Re: Σεισμός στη Θεσσαλονίκη
Τι μου θυμίσατε...
Ήμουν 21 στη μέση εξεταστικής στο τρίτο έτος στο Πολυτεχνείο.
Έβλεπα κλεφτά ποδόσφαιρο, πρέπει να είχε παγκόσμιο, στην τιβί (κάτι με ΑΡγεντινή ή Ιταλία) και ...τηγάνιζα αυγά και πηγαινοερχόμουνα από την κουζίνα στο δωμάτιο.
Με βρήκε καθώς έβγαινα από το δωμάτιο.
Η τιβί επάνω στο τραπεζάκι της πρέπει να έκανε τόξο σίγουρα μισό μέτρο πέρα δώθε, ενώ αναγκάστηκα να πιαστώ από την πόρτα γιά να μην πέσω κάτω.
Περισσότερο τρόμαξα από τον θόρυβο που ήταν όλα τα κατσαρολικά που πέσανε στην κουζίνα, ευτυχώς όχι τα αυγά μου....
Κουνιόμασταν έτσι από τις αρχές του χρόνου και κάπως είχαμε συνηθίσει.
Η μάνα μου και η γιαγιά μου κατέβηκαν κάτω.
Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον πατέρα μου με τον ασύρματο. ήταν στην Καλαμαριά με ένα φίλο του Αμερικάνο (τον γκαντέμη της υπόθεσης) και έκανε γύρω στις 2 ώρες να έρθει στο Φάληρο...
Έφαγα το φαγητό μου ήσυχα ήσυχα και το βράδυ διανυκτερέυσαμε στο αυτοκίνητο στο χώρο όπου ήταν το εργοτάξιο όπου σήμερα είναι η Φοιτητική Λέσχη.
Την άλλη μέρα τα μαζέψαμε και πήγαμε στας εξοχάς (Περαία). Πήρα τα βιβλία μου, το texas TI59, τα στερεοφωνικά μου (μόνο κασετόφωνο, ενισχυτή και ηχεία) και την κιθάρα μου.
Ήταν ένα καλό καλοκαίρι πάντως.
Όλη η Θεσσαλονίκη ήταν μαζεμένη στην Περαία, το Μπαξέ, Αγ. Τριάδα...
