Re: Που πάει η Ευρώπη?
Γράφει : ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Χτες ο υπουργός Οικονομικών, ο «σοσιαλιστής» και διακεκριμένο στέλεχος της κυβέρνησης των ...«αντιεξουσιαστών», ο κ. Παπακωνσταντίνου έδωσε συνέντευξη με θέμα την «επικαιροποίηση» του μνημονίου.
Θυμίζουμε ότι το μνημόνιο που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ προωθείται με εφόδιο την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ.
Θυμίζουμε, επίσης, ότι η τρίτη κατά σειρά επικαιροποίηση του μνημονίου προέκυψε κατά τη νέα επίσκεψη της εκλεκτής αντιπροσωπείας των «τεχνογνωστών» του ΔΝΤ στην Ελλάδα.
*
Ομως δεν είναι μόνο η Ελλάδα και ο λαός της που έχουν τη χαρά της «βοήθειας» του ΔΝΤ.
Εκτός από την κυβέρνηση Παπανδρέου - δηλαδή εκτός από την ελληνική πλουτοκρατία - το ΔΝΤ σπεύδει να συνδράμει την πλουτοκρατία και τα καθεστώτα της όπου Γης.
Πολλά από αυτά βρίσκονται, μάλιστα, στη «γειτονιά» μας.
***
Για παράδειγμα:
*
1) Στις 18 Νοεμβρίου 2008 ο επικεφαλής του ΔΝΤ έλαβε μια πολύ σημαντική διάκριση: Του απονεμήθηκε ο τίτλος του «Ανώτερου Αξιωματικού του Τάγματος για τη Δημοκρατία» από τον πρόεδρο της Τυνησίας, τον Μπεν Αλί. Οπως εξήγησε ο Μπεν Αλί, μέλος και ο ίδιος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως και ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο επικεφαλής του ΔΝΤ βραβεύτηκε «για τα πνευματικά του χαρίσματα και τη συμβολή του στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο».
Οσο για τον επικεφαλής του ΔΝΤ, κάνοντας μια μικρή επίδειξη των πνευματικών και δημοκρατικών χαρισμάτων του, αμέσως μετά τη διάκριση που έλαβε, δήλωσε ότι «η άποψη που έχει το ΔΝΤ για την πολιτική που ακολουθείται στην Τυνησία είναι πολύ θετική. Είμαι σίγουρος - πρόσθεσε ο κ. Στρος Καν - ότι την επόμενη χρονιά, ακόμα κι αν σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάσταση αποδειχτεί δύσκολη, στην Τυνησία τα πράγματα θα συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά».
«Στις συζητήσεις που είχα με τους κ.κ. Μπεν Αλί και Ταουφίκ Μπακάρ πείστηκα ότι η Τυνησία σημειώνει εντυπωσιακή πρόοδο στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων και ότι οι προοπτικές είναι ευνοϊκές. Συνεχάρην τις αρχές (...)», κατέληξε ο επικεφαλής του ΔΝΤ.
*
Κατά τη συμπλήρωση δύο ετών από την επιδαψίλευση τιμών εκ μέρους του Μπεν Αλί προς τον Ντομινίκ Στρος Καν, το Σεπτέμβριο του 2010, το ΔΝΤ συνέταξε έκθεση για την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Τυνησία.
Η έκθεση του ΔΝΤ μιλούσε για «σοβαρή και μακρόχρονη διακυβέρνηση» στην Τυνησία, η οποία όπως προέβλεπε θα γινόταν ακόμα ...σοβαρότερη και θα εξασφάλιζε την περαιτέρω μακροημέρευσή της, λαμβάνοντας τα εξής μέτρα: Αυξήσεις των έμμεσων φόρων για το λαό, μειώσεις του φόρου για τις επιχειρήσεις, παροχή «πακέτων στήριξης» στις τράπεζες, μειώσεις συντάξεων κ.ο.κ.
Μόλις δυο μήνες μετά την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, ο λαός της Τυνησίας εξεγέρθηκε ενάντια στη φτώχεια και τον αυταρχισμό του δικτατορικού καθεστώτος Μπεν Αλί. Ο τελευταίος, κυνηγημένος από χιλιάδες διαδηλωτές που ζητούσαν ψωμί - και αφού πρώτα το καθεστώς του είχε δολοφονήσει εκατοντάδες από αυτούς - απέδρασε από τη χώρα, επιβιβαζόμενος σε ελικόπτερο με κατεύθυνση τη Σαουδική Αραβία...
