Απάντηση: Re: Απάντηση: SciFi cinematic scores
Eαν ειναι αυτο (που ηθελε να επισημανει ο Opsim) θα προσθεσω κατι (και ας με φαει το μαυρο φιδι).
Ορισμενα ασματα ηταν πολυ ταιριαστα (για την πραγματικοτητα των διαστημικων ταξιδιων) για να
γινουν αρεστα απο το πλατυ κοινο. Δηλαδη, αποθαρρυναν ! Τι θελω να πω ? ... Οποιος ακουσε το
Gayane Ballet του Khachaturian (που ΟΛΟΙ αυτο ακουσαν) προετοιμαζεται ψυχολογικα για ΚΗΔΕΙΑ.
Για ενα χρονικο προαναγγελθεντος θανατου, το οποιο και ΗΤΑΝ η πραγματικοτητα για τους 4 απο
τους 5 επιβαινοντες στο Discovery. Και ετοιμαζεται απο το πρωτο δευτερολεπτο που ηχει το Adagio.
Κατι θα πενθησουμε εδω περα .... απλως δεν ξερουμε ΤΙ ακομα.
Ακομα και να μην προεκυπτε το θανατικο .... το adagio ειναι ΤΕΛΕΙΟ (σε βαθμο αυτοκτονιας)
για την ΜΟΝΑΞΙΑ σε σημειο καταθλιψης των ατελειωτων διαστημικων ταξιδιων. Και δεν μιλαμε
για το Α του Κενταυρου αλλα για 5 αστρονομικες μοναδες μεχρι τον Δια (κατι μηνες, δηλαδη).
Μεσα στην μαυριλα ου διαστηματος οπου ακομα και το 10% του C κανει το γιγαντιο Discovery
να φανταζει στασιμο ... τι αλλο μπορουν να νιωθουν οι Bowman και Poole, διπλα στα τεσσερα
φερετρα των (σε χειμερια ναρκη) συνταξιδιωτων τους και τον ηχο της διαρκους ανακυκλωσης
του αερα μεσα στο διαστημοπλοιο ? Ναι .... εινα στρατιωτακια αποστεωμενα ... αλλα ακομα και
αυτα τα στρατιωτακια, κανοντας τα ιδια και τα ιδια, αντεχουν καποια ορια. Το adagio του Aram
αποδιδει τελεια το αδιεξοδο των μακρινων διαστημικων ταξιδιων, την παγερη μοναξια μεσα
σε μια απεραντη μαυριλα. Ισως .... υπερβολικα καλα .... αποκαρδιωτικα καλα .... εξοντωτικα.
Οκ, λοιπον ...
και τι αλλο μπορουσε να γινει ? Αυτο ηταν το επιλεγμενο soundtrack. Σωστα ?
Ειπα οτι θα επανελθω με συμπληρωματικες λεπτομερειες. Τον καιρο εκεινο, κυκλοφορησε
και μια δευτερη εναλλακτικη σουιτα μουσικης επενδυσης (score) απο τον Alex North !!!!
Τα ακουω εδω και αρκετα χρονια. ΔΕΝ βρισκονται στο επιπεδο του original soundtrack,
να το ξεκαθαρισω αυτο !!! Αφου το ξεκαθαρισα, να ποσταρω ενα ασμα (δεν ειναι ολα τα
ασματα του score πετυχημενα) που νομιζω οτι αλλαζει εντελως την μαυριλα και μονοτονια
και επικινδυνοτητα του διαστημικου ταξιδιου .... σε κατι ... που σιγουρα δεν ηθελε ο Stanley
για το εργο του (ισως και κανεις αλλος). Ακουστε το :
Yπερβολικη (σχεδον παιδικη) αισιοδοξια ? .... για κατι που οι τεχνοκρατες του φιλμ ξυνισαν δεοντως ?
ΚΡΙΝΕΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ! -bye-
roud: .... και ξερει να χρησιμοποιει τα κρουστα αυτος ο Μαεστρος ! :worshippy:
