρον

 

[komhst]

Απάντηση: Re: Περί Mουσικής Ο Λόγος

Μια και θίγεται το θέμα των ηχογραφήσεων, πρόβλημα με την στερεοφωνική εικόνα έχει παρατηρηθεί ποτέ; Ρωτώ γιατι συνήθως διαβάζω για προβλήματα δυναμικής περιοχής.

Το πρόβλημα που έχω με την εικόνα αφορά στο Night Lights του Gerry Mulligan(Mercury, Hχογράφηση 1963-1965, Έκδοση σε CD το 1984 απο την Phonogram International B.V.). Ό,τι κι αν κάνω με τις θέσεις των ηχείων, τα πνευστά ακούγονται όλα από το δεξί ηχείο, ενώ drums και κιθάρα από το αριστερό. Σε κανένα άλλο CD δεν έχω τόσο μεγάλο πρόβλημα. Υπάρχει περίπτωση να φταίει το μιξάρισμα στο δίσκο;

Σε πάρα πολλές ηχογραφήσεις της 10ετίας του 60 (ίσως και σε μερικές του 70) η έννοια της στερεοφωνίας ήταν τα μισά όργανα 100% στο δεξί κανάλι, τα άλλα μισά 100% στο αριστερό. Καμμία σχέση δηλαδή με σωστή στερεοφωνική εικόνα.

 

[send]

Αν δεν κάνω λάθος το SGt Pepper's ήταν το πρώτο που ηχογραφήθηκε σε 4κάναλο....

όχι, το πρώτο που ηχογράφησαν οι Beatles σε εγγραφέα 4 καναλιών ήταν το I want to hold your hand το 1963.
Βέβαια και το Sgt Peppers σε 4κάναλο ηχογραφήθηκε, τα 8κάναλα ακολούθησαν την επόμενη χρονιά (1968). Νομίζω η πρώτη ηχογράφησή τους σε 8 κανάλια ήταν το Hey Jude.
Όντως τον συνήθιζαν αυτό το διαχωρισμό των οργάνων και των φωνών στα δύο στερεοφωνικά κανάλια. Όποιος έχει ακούσει το άλμπουμ Yellow Submarine:Songtrack μάλλον θα έχει εκπλαγεί από το πόσο διαφορετικά ακούγονται τα τραγούδια τους με τη νέα στερεοφωνική μίξη.

 

[supersonic]

θυμάμαι τι έλεγε ο Μάρτιν όταν έφτιαξε το μάστερ του Live at the Hollywood Ball όταν ουσιαστικά του δώσανε κάτι σκουπίδια σε τρικάναλο studer.
έκανε καμιά 10αριά αντίγραφα κάθε καναλιού και μετά χρησιμοποίησε ό,τι παραμετρικό eq υπήρχε γιά να ξεχωρίσει διαφορετικά όργανα από κάθε κόπια.

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

γιατί παίρνετε όρκο, ότι όταν κάνουν τα remix, σήμερα ξέρουν τι κάνουν; σέβονται τον καταναλωτή; ή μήπως έχουν ασχοληθεί καθόλου με τα της εκάστοτε εποχής και να μπορέσουν να φτιάξουν κάτι καλό;

 

[supersonic]

δεν είναι θέμα αν σέβονται, αλλά αν μπορούν να σεβαστούν τον καταναλωτή.

Λίγα πράγματα μπορείς να κάνεις σε ένα μαστερ 4 καναλιών.

Αν το ένα κανάλι έχει φωνή και μπάσο μαζί πως θα το κάνεις remix ?