***
2) Το Φεβρουάριο του 2010 οργανώθηκε ειδική αποστολή υψηλόβαθμων στελεχών του ΔΝΤ στην Αίγυπτο. Δυο μήνες αργότερα εξέδωσε το πόρισμά της υπό μορφή έκθεσης. Παρά τις «τεχνικές γνώσεις» του ΔΝΤ, ουδεμία πρόβλεψη περιέχεται στην έκθεσή του για όσα θα ακολουθούσαν μόλις ένα χρόνο αργότερα.
*
Στην Αίγυπτο, άλλωστε, είναι εγκατεστημένη μόνιμη αποστολή του ΔΝΤ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η πολιτική που συμφωνήθηκε μεταξύ καθεστώτος Μουμπάρακ - ΔΝΤ και η οποία επικυρώθηκε με νόμο το 1991, μεταξύ άλλων προέβλεπε την ιδιωτικοποίηση 314 επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα. Ο Μουμπάρακ πρόλαβε πριν την εκδίωξή του να ξεπουλήσει τα 2/3 αυτών των επιχειρήσεων.
*
Ενώ στην Αίγυπτο οι πραγματικοί μισθοί είναι «παγωμένοι» εδώ και χρόνια, ο κατώτατος μισθός δεν ξεπερνάει τα 13 ευρώ, ο πληθωρισμός τρέχει κοντά στο 16%, με τις τιμές στο κρέας και στο κοτόπουλο να έχουν αυξηθεί μόνο το τελευταίο διάστημα από 30 έως και 150%, το 40% των Αιγυπτίων ζει με μόλις 2 δολάρια τη μέρα, οι νέοι έως και 30 ετών, που αποτελούν το 60% του πληθυσμού, είναι άνεργοι σε ποσοστό που αγγίζει τα εξωφρενικά επίπεδα του 90%, σε συμπόσιο, που διοργανώθηκε στις αρχές του 2011 από το Αιγυπτιακό Κέντρο Ερευνών, ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ, ονόματι Αλαν Μακ Αρθουρ, τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των κρατικών επιδοτήσεων στα πετρελαιοειδή.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι επιδοτήσεις των πετρελαιοειδών στην Αίγυπτο απορροφούν το 15% των κοινωνικών δαπανών (όταν οι επιδοτήσεις των τροφίμων αποτελούν μόλις το 4%), τότε γίνεται αντιληπτό ότι εκείνο που στην ουσία ζήτησε το ΔΝΤ ήταν η πλήρης κατάργηση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα!
*
Η εξέγερση του αιγυπτιακού λαού εκδηλώθηκε μόλις μια βδομάδα μετά την παραπάνω «πρόταση» του ΔΝΤ...
***
3) Εκτός από την Τυνησία και την Αίγυπτο (και την Ελλάδα, φυσικά), την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ φαίνεται να έχει λάβει και ο λαός της Λιβύης!
Μετά από έρευνα που έκαναν κάποια «σκαθάρια» του διαδικτύου (σ.σ.: η στήλη άντλησε την πληροφορία από το «redflayplanet.blogspot.com»), μαθαίνουμε ότι υπάρχει σωρεία συγχαρητηρίων εκθέσεων του ΔΝΤ προς την κυβέρνηση του Καντάφι.
*
Στα κείμενα του ΔΝΤ (περιέχονται και στο σάιτ «Global Arab Network») σημειώνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χαιρέτισε τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης και τη σημαντική πρόοδο στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα. Η επίπτωση της παγκόσμιας κρίσης στη Λιβύη έχει περιοριστεί (...). Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές της Λιβύης συνεχίζουν να είναι ευνοϊκές».
*
Επίσης στις εκθέσεις του για τη Λιβύη «το ΔΝΤ επαίνεσε την πρόοδοπου επιτεύχθηκε στην ιδιωτικοποίηση των τραπεζών και την αναδιάρθρωση. Ειδικότερα, εξέφρασε ικανοποίηση για την πρόσφατη σύσταση μιας εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων για να ασχοληθεί με τα επισφαλή δάνεια, καθώς και τη μερική ιδιωτικοποίηση της μεγαλύτερης δημόσιας τράπεζας».
*
Το πιο ενδιαφέρον απ' όλα, όμως, είναι τούτου:
Η πλέον ευνοϊκή για το μέλλον της Λιβύης έκθεση του ΔΝΤ είναι αυτή που δημοσιεύεται πρώτη - πρώτη στον κατάλογο των σχετικών εκθέσεων, που περιλαμβάνονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ υπό τον τίτλο «The Socialist People's Libyan Arab Jamahiriya and the IMF».
Στη συγκεκριμένη έκθεση:
α) Το ΔΝΤ επαινεί το καθεστώς Καντάφι για τα «πλεονάσματα ρευστότητας» που έχει επιτύχει στον τραπεζικό τομέα, για την «ενθάρρυνση του ανταγωνισμού» που προωθεί, για τις «αναδιαρθρώσεις» που συντελεί με την «υποστήριξη του ΔΝΤ» κ.ο.κ.
β) Το ΔΝΤ «χαιρετίζει» ως «ευπρόσδεκτες και ισχυρές τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης». Επαινεί και «συγχαίρει τις αρχές της Λιβύης για το φιλόδοξο πρόγραμμά τους». Εκτιμά ότι «οι προοπτικές για την οικονομία της Λιβύης παραμένουν θετικές». Υποστηρίζει με σθένος την ανάγκη να «προσαρμοστεί» το εργατικό δυναμικό της Λιβύης, ο λαός δηλαδή, στα κυβερνητικά σχέδια.
γ) Το ΔΝΤ στην έκθεσή του καταλήγει ως εξής: «Οι πρόσφατες εξελίξεις στις γειτονικές Αίγυπτο και Τυνησία είχαν περιορισμένες οικονομικές επιπτώσεις για τη Λιβύη»! Τουλάχιστον είχαν την προνοητικότητα να προσθέσουν:
«Μέχρι στιγμής»...
*
Η έκθεση του ΔΝΤ αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του με ημερομηνία
9 Φεβρουαρίου 2011.
Δηλαδή, η εξέγερση του λαού της Λιβύης εκδηλώθηκε σε λιγότερο από μια βδομάδα μετά τη δημοσιοποίηση των επαίνων του ΔΝΤ προς το καθεστώς Καντάφι.
«Τσουνάμι» ΔΝΤ στη Μεσόγειο!
Γράφει : ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Χτες ο υπουργός Οικονομικών, ο «σοσιαλιστής» και διακεκριμένο στέλεχος της κυβέρνησης των ...«αντιεξουσιαστών», ο κ. Παπακωνσταντίνου έδωσε συνέντευξη με θέμα την «επικαιροποίηση» του μνημονίου.
Θυμίζουμε ότι το μνημόνιο που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ προωθείται με εφόδιο την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ.
Θυμίζουμε, επίσης, ότι η τρίτη κατά σειρά επικαιροποίηση του μνημονίου προέκυψε κατά τη νέα επίσκεψη της εκλεκτής αντιπροσωπείας των «τεχνογνωστών» του ΔΝΤ στην Ελλάδα.
*
Ομως δεν είναι μόνο η Ελλάδα και ο λαός της που έχουν τη χαρά της «βοήθειας» του ΔΝΤ.
Εκτός από την κυβέρνηση Παπανδρέου - δηλαδή εκτός από την ελληνική πλουτοκρατία - το ΔΝΤ σπεύδει να συνδράμει την πλουτοκρατία και τα καθεστώτα της όπου Γης.
Πολλά από αυτά βρίσκονται, μάλιστα, στη «γειτονιά» μας.
***
Για παράδειγμα:
*
1) Στις 18 Νοεμβρίου 2008 ο επικεφαλής του ΔΝΤ έλαβε μια πολύ σημαντική διάκριση: Του απονεμήθηκε ο τίτλος του «Ανώτερου Αξιωματικού του Τάγματος για τη Δημοκρατία» από τον πρόεδρο της Τυνησίας, τον Μπεν Αλί. Οπως εξήγησε ο Μπεν Αλί, μέλος και ο ίδιος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπως και ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο επικεφαλής του ΔΝΤ βραβεύτηκε «για τα πνευματικά του χαρίσματα και τη συμβολή του στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο».
Οσο για τον επικεφαλής του ΔΝΤ, κάνοντας μια μικρή επίδειξη των πνευματικών και δημοκρατικών χαρισμάτων του, αμέσως μετά τη διάκριση που έλαβε, δήλωσε ότι «η άποψη που έχει το ΔΝΤ για την πολιτική που ακολουθείται στην Τυνησία είναι πολύ θετική. Είμαι σίγουρος - πρόσθεσε ο κ. Στρος Καν - ότι την επόμενη χρονιά, ακόμα κι αν σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάσταση αποδειχτεί δύσκολη, στην Τυνησία τα πράγματα θα συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά».
