Scoop

Εντάξει εμένα μου θύμισε πολύ το κυνήγι του πράσινου σκορπιού, αλλά στο πιο ειρωνικό. Ειρωνικό απέναντι στα πάντα. Δεν ξέρω τελικά αν μου άρεσε τόσο όμως. ΟΚ καλό είναι για μια βραδιά σινεμά αλλά δεν σου μένει τίποτα μετά. Το match point μπορεί να θύμιζε σαπουνόπερα, αλλά έθιγε τουλάχιστον ένα προβληματισμό. Το σκούπ τίποτα.
 
Είναι ανάγκη να μας μένει πάντα κάτι μετά; Σίγουρα δεν ήταν και Η ταινία, αλλά μήπως κι εμείς παρασκαλίζουμε το θέμα τέχνη και ψάχνουμε συνεχώς εις βάθος μπας και βρούμε κάνα θησαυρό;
Πάντως έχεις δίκιο θύμιζε πολύ την κατάρα του πράσινου σκορπιού.
 
Απάντηση: Re: Scoop

Guybrush said:
Είναι ανάγκη να μας μένει πάντα κάτι μετά; Σίγουρα δεν ήταν και Η ταινία, αλλά μήπως κι εμείς παρασκαλίζουμε το θέμα τέχνη και ψάχνουμε συνεχώς εις βάθος μπας και βρούμε κάνα θησαυρό;
Πάντως έχεις δίκιο θύμιζε πολύ την κατάρα του πράσινου σκορπιού.
Click to expand...

Δυστηχως φιλε μου δεν παρασκαλιζουμε καθολου το θεμα Τεχνη...γιατι ναι αν το ψαχναμε, θα βρησκαμε πολλους θησαυρους.
 
Εκτιμώ βαθύτατα τις ταινίες που αν και πολύ ρηχές σε επίπεδο προβληματισμού, παρουσιάζουν ένα πολύ αξιοπρεπές αποτέλεσμα στην οθόνη. Συνήθως πρόκειται για ρομαντικές κομεντί τύπου Notting Hill, όπου ο σκηνοθέτης σου το λέει από την αρχή ότι: "κοίτα, κάνω μια ταινία μόνο και μόνο για να περάσεις καλά στο σινεμά για τις επόμενες δύο ώρες αγκαλιά με τη γκόμενα".

Το πρόβλημά μου με το Scoop είναι ότι ο σκηνοθέτης στην προκειμένη περίπτωση, όπως και σε αυτή του πράσινου σκορπιού, είναι ο Woody. Από τον Woody Allen περιμένω πάντα πολύ περισσότερα, γιατί ό ίδιος μου έχει δώσει το δικαίωμα.
 
Από αυτή την άποψη έχεις δίκιο. Ανάλογα με το τι μας δίνει κάποιος στο παρελθόν αναμένουμε κάτι αντίστοιχο και στο μέλλον. Για να το πάω στα άκρα, δε μπορεί να περιμένουμε από τη Βίσση να βγάλει δίσκο επιπέδου Pink Floyd...
Ίσως το μόνο ελαφρυντικό που μπορούμε να δώσουμε στο Woody είναι ότι γέρασε...
 
Μπα.. σε σχέση με το Match Ρoint μου άρεσε πολύ λιγότερο. Σόρρυ αλλά ούτε ο γερασμένος Γούντυ, ούτε αυτή η κρυόκωλη η Σκάρλετ μου προκαλούν το γέλιο. Οπότε τσάμπα η κομεντί. Καλύτερα του πήγαινε το περσινό θριλερ.

Μην παρεξηγηθώ όμως. Μου άρεσε η η ταινιούλα, απλά ήταν.. 'ταινιούλα'.
 
Guybrush said:
Δεν ανεχόμεθα αρνητικά σχόλια για τη -censored- αγαπητέ!
(Πω-πω ούτε η Όντρεϊ Χέπμπορν να ήταν!) :flipout: :flipout:
Click to expand...

Ιερόσυλε!:flipout:

Το όνομα της τελευταίας μούσας του Άλλεν δεν πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 10 ποστ από αυτό της Ώντρεϋ Χέπμπορν!

Το γεγονός ότι αυτό το ποστ παραβιάζει το παραπάνω αξίωμα (μόνο ώς προς τον αριθμό των ποστ πάντως), γίνεται μόνο και μόνο για να τονιστεί η σημαντικότητα του ολισθήματός σας!:flipout:
 
:offtopic:


1ο Αξίωμα του Ευκλείδη (θεμέλιο της γεωμετρίας): Από σημείο εκτός ευθείας διέρχεται μια και μοναδική παράλληλος προς αυτή.
 
Το οποίο ονομάζεται "Ευκλείδιο αίτημα"

Πρόκειται για Θεώρημα του Ευκλείδη το οποίο όμως ποτέ ο Ευκλείδης δεν μπόρεσε να αποδείξει. Έτσι, το έκανε "αίτημα", θεώρημα δηλαδή που το δεχόμαστε αξιωματικά.

:offtopic:

Τί μου θύμισες τώρα. Α' Λυκείου και μας κάνει ο μαθηματικός (παλικάρι απ' τα λίγα, ήθελε να γίνει αγρότης αλλα δεν τον άφησε ο πατέρας του) μάθημα για το Ευκλείδιο Αίτημα. Πάω και εγώ σπίτι, και προσπαθώ (ο στούρνος) να αποδείξω το αίτημα. Βρίσκω μια "απόδειξη" και πάω την άλλη μέρα κορδωμένος στο μάθημα και του τη λέω μέσα στη τάξη. Άφωνος ο τύπος. Να πάρουμε λέει τηλέφωνο τη μαθηματική εταιρία. Πετάγεται και ένα παλικάρι και λέει ότι η απόδειξή μου παίρνει ως δεδομένο ένα πόρισμα που προκύπτει από το ευκλείδιο αίτημα. Αυτό ήταν. Ο τύπος βραχυκυκλωσε άγρια. Έκανε μια εβδομάδα να πατήσει στο μάθημα...
 
Δηλαδή παραλίγο να σε πρότεινε για τη νέα μαθηματική ιδιοφυϊα;
Ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να αποδείξει το Ευκλείδειο αίτημα, 3000 χρόνια μετά...
 
Top Bottom