Αντώνιος εδώ χάμου...
Λοιπόν Δημήτριε και λοιποί... τα ακούσματά μου από παιδί ητο στο μεγάλο και ευρύ φάσμα της Ροκ. Άγγιξα ελάχιστα την Metal μουσική και τα παρακλάδια της, αλλά με τίποτα δεν χαρακτηρίζομαι ΧεβιΜεταλάς. Hard Rock ναι. Μπόλικη. Heavy Mεtal (και πλοκάμια) όχι.
Και όταν λέμε Ροκ, επιστρέφω, εννοούμε από Pink Floyd και Zeppelin, Dead Can Dance & Cocteau Twins... Massive Attack και Thievery Corporation (είπαμε... ΕΥΡΥ όρο της Ροκ και με ολίγον ποιητική αδεία όλοι χωράνε :grandpa
, Lynyrd Skynyrd & Rage Against the Machine.... Dylan, Bowie, Clapton, Beatles (αργότερα πολύ).... το πιάνετε?
Αφού μεγάλωσα ολίγον λοιπόν (30+)... γνώρισα και τον κ. Paul Weller από το Heavy Soul του. Μου άρεσε ιδιαίτερα η γνωριμία.
Μετά από καιρό πέφτω και σκουντουφλάω πάνω σε κάτι μαύρα άραχνα Blaxploitation αλμπουμάκια δίπλα από κάτι γκάνια... διαμαντάκια... :guitarist:
Ε, λίγο απο 'δω, λίγο απ' εκεί, άρχισα με Gaye, Mayfield... Hayes... και να μην σας τα πολυλογώ... κολλάω.
Στο μυαλό μου ακούω SHAFT... οδηγώντας... και στη δουλειά Superfly... όλο... λούπα!
Οπότε είπα να ρίξω τίποτα άδεια μπας και πιάσω τίποτις γεμάτα από εσάς εδώθε...
![Pulp Fusion vol[2].1 - Funky Jazz Classics & Original Breaks From The Tough Side.jpg](https://d1det0hdqz4sg.cloudfront.net/data/attachments/66/66681-f0d3a70b2a4cd5709437508cdd1a8ea1.jpg?hash=8NOnCypM1X "Pulp Fusion vol[2].1 - Funky Jazz Classics & Original Breaks From The Tough Side.jpg")
