Score one for the vinyl...

[Back Door Man]

Παντού άκουγα από...''παλιούς'' ότι το cd έχει μεγάλα πλεονεκτήματα σε σχέση με το βινύλιο αλλά όσον αφορά την ποιότητα του ήχου ήταν κατώτερη από αυτή του δίσκου βινυλίου. Απ την άλλη πολλοί λένε ότι το βινύλιο παραείναι ταλαιπωρία απ όλες τις απόψεις και η διαμάχη καλά κρατεί. Τις προάλλες βρήκα έναν από τους πολύ αγαπημένους μου δίσκους σε deluxe έκδοση βινυλίου. Ως γνήσιως φαν, τον αγόρασα ΚΑΙ σε βινύλιο. Η διαφορά ήταν χαοτική. Ενω στο cd τα τραγούδια ήταν πολύ καλά ακουστικά, στο βινύλιο έμπαινε μέσα σου η μουσική και σε κυρίευε πλήρως. Ήταν πολύ πιο κοντά στο πραγματικό...

My point is ότι μήπως σε μια εποχή που τα πάντα γίνονται όλο και πιο ψηφιακά και όλο πιο αυτοματοποιημένα και έτοιμα στην ουσία, υπάρχει οπισθοδρόμηση όσον αφορά τα μέσα αναπαραγωγής?Μήπως η ποιότητα του ήχου θα έπρεπε να είναι μακράν το πιο αδιαπραγμάτευτο και σημαντικό στοιχείο ενός δίσκου?

 

[Δημήτρης Θ.]

Το άναμα φωτιάς τρίβοντας πέτρες να δεις πόσο ανώτερο είναι απ το άναμα με σπίρτα ή αναπτήρα

 

[Δημήτρης Θ.]

Εννοείται ότι σε πειράζω.
Σαν πρώην χαϊεντάς, θεωρώ πλέον το πιο σημαντικό στοιχείο ενός δίσκου το περιεχόμενο.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

μου λείπει απελπιστικά το βινύλιο.
αλλά αποφάσισα να συμβαδίζω με την εποχή: πολλούς δίσκους δεν τους βρίσκεις πια παρά μόνο σε cd, ειδικά στις μικρές ανεξάρτητες που δραστηριοποιούνται στις μουσικές που ενδιαφέρουν εμένα.
Παρόλα αυτά, άκουσα μιά μέρα όπερα από βινύλιο στού Δαμιανού και 'τρελλάθηκα': θυμήθηκα τα παλιά και τον ήχο του, στον οποίο έχω ξεσυνηθίσει κοντά 20 χρόνια τώρα, και έχασα τον ύπνο μου για μία εβδομάδα.

Και όχι: κατά τη γνώμη μου, η ηχητική ποιότητα δεν μπορεί να είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του δίσκου. Υπάρχουν εξαιρετικοί δίσκοι με κάκιστη ηχογράφηση που είναι αδύνατον να τους αγνοήσεις. Το πάν είναι στην ουσία, σε αυτό που κοινωνεί ο δίσκος και όχι τόσο στο Πώς το κάνει. Καλό είναι να συμβαίνουν και τα δύο. Αλλά το περιτύλιγμα δεν μπορεί ποτέ να υπερισχύει πάνω στο περιεχόμενο.

 

[Back Door Man]

Re: Απάντηση: Score one for the vinyl...

Το άναμα φωτιάς τρίβοντας πέτρες να δεις πόσο ανώτερο είναι απ το άναμα με σπίρτα ή αναπτήρα

 

[Back Door Man]

Το πάν είναι στην ουσία, σε αυτό που κοινωνεί ο δίσκος και όχι τόσο στο Πώς το κάνει. Καλό είναι να συμβαίνουν και τα δύο. Αλλά το περιτύλιγμα δεν μπορεί ποτέ να υπερισχύει πάνω στο περιεχόμενο.

Συμφωνώ απόλυτα. Υπάρχουν θησαυροί με άσχημη ηχογράφηση αλλά το περιτύλιγμα δεν επηρεάζει την επίδραση του δίσκου στον ακροατή?Στο πώς θα ''λειτουργήσει'' πάνω του?Δηλαδή, σίγουρα ένα δίσκο τον εξετάζεις σε βάθος χρόνου αλλά στο θέμα της ασχολίας με ένα δίσκο, δεν παίζει ρόλο αν η εντύπωση που σου αφήνει για το περιεχόμενό του είναι πιο...πειστική?

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

δεν είσαι ετοιματζής - σαν τους χαϊ-εντάδες καλή ώρα - τουτέστιν δεν τρώς μόνο ότι σου σερβίρουν αυτοί: όπου χρειάζεται, βάζεις και τη φαντασία σου να δουλέψει.

 

[supersonic]

το βινύλιο έχει την υπέρτατη γοητεία...
Ουσιαστικά έχω σταματήσει να το αγοράζω (τουλάχιστον συστηματικά) από το 1995 όμως από τότε ακριβώς είναι που έκανα τις πιό σοβαρές επενδύσεις σε βινυλιακό εξοπλισμό, phono, αναβαθμίσεις πλατώ, κεφαλές κλπ.
CD μπορεί να φύγουν από τα ράφια, βινύλια...όχι

 

[Στέλιος Π.]

Και όχι: κατά τη γνώμη μου, η ηχητική ποιότητα δεν μπορεί να είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του δίσκου. Υπάρχουν εξαιρετικοί δίσκοι με κάκιστη ηχογράφηση που είναι αδύνατον να τους αγνοήσεις. Το πάν είναι στην ουσία, σε αυτό που κοινωνεί ο δίσκος και όχι τόσο στο Πώς το κάνει. Καλό είναι να συμβαίνουν και τα δύο. Αλλά το περιτύλιγμα δεν μπορεί ποτέ να υπερισχύει πάνω στο περιεχόμενο.

Πες τα Χρυσοστομε!!!

Ο τελικος στοχος ειναι η Μουσικη και μονο. Το format ειναι παντα δευτερευον.

Σε ευχαριστω πολυ που ειπες αυτο που εχω στο μυαλο μου με τον ιδανικοτερο τροπο.

Καλη μερα.

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Score one for the vinyl...

Και όχι: κατά τη γνώμη μου, η ηχητική ποιότητα δεν μπορεί να είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του δίσκου. Υπάρχουν εξαιρετικοί δίσκοι με κάκιστη ηχογράφηση που είναι αδύνατον να τους αγνοήσεις. Το πάν είναι στην ουσία, σε αυτό που κοινωνεί ο δίσκος και όχι τόσο στο Πώς το κάνει. Καλό είναι να συμβαίνουν και τα δύο. Αλλά το περιτύλιγμα δεν μπορεί ποτέ να υπερισχύει πάνω στο περιεχόμενο.

οσο ήμουν μικρός Κώστα , συμφωνούσα απόλυτα μαζί σου ( χωρίς να το ξέρω ). Οσο μεγαλώνω , μου είνάι πολύ δύσκολο πλέον να υποστώ μια κακή ηχογράφηση για να ανακαλύψω ένα μουσικό "θησαυρό" . Ισως γιατί δεν βρίσκω πιά θησαυρούς .

Από κεί και πέρα , ναι , συνεχίζω να αγοράζω βινύλια , γιατί γουστάρω απίστευτα το φετιχιστικό κομμάτι τους , το μεγάλο μέγεθος , τα υπέροχα εξώφυλλα , την αφή , την αίσθηση , τον ΗΧΟ τους . Και ναι , η κλασσική θέλει βινύλιο και άψογη ηχογράφηση.

 

[Δημήτρης Ν.]

Παντού άκουγα από...''παλιούς'' ότι το cd έχει μεγάλα πλεονεκτήματα σε σχέση με το βινύλιο αλλά όσον αφορά την ποιότητα του ήχου ήταν κατώτερη από αυτή του δίσκου βινυλίου. Απ την άλλη πολλοί λένε ότι το βινύλιο παραείναι ταλαιπωρία απ όλες τις απόψεις και η διαμάχη καλά κρατεί. Τις προάλλες βρήκα έναν από τους πολύ αγαπημένους μου δίσκους σε deluxe έκδοση βινυλίου. Ως γνήσιως φαν, τον αγόρασα ΚΑΙ σε βινύλιο. Η διαφορά ήταν χαοτική. Ενω στο cd τα τραγούδια ήταν πολύ καλά ακουστικά, στο βινύλιο έμπαινε μέσα σου η μουσική και σε κυρίευε πλήρως. Ήταν πολύ πιο κοντά στο πραγματικό...

My point is ότι μήπως σε μια εποχή που τα πάντα γίνονται όλο και πιο ψηφιακά και όλο πιο αυτοματοποιημένα και έτοιμα στην ουσία, υπάρχει οπισθοδρόμηση όσον αφορά τα μέσα αναπαραγωγής?Μήπως η ποιότητα του ήχου θα έπρεπε να είναι μακράν το πιο αδιαπραγμάτευτο και σημαντικό στοιχείο ενός δίσκου?

Πές μας και ποιόν δίσκο πήρες , να σπεύσουμε ( εκτός κι αν είναι τίποτις Tool & Σία )

 

[Stergito]

Εμένα πάντως μια χαρά μ' αρέσουν και οι Tool, πόσο μάλλον σε βινύλιο...

 

[Back Door Man]

Re: Απάντηση: Score one for the vinyl...

Πές μας και ποιόν δίσκο πήρες , να σπεύσουμε ( εκτός κι αν είναι τίποτις Tool & Σία )

Μάλλον όμως και αυτό ανήκει στη σία...

 

[Busoni]

Eγώ πάντως χαίρομαι να βλέπω νεα παιδιά να το γυρίζουν στο βινύλιο. Πριν δυο χρόνια "μου την εδωσε" και ξεκινησα. Δεν ακούγονται όλα τα βινύλια καλά, ακούγονται ομως διαφορετικά. Οταν το κατάλαβα, κάλεσα φίλους στο σπίτι,´ασχετους με το χόμπι, και τους έπαιζα μονο βινύλιο... Στο τέλος μου είπαν "...Αυτό ειναι μουσική!".

