Εκτιμώ βαθύτατα τις ταινίες που αν και πολύ ρηχές σε επίπεδο προβληματισμού, παρουσιάζουν ένα πολύ αξιοπρεπές αποτέλεσμα στην οθόνη. Συνήθως πρόκειται για ρομαντικές κομεντί τύπου Notting Hill, όπου ο σκηνοθέτης σου το λέει από την αρχή ότι: "κοίτα, κάνω μια ταινία μόνο και μόνο για να περάσεις καλά στο σινεμά για τις επόμενες δύο ώρες αγκαλιά με τη γκόμενα".
Το πρόβλημά μου με το Scoop είναι ότι ο σκηνοθέτης στην προκειμένη περίπτωση, όπως και σε αυτή του πράσινου σκορπιού, είναι ο Woody. Από τον Woody Allen περιμένω πάντα πολύ περισσότερα, γιατί ό ίδιος μου έχει δώσει το δικαίωμα.