Χρηστο ξαναδιαβαστα. Δεν ειναι αυτο ο ιστορικος ή διαλεκτικος υλισμος. Βρηκα προχειρα τι λεει η wiki, αν θες θα σου βαλω και απο αλλα βιβλια. :
"Πρόκειται για μαρξιστική θεωρία, στο πλαίσιο της ιστορικής έρευνας, που στηρίζεται στο γεγονός ότι η δομή της κοινωνίας μεταβάλλεται διαρκώς, ενώ οι αντιφάσεις και οι αντιθέσεις προκαλούν δομικές αλλαγές. Έτσι, σε αντίθεση με την ιδεαλιστική προσέγγιση της ιστορίας, ο ιστορικός υλισμός υποστηρίζει ότι η ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος καθορίζεται από τη μεταβολή της οικονομικής κατάστασης ενός λαού ή μιας εποχής. Συνεπώς, προκύπτει ότι η μελέτη της εξέλιξης της κοινωνίας πρέπει να ξεκινά από τους τρόπους και τις σχέσεις παραγωγής και όχι από τους θεσμούς και τις «ιδέες»[2].
Σύμφωνα λοιπόν με τον ιστορικό υλισμό, η τεχνολογική εξέλιξη των μέσων παραγωγής των υλικών αγαθών (εργαλεία, μηχανήματα κλπ) αποτελεί την κύρια δύναμη που προωθεί την κοινωνική πρόοδο, αλλάζοντας τις παραγωγικές σχέσεις. Οι παραγωγικές σχέσεις προσδιορίζουν τη θέση και το ρόλο της ταξικής πάλης, η οποία εξαρτάται από τη δομή τους, ενώ η ιστορία κάθε κοινωνίας προσδιορίζεται ως η ιστορία της πάλης των τάξεων[3]."
Καμια σχεση λοιπον με απαξιωση της εφευρετικοτητας ή των ιδεων που εξελισσουν την τεχνολογια, αλλα θεωρηση και αναλυση των πραγματων επι του υπαρκτου και οχι με βαση ιδεολογιες. Αλλαζει δηλαδη ο ρολος υποδομης και εποικοδομηματος. Κατα βαση το κυριο στοιχειο της ειναι οτι προκειται για συγκρουσιακη θεωρια (εξ ου και η διαλεκτικη), σε αντιθεση πχ με τις συμβολαιακες θεωριες (Ρουσσω, Χομπς).
Οσο για την ΠΑΡΑΓΩΓΗ των πχ τσιπ, ουδολως εξαιρειται απο την μαρξιστικη θεωρια. Απαιτει και αυτη τοσο κεφαλαιο οσο και εργασια. Το προβλημα στον Μαρξ ειναι οτι παραειναι πλατωνιστης, παραβλεπει δηλαδη την αξια της ατομικης αυτοτελειας και βεβαια της ιδιοκτησίας ως παράγοντα διατήρησης και ανάπτυξης του κοινωνικου πλουτου. Εκει βεβαια απετυχε οικτρα και η ρωσικη επανασταση τα πρωτα χρονια, καθως αντι να καταλαβει τον μαρξ κινηθηκε ιδεαλιστικα και προσπαθησε να επιβαλει πραγματα αντιθετα με την φυση των ανθρωπων (οπως πχ καταργηση της οικογενειας).