Απλώς στα σχολεία μας δεν κάνουμε ιστορία του δυτικού πολιτισμού από το 1200 και μετά, και δυστυχώς ελάχιστοι από μας διαβάζουν βιβλία ιστορίας ανεξάρτητα. Έτσι οι περισσότεροι απλώς δεν γνωρίζουμε Ιστορία.
Μένουμε έτσι με μια διεστραμμένη άποψη για την Ιστορία, ότι όλα ξεκινούν και τελειώνουν με τους Έλληνες. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι ότι το Βυζάντιο, και γενικά ο Ανατολικός πολιτισμός, έφτασε στο όριό του πολύ πριν το 1200 και βάλτωσε. Αναμασούσε τα ίδια και τα ίδια. Γι αυτό άλλωστε τελικά έσβησε.
Ουσιαστικά η περιοχή μας από το 1300 και μετά έπαψε να υπάρχει, δεν παρήγαγε τίποτα καινούριο, οπότε συνεχώς προσπαθούμε να επιστρέψουμε (συνειδητά ή ασυνείδητα) στα πολύ πολύ παλιά για να νιώσουμε και πάλι σπουδαίοι.
O send αναφέρει τον Ιουστινιανό. Αυτός έζησε το 500. Από το 500 μέχρι το 1200 το Βυζάντιο ουσιαστικά έμεινε το ίδιο. Προσπαθούσε να κρατήσει τα κεκτημένα. Και λίγα-λίγα τα έχανε κι αυτά.
Αντίθετα, ο Δυτικός πολιτισμός δεν παρέμεινε σε αυτή την στατικότητα.
Η Magna Carta το 1215 είναι το ξεκίνημα. Από τότε όμως και για 800 χρόνια υπάρχει συνεχής εξέλιξη. Όχι απλά μικροβελτιώσεις όπως με τους Αρχαίους ή τους Βυζαντινούς, αλλά συνεχείς επαναστάσεις και μεγάλες συνθέσεις. Η Αναγέννηση, η έναρξη της επιστήμης, η ανακάλυψη της τυπογραφίας, η επανάσταση των διαμαρτυρομένων κατά του παπισμού και της θρησκείας γενικότερα, η αλματώδης άνοδος της επιστήμης, της φιλοσοφίας και των τεχνών, η Γαλλική και η Αμερικανική Επανάσταση ως έμπρακτες υλοποιήσεις του Διαφωτισμού... όλα αυτά είναι μια συνεχής πορεία 800 ετών. Αυτό είναι ο σημερινός δυτικός πολιτισμός. Μπορεί οι Αρχαίοι Έλληνες να έβαλαν τον σπόρο, μπορεί οι Βυζαντινοί να διατήρησαν στο ψυγείο κάποια δείγματα, αλλά ο σπόρος τελικά φύτρωσε στην Δύση, όχι στην Ελλάδα.