Απάντηση: προενησχητης απο το ελεκτορ
Η ορθολογική χρήση των υλικών σχετίζεται πρωτίστως με την επιλογή των κατάλληλων υλικών.
Το καλύτερο υλικό επιλέγεται αμέσως μετά και εφόσον υπάρχουν τουλάχιστον δύο διαφορετικά υλικά που αποδίδουν το ίδιο.
Ειδικότερα στη περίπτωση σύγκρισης μεταξύ ΟΡΑ 627 και ΟΡ 77, αν ο σκοπός είναι η χαμηλή τάση εκτροπής, τόσο σε συνάρτηση με το χρόνο, όσο και με τη θερμοκρασία, (ιδιαίτερα σε χαμηλό εύρος συχνοτήτων όπως στο ανωτέρω κύκλωμα), τότε ο ΟΡ 77 είναι τουλάχιστον μια τάξη μεγέθους καλύτερος. Επίσης σε μικρό εύρος συχνοτήτων (< 10Hz) έχει τον ίδιο ή και λιγότερο θόρυβο. Αυτά τα δεδομένα μου δημιούργησαν την αρχική απορία και φυσικά την επιθυμία για πειραματισμό. Αντίθετα αν ο σκοπός μας είναι η δημιουργία ενός buffer ή ενός προενισχυτή τότε ο ΟΡ 627 φαίνεται καλύτερη επιλογή σε πολλές παραμέτρους (BW, THD, SR, input impedance, κ.α). Ήδη είναι σε δρόμο παραγγελίας τα υλικά, οπότε βλέπουμε (παιχνίδι να γίνεται….).
Η αναφορά των πυκνωτών δεν έχει πλήρη αντιστοιχία με την επιλογή των τελεστικών και αυτό διότι τα κριτήρια επιλογής των κατάλληλων ενεργών και παθητικών στοιχείων, είναι σε μεγάλο βαθμό διαφορετικά.
Η επιλογή των ενεργών υλικών είναι πάντα στοχευόμενη και γίνεται έχοντας συγκεκριμένες απαιτήσεις όσο αφορά το τρόπο διαχείρισης της ενέργειας, εφόσον κατά τη διάρκεια της λειτουργίας τους, μπορούν να μεταβάλουν το ποσό της ενέργειας που χρησιμοποιείται σε ένα κύκλωμα, (π.χ ζητάμε συγκεκριμένο εύρος συχνοτήτων, η συγκεκριμένο ποσό θορύβου, κ.α).
Στα παθητικά εξαρτήματα η επιλογή γίνεται με κριτήριο βασικές προδιαγραφές που οριοθετούν την καταλληλότητα του υλικού και που σχετίζονται με φυσικά μεγέθη (π.χ τάση, θερμοκρασία, υγρασία, μηχανική καταπόνηση κ.α). Σε δεύτερο βαθμό μας απασχολεί η επιλογή του καλύτερου παθητικού υλικού, που σχετίζεται με την εγγύτητα του εξαρτήματος με το ιδανικό, (ουσιαστικά επιδιώκουμε την όσο γίνεται μικρότερη παρουσία των παρασιτικών στοιχείων). Σε αυτό το δεύτερο σκέλος νομίζω πως γίνεται και η μεγαλύτερη προσπάθεια των βελτιωτών, των DIYούηδων και γενικότερα καταναλώνεται πολύ φαιά ουσία και προβληματισμός (μερικές φορές με αιρετικό τρόπο, ίσως και χωρίς σαφή τεκμηρίωση).
