- 19 June 2006
- 8,661
Eντάξει είναι και μία χορευτική φάση που με τριγυρίζει τον τελευταίο καιρό βέβαια πιο μαύρη αλλά δεν μπορώ ν´αντισταθώ σε καλοφτιαγμένα ποπ τραγούδια ,που είναι δημιουργημένα να ακούγονται παντού αβίαστα.
Οι Νορβηγοί αντί να βουτήξουν σε πιο εσωτερικές διαδρομές επιλέγουν να παρουσιάσουν ένα ανάλαφρο ποπ δημιούργημα, που σίγουρα θα αποσχολήσει και τους μη φαν τους.
Το περίεργο που συμβαίνει με το junior είναι πως περιέχει δόσεις κολλητικής ουσίας ανάλογα με τις ακροάσεις.
Αν κάποιος το ακούσει μία φορά και μόνο, θα κάνει λάθος στην κριτική του.
Το λάθος να το προσπεράσεις θα το βρεις κάποια στιγμή μπροστά σου.
Οι τύποι έτσι και αλλιώς είναι μάστορες με τα μπιμπλίκια που έχουν μαζεμένα στο στούντιο τους άρα εδώ μιλάω για την αισθητική τους και την επιλογή στις μελωδίες.
Τα καταφέρνουν έξοχα. Ναι είναι το καλοκαιρινό αεράκι, η υγρασία στην άμμο, ένα τατού στον αστράγαλο, το κολλημένο αλάτι στο χείλος του ποτηριού, η μυρωδιά της λολίτας σε κρέμα σώματος.
Οι συνεργασίες τους με κάποιες Κυρίες απογειώνουν γραμμικά το όλο εγχείρημα. 80´ς η προσέγγιση αλλά με τις ηλεκτρονικές βάσεις βγαλμένες από την προσωπική τους library.
Aπό την Lykke Li, την Karin των The Knife, μέχρι την αγάπη μου την Anneli Drecker την τραγουδίστρια των σπουδαίων BEL CANTO.
Tα Girl and the robot, Vision one, This must be it, miss it so much, Tricky tricky, You dont have a clue και True to life είναι εξαιρετικά mid tempo δείγματα δύο σπουδαίων παραγωγών.
Η ελαφρότητα της ποπ μερικές φορές μπορεί να σκοτώσει. Είναι σαν και αυτό που λέω τον τελευταίο καιρό " Pretty girls make graves".
Ποιος ενδιαφέρεται τώρα για βαθυστόχαστα μηνύματα και ανοργασμικές μπούρδες.
Έξοχο.
Last edited:
