To Κουαρτέτο εγχόρδων,πού δημιουργήθηκε στην Γερμανία,αντιμετωπίστηκε πολύ διστακτικά από τούς Γαλλους Συνθέτες.
Ο Gabriel Faure(1845-1924)μιά από τίς πλέον εξέχουσες μορφές τής Γαλλικής Μουσικής απώλεσε την ακοή του στά 1903,και μόλις στά 1923 σε ηλικία 78 ετών αποπειράθηκε να συνθέσει το πρώτο του κουαρτέτο εγχόρδων(op.121),πού αποτελείται απο τρία μέρη.
Το πρώτο καί το δεύτερο μέρος(Allegro Moderato καί Andante) έχουν έναν μάλλον δραματικό χαρακτήρα ενώ το τρίτο μέρος(Allegro)κινείται σέ ένα πιό ´ευχάριστο ´τόνο στην μορφή τού Rondo στηριγμένο σέ παραδοσιακές μελωδίες.
Η ανασφάλεια τού Faure κατά πόσον το τελευταίο μέρος ταιριάζει μέ τά δυό πρώτα τον οδήγησε στό να μήν προλάβει να το παρουσιάσει ποτέ εν ζωή,γιατί δυό μήνες μετά (Nοέμβριος1924)πέθανε.
Ο Debussy (1862-1918)στά 31 του αποφάσισε νά συνθέσει ένα Κουαρτέτο(op.10) το οποιο παρά τις προσδοκίες γνώρισε επιτυχία και σήμερα πλέον κατέχει μιά σημαντική θέση στην μουσική ιστορία.
Χωρίζεται σέ 4 μέρη: 1. Animé et très décidé
2. Assez vif et bien rythmé
3. Andantino, doucement expressif
4. Très modéré - En animant peu à peu - Très mouvementé et avec passion
Το πρώτο μέρος αποτελείται απο δυό βασικά θέματα γεμάτα ένταση και πόνο πού συχνά υποκρύπτεται ,αλλά και ένα διαρκές συναίσθημα άγχους,πού επισημαίνεται απο τά κρεσέντι τών εγχόρδων...
Το δεύτερο μέρος θυμίζει scherzo και βρίθει περασμάτων pizzicato ,πού εναλλάσσονται απο αυτοσχεδιαστικά ´´ξεσπάσματα´πού ανακόπτουν τον σχετικά ´ευφρόσυνο´ήχο.
Το τρίτο μέρος,το εξαιρετικό Andantino ,κυριαρχείται απο την ακούραστη μελωδία τής Βιόλας ,πού αφήνει μιάν αίσθηση αβεβαιότητας,σε όλη την διάρκεια τού μέρους αυτού,πού όμως προσφέρει μιά βαθειά εκφραστικότητα συναισθημάτων.
Το τελευταίο μέρος,ενώ ξεκινά ,οπως τελειώνει το Αndantino,περί τά δυό λεπτά αργότερα γίνεται επιθετικό και ολοκληρώνεται μέσα σέ περάσματα πού εναλλάσσονται μεταξύ δράματος και ενθουσιασμού.
Το κουαρτέτο τού Debuyssy παραπέμπει στά τελευταία κουαρτέτα τού Beethoven σάν αίσθηση ,αλλά και σάν ´ιδιοσυγκρασιακή ´δομή.
O Ravel(1875-1937) συνέθεσε το δικό του Κουαρτέτο(σε Φά Μείζονα)τό 1904 και το αφιέρωσε στον δάσκαλό του Faure..
To έργο το συνέθεσε γιά να το αποστείλει στό Prix de Rome και στό Conservatoir de Paris ,όπου και απορριφθηκε..
Επίσης δέν άρεσε καθόλου στον Faure.
Eργο σε 4 μέρη:
1. Allegro moderato - Très doux
2. Assez vif - Très rythmé
3. Très lent
4. Vif et agité
To πρώτο μέρος ,πολυφωνικό και πολύπλοκο δίνει το στίγμα τής υψηλής συνθετικής ικανότητας τού Ravel,ενώ το δευτερο είναι γεμάτο φωτεινές,δυναμικές και ελεγκάντινες στιγμές,πού συγκαλύπτουν μιάν εσωτερική ένταση μέσω τών Pizzicati.
Eξαιρετικά πυκνό και όμορφο μέρος.
Το τρίτο μέρος(tres lent)λές και εκπηγάζει απο τήν παράδοση τού Haydn καί αποτελεί υπόδειγμα γραφής και μουσικής ´απλότητας´πού προσφέρει στόν ακροατή μιάν αίσθηση πληρότητας και Γαλήνης.
Το φινάλε εντελώς αντίθετο σέ ύφος είναι ένα πλούσιο κομμάτι γεμάτο δυναμισμό και ενέργεια χωρίς όμως νά προκαλεί αγχώδη ή καί ´επιθετική´διάθεση....
Μιά τριάδα Κουαρτέτων,πού αποτυπώνουν σημαντικές στιγμές τής Γαλλικής μουσικής και πού ερμηνεύονται εξαιρετικά απο το Quatuor Ebene(δίσκος Virgin 2008)τό οποίο αποτελείται απο νέους Γάλλους μουσικούς με θητεία και στην Jazz.
