κατά την ταπεινή μου άποψη όχι , απλά διαφορετικό , αποτελεί μια ριζική
και σχεδόν απρόσμενη αλλαγή ρότας από την σπουδαία δημιουργική και όχι τόσο εμπορική του περίοδο 72-74.
Υποθέτω ότι το AMIGOS ήταν έτσι σχεδιασμένο από την αρχή για στόχευση μεγαλύτερων πωλήσεων από αυτές
των τελευταίων 2-3 lps αλλά και για να λειτουργήσει ως μέσο επαναπροσέγγισης του κυρίως πυρήνα των φανς
του group (LATIN ROCK LOVERS).
H κίνηση απέδωσε ,το άλμπουμ έγινε top 10 και χρυσό ,όμως για τη επίτευξη αυτών των στόχων
ο CARLOS έπρεπε να ''εγκαταλείψει'' όλες αυτές τις αργές, συνειδητοποιημένες ,πνευματικές μουσικές -κιθαριστικές αναζητήσεις
του πρόσφατου παρελθόντος και να επικεντρωθεί σε πιο στανταρισμένες χορευτικές φόρμουλες και συναισθηματικές μπαλάντες.
Δεν ξέρω αν σε αυτή την αλλαγή κατεύθυνσης έπαιξε ρόλο και σε πιο βαθμό η ριζική αλλαγή του line -up , μόνο ο
μπασίστας Dan Brown υπήρχε από το αρχικό σχήμα του 1969.
Οταν πρωτάκουσα το δίσκο στις αρχές των 80's με ψιλοαπογοήτευσε κυρίως διότι μου είχε φανεί ως μια ημιτελής επιστροφή
στα ''βασικά'' του στύλ που κυριαρχούσε στα SANTANA (69) και ABRAXAS (70),ύστερα από αρκετές και προσεκτικές ακροάσεις έγινε φανερό ότι
το AMIGOS διεκδικεί με πειστικό τρόπο τις δικές του αρετές και ακόμη περισσότερο ότι υπερτερεί σε συγκεκριμένους τομείς των ''original''
προκατόχων του. Ηδη ο CARLOS είχε στους ώμους του αρκετή συσσωρευμένη εμπειρία η οποία διακρίνεται από το πιο συγκρατημένο - τιθασευμένο παίξιμο
και τον σταδιακό τρόπο με τον οποίο βάζει τον ακροατή στο ''παιχνίδι'', αντί να τον βομβαρδίσει με καταρράκτες και αστραπές κιθαριστικης
δεξιότητος.
Συνθετικά ο Carlos περνάει σε δεύτερο ρόλο, κάτι σαν τον καπετάνιο που αφήνει στο πλήρωμα να κουλαντράρει το σκάφος και αυτός απλά επιβλέπει ,
τα μέλη ο ΒROWN και ο κιμπορτίστας TOM COSTER ''ευθύνονται'' για την πλειοψηφία των
tracks ,αυτή η συνθετική του ''υποχώρηση'' δεν βγαίνει σε κακό μιας και το φόρτε του ήταν σχεδόν πάντα τα ''spiritual - meditation'' πολύπλοκα έργα
και εδώ δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο...
Το opening track DANCE SISTER DANCE και μακράν κορυφαίο του δίσκου (θα τον αγόραζα μόνο γι' αυτό) αποτελεί έξοχο παράδειγμα του νέου στυλ του γκρουπ
αν σας συγκινήσει τότε το AMIGOS σας κάνει. Εδώ έχουμε ένα dance number επαρκέστατο συνθετικά και ξεχειλίζον από ενέργεια , το παίξιμο του
CARLOS είναι εμπνευσμένο και αναζωογονητικό υποστηρίζοντας με άριστο τρόπο την πολύ catchy μελωδία. Εμένα προσωπικά μου αρέσει η ιδέα της
παράτασης της διάρκειας του κομματιού (μην ξεχνάμε το 76 βγήκαν και τα πρώτα maxi singles)μιάς και σε κάποιο σημείο μετεξελίσσεται σε ένα ιδιαιτέρως όμορφο και
συναρπαστικό jam (απλά προσέξτε το synth background !) το
το οποίο ανεβάζει το έργο σε άλλο επίπεδο πέραν της απλουστευμένης ''κουνήστε τους γοφούς σας'' μουσικής ιδεολογίας,χωρίς υπερβολή μέσα στα 10 καλύτερα latin dance
tracks από καταβολής του είδους.
Τα υπόλοιπα κομμάτια κινούνται στο ίδιο πνέυμα με την μόνη σημαντική διαφοροποίηση ότι κάποια εξ αυτ´ων (TELL ME ARE YOU TIRED , LET IT SHINE)
κατέχουν αξιοσημείωτες funky αρετές , εδώ όμοως χρειάζεται προσοχή διότι τα όρια του funk με αυτά της salsa είναι ιδιαιτέρως δυσδιάκριτα ας όψεται η ικανότητα
- ταλέντο του Santana να τα ενσωματώνει σε ένα ομοιογενές σύνολο.
Οι ακροατές δοκιμάζουν και άλλες ευχάριστες εκπλήξεις σαν το διασκεδαστικό - μουρμουριστό synthesizer riff που ακομπανιάρει την χορωδία στο let it shine
ή την ωμή ένταση του LET ME , η μόνη ένσταση μου θα ήταν η εισαγωγή της κατα τ´αλλα επιτυχημένης (Carlos Classic) ατμοσφαιρικής μπαλάντας
EUROPE , το γενικότερο κιθαριστικό μοτίβο θυμίζει κάτι από σαπουνόπερα ή μουσική επένδυση για δελτιο καιρού , τελος πάντων ίσως ΚΑΙ γιαυτό έγινε
top ten record.
Aν μη τι άλλο το AMIGOS μας παρουσιάζει ένα CARLOS να εισέρχεται επιτυχώς στην LATIN - DANCE κατηγορία με ένα καλά δομημένο , καλά ισορροπημένο ,
έμπειρα και συγκρατημένα παιγμένο , όχι ground breaking ή ιδιαιτέρως εντυπωσιακό άλμπουμ, είναι σαν να μας λέει ότι ''είπε ότι ήταν να πεί με τα προηγούμενα
του έργα τώρα όμως ''ερχεται για να μείνει'' με αυτήν την επιτυχημένη στην πράξη φόρμουλα , take it or leave it...
***1/2 , 4 , B