«Στις συζητήσεις που είχα με τους κ.κ. Μπεν Αλί και Ταουφίκ Μπακάρ πείστηκα ότι η Τυνησία σημειώνει εντυπωσιακή πρόοδο στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων και ότι οι προοπτικές είναι ευνοϊκές. Συνεχάρην τις αρχές (...)», κατέληξε ο επικεφαλής του ΔΝΤ.
*
Κατά τη συμπλήρωση δύο ετών από την επιδαψίλευση τιμών εκ μέρους του Μπεν Αλί προς τον Ντομινίκ Στρος Καν, το Σεπτέμβριο του 2010, το ΔΝΤ συνέταξε έκθεση για την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Τυνησία.
Η έκθεση του ΔΝΤ μιλούσε για «σοβαρή και μακρόχρονη διακυβέρνηση» στην Τυνησία, η οποία όπως προέβλεπε θα γινόταν ακόμα ...σοβαρότερη και θα εξασφάλιζε την περαιτέρω μακροημέρευσή της, λαμβάνοντας τα εξής μέτρα: Αυξήσεις των έμμεσων φόρων για το λαό, μειώσεις του φόρου για τις επιχειρήσεις, παροχή «πακέτων στήριξης» στις τράπεζες, μειώσεις συντάξεων κ.ο.κ.
Μόλις δυο μήνες μετά την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ, ο λαός της Τυνησίας εξεγέρθηκε ενάντια στη φτώχεια και τον αυταρχισμό του δικτατορικού καθεστώτος Μπεν Αλί. Ο τελευταίος, κυνηγημένος από χιλιάδες διαδηλωτές που ζητούσαν ψωμί - και αφού πρώτα το καθεστώς του είχε δολοφονήσει εκατοντάδες από αυτούς - απέδρασε από τη χώρα, επιβιβαζόμενος σε ελικόπτερο με κατεύθυνση τη Σαουδική Αραβία...
***
2) Το Φεβρουάριο του 2010 οργανώθηκε ειδική αποστολή υψηλόβαθμων στελεχών του ΔΝΤ στην Αίγυπτο. Δυο μήνες αργότερα εξέδωσε το πόρισμά της υπό μορφή έκθεσης. Παρά τις «τεχνικές γνώσεις» του ΔΝΤ, ουδεμία πρόβλεψη περιέχεται στην έκθεσή του για όσα θα ακολουθούσαν μόλις ένα χρόνο αργότερα.
*
Στην Αίγυπτο, άλλωστε, είναι εγκατεστημένη μόνιμη αποστολή του ΔΝΤ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '90. Η πολιτική που συμφωνήθηκε μεταξύ καθεστώτος Μουμπάρακ - ΔΝΤ και η οποία επικυρώθηκε με νόμο το 1991, μεταξύ άλλων προέβλεπε την ιδιωτικοποίηση 314 επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα. Ο Μουμπάρακ πρόλαβε πριν την εκδίωξή του να ξεπουλήσει τα 2/3 αυτών των επιχειρήσεων.
*
Ενώ στην Αίγυπτο οι πραγματικοί μισθοί είναι «παγωμένοι» εδώ και χρόνια, ο κατώτατος μισθός δεν ξεπερνάει τα 13 ευρώ, ο πληθωρισμός τρέχει κοντά στο 16%, με τις τιμές στο κρέας και στο κοτόπουλο να έχουν αυξηθεί μόνο το τελευταίο διάστημα από 30 έως και 150%, το 40% των Αιγυπτίων ζει με μόλις 2 δολάρια τη μέρα, οι νέοι έως και 30 ετών, που αποτελούν το 60% του πληθυσμού, είναι άνεργοι σε ποσοστό που αγγίζει τα εξωφρενικά επίπεδα του 90%, σε συμπόσιο, που διοργανώθηκε στις αρχές του 2011 από το Αιγυπτιακό Κέντρο Ερευνών, ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ, ονόματι Αλαν Μακ Αρθουρ, τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των κρατικών επιδοτήσεων στα πετρελαιοειδή.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι επιδοτήσεις των πετρελαιοειδών στην Αίγυπτο απορροφούν το 15% των κοινωνικών δαπανών (όταν οι επιδοτήσεις των τροφίμων αποτελούν μόλις το 4%), τότε γίνεται αντιληπτό ότι εκείνο που στην ουσία ζήτησε το ΔΝΤ ήταν η πλήρης κατάργηση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα!
*
Η εξέγερση του αιγυπτιακού λαού εκδηλώθηκε μόλις μια βδομάδα μετά την παραπάνω «πρόταση» του ΔΝΤ...
***
3) Εκτός από την Τυνησία και την Αίγυπτο (και την Ελλάδα, φυσικά), την «τεχνική βοήθεια» του ΔΝΤ φαίνεται να έχει λάβει και ο λαός της Λιβύης!
Μετά από έρευνα που έκαναν κάποια «σκαθάρια» του διαδικτύου (σ.σ.: η στήλη άντλησε την πληροφορία από το «redflayplanet.blogspot.com»), μαθαίνουμε ότι υπάρχει σωρεία συγχαρητηρίων εκθέσεων του ΔΝΤ προς την κυβέρνηση του Καντάφι.
*
Στα κείμενα του ΔΝΤ (περιέχονται και στο σάιτ «Global Arab Network») σημειώνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χαιρέτισε τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης και τη σημαντική πρόοδο στην εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ιδιαίτερα στον οικονομικό τομέα. Η επίπτωση της παγκόσμιας κρίσης στη Λιβύη έχει περιοριστεί (...). Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές της Λιβύης συνεχίζουν να είναι ευνοϊκές».
*
Επίσης στις εκθέσεις του για τη Λιβύη «το ΔΝΤ επαίνεσε την πρόοδοπου επιτεύχθηκε στην ιδιωτικοποίηση των τραπεζών και την αναδιάρθρωση. Ειδικότερα, εξέφρασε ικανοποίηση για την πρόσφατη σύσταση μιας εταιρείας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων για να ασχοληθεί με τα επισφαλή δάνεια, καθώς και τη μερική ιδιωτικοποίηση της μεγαλύτερης δημόσιας τράπεζας».
*
Το πιο ενδιαφέρον απ' όλα, όμως, είναι τούτου:
Η πλέον ευνοϊκή για το μέλλον της Λιβύης έκθεση του ΔΝΤ είναι αυτή που δημοσιεύεται πρώτη - πρώτη στον κατάλογο των σχετικών εκθέσεων, που περιλαμβάνονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ υπό τον τίτλο «The Socialist People's Libyan Arab Jamahiriya and the IMF».
Στη συγκεκριμένη έκθεση:
α) Το ΔΝΤ επαινεί το καθεστώς Καντάφι για τα «πλεονάσματα ρευστότητας» που έχει επιτύχει στον τραπεζικό τομέα, για την «ενθάρρυνση του ανταγωνισμού» που προωθεί, για τις «αναδιαρθρώσεις» που συντελεί με την «υποστήριξη του ΔΝΤ» κ.ο.κ.
β) Το ΔΝΤ «χαιρετίζει» ως «ευπρόσδεκτες και ισχυρές τις μακροοικονομικές επιδόσεις της Λιβύης». Επαινεί και «συγχαίρει τις αρχές της Λιβύης για το φιλόδοξο πρόγραμμά τους». Εκτιμά ότι «οι προοπτικές για την οικονομία της Λιβύης παραμένουν θετικές». Υποστηρίζει με σθένος την ανάγκη να «προσαρμοστεί» το εργατικό δυναμικό της Λιβύης, ο λαός δηλαδή, στα κυβερνητικά σχέδια.
γ) Το ΔΝΤ στην έκθεσή του καταλήγει ως εξής: «Οι πρόσφατες εξελίξεις στις γειτονικές Αίγυπτο και Τυνησία είχαν περιορισμένες οικονομικές επιπτώσεις για τη Λιβύη»! Τουλάχιστον είχαν την προνοητικότητα να προσθέσουν:
«Μέχρι στιγμής»...
*
Η έκθεση του ΔΝΤ αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του με ημερομηνία
9 Φεβρουαρίου 2011.
Δηλαδή, η εξέγερση του λαού της Λιβύης εκδηλώθηκε σε λιγότερο από μια βδομάδα μετά τη δημοσιοποίηση των επαίνων του ΔΝΤ προς το καθεστώς Καντάφι.