Η Καλύτερη σύγχρονη ερμηνεία ,χωρίς αντίπαλο.............
Ο Gabriel Faure(1845-1924)μιά από τίς πλέον εξέχουσες μορφές τής Γαλλικής Μουσικής απώλεσε την ακοή του στά 1903,και μόλις στά 1923 σε ηλικία 78 ετών αποπειράθηκε να συνθέσει το πρώτο του κουαρτέτο εγχόρδων(op.121),πού αποτελείται απο τρία μέρη.
Το πρώτο καί το δεύτερο μέρος(Allegro Moderato καί Andante) έχουν έναν μάλλον δραματικό χαρακτήρα ενώ το τρίτο μέρος(Allegro)κινείται σέ ένα πιό ´ευχάριστο ´τόνο στην μορφή τού Rondo στηριγμένο σέ παραδοσιακές μελωδίες.
Η ανασφάλεια τού Faure κατά πόσον το τελευταίο μέρος ταιριάζει μέ τά δυό πρώτα τον οδήγησε στό να μήν προλάβει να το παρουσιάσει ποτέ εν ζωή,γιατί δυό μήνες μετά (Nοέμβριος1924)πέθανε.
Ο Debussy (1862-1918)στά 31 του αποφάσισε νά συνθέσει ένα Κουαρτέτο(op.10) το οποιο παρά τις προσδοκίες γνώρισε επιτυχία και σήμερα πλέον κατέχει μιά σημαντική θέση στην μουσική ιστορία.
Χωρίζεται σέ 4 μέρη: 1. Animé et très décidé
2. Assez vif et bien rythmé
3. Andantino, doucement expressif
4. Très modéré - En animant peu à peu - Très mouvementé et avec passion
Το πρώτο μέρος αποτελείται απο δυό βασικά θέματα γεμάτα ένταση και πόνο πού συχνά υποκρύπτεται ,αλλά και ένα διαρκές συναίσθημα άγχους,πού επισημαίνεται απο τά κρεσέντι τών εγχόρδων...
Το δεύτερο μέρος θυμίζει scherzo και βρίθει περασμάτων pizzicato ,πού εναλλάσσονται απο αυτοσχεδιαστικά ´´ξεσπάσματα´πού ανακόπτουν τον σχετικά ´ευφρόσυνο´ήχο.
Το τρίτο μέρος,το εξαιρετικό Andantino ,κυριαρχείται απο την ακούραστη μελωδία τής Βιόλας ,πού αφήνει μιάν αίσθηση αβεβαιότητας,σε όλη την διάρκεια τού μέρους αυτού,πού όμως προσφέρει μιά βαθειά εκφραστικότητα συναισθημάτων.
Το τελευταίο μέρος,ενώ ξεκινά ,οπως τελειώνει το Αndantino,περί τά δυό λεπτά αργότερα γίνεται επιθετικό και ολοκληρώνεται μέσα σέ περάσματα πού εναλλάσσονται μεταξύ δράματος και ενθουσιασμού.
Το κουαρτέτο τού Debuyssy παραπέμπει στά τελευταία κουαρτέτα τού Beethoven σάν αίσθηση ,αλλά και σάν ´ιδιοσυγκρασιακή ´δομή.
O Ravel(1875-1937) συνέθεσε το δικό του Κουαρτέτο(σε Φά Μείζονα)τό 1904 και το αφιέρωσε στον δάσκαλό του Faure..
To έργο το συνέθεσε γιά να το αποστείλει στό Prix de Rome και στό Conservatoir de Paris ,όπου και απορριφθηκε..
Επίσης δέν άρεσε καθόλου στον Faure.
Eργο σε 4 μέρη:
1. Allegro moderato - Très doux
2. Assez vif - Très rythmé
3. Très lent
4. Vif et agité
To πρώτο μέρος ,πολυφωνικό και πολύπλοκο δίνει το στίγμα τής υψηλής συνθετικής ικανότητας τού Ravel,ενώ το δευτερο είναι γεμάτο φωτεινές,δυναμικές και ελεγκάντινες στιγμές,πού συγκαλύπτουν μιάν εσωτερική ένταση μέσω τών Pizzicati.
Eξαιρετικά πυκνό και όμορφο μέρος.
Το τρίτο μέρος(tres lent)λές και εκπηγάζει απο τήν παράδοση τού Haydn καί αποτελεί υπόδειγμα γραφής και μουσικής ´απλότητας´πού προσφέρει στόν ακροατή μιάν αίσθηση πληρότητας και Γαλήνης.
Το φινάλε εντελώς αντίθετο σέ ύφος είναι ένα πλούσιο κομμάτι γεμάτο δυναμισμό και ενέργεια χωρίς όμως νά προκαλεί αγχώδη ή καί ´επιθετική´διάθεση....
Μιά τριάδα Κουαρτέτων,πού αποτυπώνουν σημαντικές στιγμές τής Γαλλικής μουσικής και πού ερμηνεύονται εξαιρετικά απο το Quatuor Ebene(δίσκος Virgin 2008)τό οποίο αποτελείται απο νέους Γάλλους μουσικούς με θητεία και στην Jazz.
Η Καλύτερη σύγχρονη ερμηνεία ,χωρίς αντίπαλο.............
