Εγώ θα συμφωνήσω πως κύρια οι λόγοι της αποτυχίας είναι το σοφτγουέρ.
Από άλλη οπτική γωνία όμως.
Οι έχοντες μπόλικα σιντί θέλουν να τα κάνουν να πάιζουν καλά γι' αυτό και γίνονται θέλοντας και μη μηχανάκηδες, ντιούηδες και δεν συμμαζεύεται.
Οι έχοντες πολλά βινύλια μία από τα ίδια.
Και επειδή οι ώριμοι χομπίστες έχουν όσο ναναι μία παρακαταθήκη σιντί, βινυλίων ή μηχανημάτων δεν τους έκατσε καλά το σακντ ή το ντιβιντιώντιο.
Δεν ήθελαν με λίγα λόγια να επενδύσουν από την αρχή σε μηχανάκια και κόπο για να τα στήσουν βάσει των νέων μέσων.
Μην ξεχνάμαι πως οι νέες τεχνολογίες "διαφημίζονται" πρώτα σε καλά συστήματα και αφορούν αρχικά τους μανιακούς.
Αν αυτοί πούνε όχι, πατώνει η ιστορία.
Και επειδή οι μανιακοί με τον ήχο είναι πολύ-πολύ λίγοι, η κατάσταση διαμορφώθηκε αρνητικά για τα νέα μέσα.
Το ίδιο έγινε και με τον πολυκάναλο ήχο σε σχέση με τον δικάναλο...
Έχω ντιβιντίώντιο. Καλούτσικο.
Και τι να έκανα. Να έπαιρνα δέκα τίτλους (που τους έχω...)
και να άρχιζα να σκαλίζω τα μηχανάκια?
Με τα σιντί έχω χιλιουσδέκα και πάνω στα στησίματα ακούω και την μουσικούλα μου...
Έχω πει παλαιότερα πως για μένα καλύτερη πηγή από ένα μπομπινόφωνο δεν είχα ποτέ των ποτών (και ούτε θα έχω στο άμεσο μέλλον τουλάχιστον)
Ε, και?...
Με τι θα την τάιζα την ωραία μου μπομπινούλα?
Ενώ με τα σιντί...
Και γιατί οι εταιρίες δεν εξέλιξαν την μπομπινούλα?
Γιατί μάλλον δεν συμφέρει...
Ο κόσμος θέλει πρακτικά πράγματα.
Οι εταιρίες μικρό κόστος και μεγάλα κέρδη...
Αφήστε που μία μπομπίνα (η συσκευή)
δεν κοστίζει με τίποτα 60 και 100 ευρώ...
Και άμα δεν κοστίζει φθηνά δεν πουλιέται σε 365 άτοκες δόσεις και στα σουπερμάρκετ.
Οπότε δεν πουλάμε μηχανές δεν πουλάμε και σόφτγουέρ...
Έτσι για να ανανεωθεί η αγορά βγήκαν νεου τύπου δισκάκια.
Χέστηκε η κυρά παγώνα του τρίτου αν η μπομπίνα παίζει καλύτερα τον Πλούταρχο από το σακντ ή το σιντί...
Σίγουρα τα παραπάνω δεν είναι ό μόνος λόγος.
Απλά άλλος ένας.