Μα, και το πρώτο νέο μόνο ηλεκτρονικά δεν θα βγει; Καλά δεν κατάλαβα;
Τι σημαίνει super moderator?
Κατι σαν παππάς δηλαδή?
Κάτι σαν δάσκαλος?
Δηλαδή γνώμη να μην έχουμε?
Όσοι έζησαν και διαβασαν ηχο το 1973 και έχουν τη δυνατότητα να το συγκρίνουν με αυτόν του 1990 ισως με καταλάβουν.
Καλημέρα...
θα αμοιφθούν και παλι???..όπως πριν??...τι δεν καταλαβαίνεις???
Κανείς δεν δουλεύει με το ζόρι...
Διαφωνώ στο παραπάνω.
Να σας φέρω δυο παραδείγματα του χώρου που φίρμες έκλεισαν και ξανάνοιξαν ως άλλες εταιρίες; Η μία είναι δική μας, η Roister, και δεν βρέθηκε κανένας να συγκινηθεί. Η δεύτερη, που δεν θα το έχει πάρει κανείς σας χαμπάρι, είναι η Audio Analogue στην Ιταλία, που μέσα σε μια μέρα έκλεισε και άνοιξε ως άλλη εταιρία στην ίδια διεύθυνση και με τους ίδιους ανθρώπους. Μέχρι και στους γνωστούς σου αν ψάξεις θα βρεις κάποιον που είχε το μαγαζί στο όνομά του και τώρα είναι στο όνομα της γυναίκας του, ή το ανάποδο. Ο σκοπός μιας εταιρίας είναι το κέρδος και η δυστυχώς μια εταιρία δεν πεθαίνει για να φοβάται για την ψυχή της. Οπότε, στα δύσκολα ο ιδιοκτήτς φεσώνει την παλιά εταιρία και ξαναρχίζει από την αρχή.Και φυσικά δεν πρόκειται να στηρίξω ένα έντυπο που έχει αφήσει σύξυλους τους ανθρώπους που το τρέχανε με τη λογική ότι είναι νέα εταιρεία, νέων συμφερόντων και δεν έχει υποχρέωση έναντι των υπαλλήλων.
...επειδή τυγχάνει γνωστό μου άτομο να δουλεύει στον ΗΧΟ για διψήφια χρόνια και νάναι απλήρωτο για μήνες..θα το ρωτήσω και θα σας πω τι έγινε αυτές τις μέρες...και θα ενημερώσω το παρόν νήμα...φυσικά θα μεταφέρω τη δική του πλευρά...
μα η κρίση δεν δημιουργεί προϋποθέσεις ομηρίας για όλους τους εγκλωβισμένους υπαλλήλους συγκροτημάτων?
οι υπάλληλοι όντες απλήρωτοι μήνες και με λογαριασμούς να τρέχουν και δάνεια και χρέη δεν θα αναγκαστούν να κάτσουν στη θεσούλα τους (εκεί που είχαν βολευτεί) και να πούν δανεικά κι αγύριστα και να συνεχίσουν με τη λογική "άλλο κακό να μη μας βρεί"?
Η κρίση δημιουργεί πολλές στρεβλώσεις κ προβλήματα. Όπως τα γράφεις είναι τα πράγματα.
Αλλά τι προτείνετε βρε παιδιά?
Οι άνθρωποι έχασαν μια εργασία (για την οποία δεν πληρώνονταν κιόλας) κ τώρα θα εργαστούν σε μια άλλη με την ελπίδα να πληρώνονται.
Τι να κάνουν δηλαδή?
Εσείς πως τους φαντάζεστε?
Εγώ τους φαντάζομαι να λένε, "πάλι καλά που βρέθηκε νέος εκδότης κ μας προσέλαβε όλους, μακάρι να μας πληρώνει κιόλας, να τσουλήσουμε λίγο τις υποχρεώσεις μας κ τη ζωή μας.."
Μπορεί να τους προσέλαβαν με μικρότερες αμοιβές, να έχουν χάσει μισθούς, να βρίζουν κάθε μέρα Θεούς κ Δαίμονες, αλλά θα έχουν μια δουλειά, τη δουλειά τους, που την ξέρουν.
Όλοι κάπως έτσι δεν είμαστε???
Όλοι κάπως έτσι δεν είμαστε???
Η κρίση δημιουργεί πολλές στρεβλώσεις κ προβλήματα. Όπως τα γράφεις είναι τα πράγματα.
Αλλά τι προτείνετε βρε παιδιά?
Οι άνθρωποι έχασαν μια εργασία (για την οποία δεν πληρώνονταν κιόλας) κ τώρα θα εργαστούν σε μια άλλη με την ελπίδα να πληρώνονται.
Τι να κάνουν δηλαδή?
Εσείς πως τους φαντάζεστε?
Εγώ τους φαντάζομαι να λένε, "πάλι καλά που βρέθηκε νέος εκδότης κ μας προσέλαβε όλους, μακάρι να μας πληρώνει κιόλας, να τσουλήσουμε λίγο τις υποχρεώσεις μας κ τη ζωή μας.."
Μπορεί να τους προσέλαβαν με μικρότερες αμοιβές, να έχουν χάσει μισθούς, να βρίζουν κάθε μέρα Θεούς κ Δαίμονες, αλλά θα έχουν μια δουλειά, τη δουλειά τους, που την ξέρουν.
Όλοι κάπως έτσι δεν είμαστε???
Να σας φέρω δυο παραδείγματα του χώρου που φίρμες έκλεισαν και ξανάνοιξαν ως άλλες εταιρίες; Η μία είναι δική μας, η Roister, και δεν βρέθηκε κανένας να συγκινηθεί. Η δεύτερη, που δεν θα το έχει πάρει κανείς σας χαμπάρι, είναι η Audio Analogue στην Ιταλία, που μέσα σε μια μέρα έκλεισε και άνοιξε ως άλλη εταιρία στην ίδια διεύθυνση και με τους ίδιους ανθρώπους. Μέχρι και στους γνωστούς σου αν ψάξεις θα βρεις κάποιον που είχε το μαγαζί στο όνομά του και τώρα είναι στο όνομα της γυναίκας του, ή το ανάποδο. Ο σκοπός μιας εταιρίας είναι το κέρδος και η δυστυχώς μια εταιρία δεν πεθαίνει για να φοβάται για την ψυχή της. Οπότε, στα δύσκολα ο ιδιοκτήτς φεσώνει την παλιά εταιρία και ξαναρχίζει από την αρχή.