Πλέον αγοράζω πολλά βινύλια εκτός απο CD...και δεν σκοπεύω να σταματήσω.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Score one for the vinyl...

οσο ήμουν μικρός Κώστα , συμφωνούσα απόλυτα μαζί σου ( χωρίς να το ξέρω ). Οσο μεγαλώνω , μου είνάι πολύ δύσκολο πλέον να υποστώ μια κακή ηχογράφηση για να ανακαλύψω ένα μουσικό "θησαυρό" . Ισως γιατί δεν βρίσκω πιά θησαυρούς .

.

Αντέχω άνετα τις μέτριες Ηχογραφήσεις ειδικά άν μπορούν νά μού μιλήσουν για την Ψυχή τού Εργου.
Δεν μπορώ να το κόψω το ´Κουσούρι´..
Ειδικά στην Κλασσική μέ συγκινούν πάντα οι πρό 50ετίας αλλά και 70ετίας εκδοχές και τό πώς ερμηνευόταν αυτή η Μουσική χωρίς τά τέλεια σημερινά Studio..
Και αρκετές φορές έχω ανακαλύψει Θησαυρούς.
To ιδιο συμβαινει και με την Οπερα..
Δεν αλλάζω με τίποτα Οπερες της δεκαετίας τού 50 με την Κάλλας...
Η μαγεία τής φωνής της αλλά και η απίστευτη Θεατρικότητά της καταφέρνουν και ´περνάνε´μέσα απο οχι και τις καλύτερες τών Ηχoγραφήσεων..
Παρά ταυτα η συγκίνηση που μου προκαλεί δεν συγκρίνεται με τις διάφορες σημερινές Αψυχες Κούκλες τών Media τύπου Georgiou,Netrebko κ.λ.π.

 

[supersonic]

περισσότερο ζουμί και ουσία βρίσκεις σε ένα κουτί με παλιά του Django Reinhardt από 78άρια του 40 παρά στα καλύτερα επεξεργασμένα sacd και δε συμμαζεύεται.

 

[nikos 1850]

Απάντηση: Re: Score one for the vinyl...

το βινύλιο έχει την υπέρτατη γοητεία...

CD μπορεί να φύγουν από τα ράφια, βινύλια...όχι

Εννοείται...

Ο τελικος στοχος ειναι η Μουσικη και μονο. Το format ειναι παντα δευτερευον.

Και εδώ είμαι σύμφωνος!!

.

Από κεί και πέρα , ναι , συνεχίζω να αγοράζω βινύλια , γιατί γουστάρω απίστευτα το φετιχιστικό κομμάτι τους , το μεγάλο μέγεθος , τα υπέροχα εξώφυλλα , την αφή , την αίσθηση , τον ΗΧΟ τους . Και ναι , η κλασσική θέλει βινύλιο και άψογη ηχογράφηση.

Τη μυρωδιά τους, την όλη διεργασία στο να τους τοποθετήσεις στο πικάπ και να τους ξαναβάλεις πάλι στο ράφι...

Eγώ πάντως χαίρομαι να βλέπω νεα παιδιά να το γυρίζουν στο βινύλιο. Πριν δυο χρόνια "μου την εδωσε" και ξεκινησα. Δεν ακούγονται όλα τα βινύλια καλά, ακούγονται ομως διαφορετικά. Οταν το κατάλαβα, κάλεσα φίλους στο σπίτι,´ασχετους με το χόμπι, και τους έπαιζα μονο βινύλιο... Στο τέλος μου είπαν "...Αυτό ειναι μουσική!".

Πλέον αγοράζω πολλά βινύλια εκτός απο CD...και δεν σκοπεύω να σταματήσω.

+1

 

[nikos 1850]

Και αν βρω το ίδιο άλμπουμ και σε cd και σε lp, άν δεν έχουν χαοτική διαφορά στην τιμή, θα προτιμήσω με κλειστά μάτια το βινύλιο.

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Re: Score one for the vinyl...

Εννοείται...


Και εδώ είμαι σύμφωνος!!

Τη μυρωδιά τους, την όλη διεργασία στο να τους τοποθετήσεις στο πικάπ και να τους ξαναβάλεις πάλι στο ράφι...



+1

το χαρτόνι και το βινύλιο κάνουν εξαιρετικό συνδυασμό:grandpa:

 

[DIAMANTIS SVIGOS]

Re: Απάντηση: Re: Score one for the vinyl...

το χαρτόνι και το βινύλιο κάνουν εξαιρετικό συνδυασμό:grandpa:

μαζι με δυο σταγονες αντιστατικου ειναι πορωση

Χωρις πλακα ομως θα συμφωνησω σχετικα με το βινυλιο με τους προλαλησαντες! Ειναι φετιχ το ατιμο!