Re: Sicario 2: Soldado
Το 'πα και το 'κανα. Πηγα και την ειδα χτες το βραδυ με τη γυναικα μου στην Vmax sphera. Μερικες εντυπωσεις για την αιθουσα που πρωτη φορα επισκεφτηκα μετα την ανακαινιση της σε sphera. Εξαιρετικα δερματινα καθισματα με αφθονο χωρο τοσο για τα ποδια οσο και στα πλαγια. Νομιζω οι διαστασεις της οθονης και της αιθοσας δεν αλλαξαν. Το atmos προσωπικα μεσα στην ταινια δεν το πηρα ειδηση, αλλα για να ειμαι ειλικρινης σπανια το καταλαβαινω
Ενδιαφερουσα πινελια το ambient lighting, το οποιο ομως (ευτυχως) δουλευει μονο σε τρειλερ και διαφημισεις. Υπερεκτιμησα τις διαστασεις της οθονης και καθισαμε πιο μακρια απο οσο θα μπορουσαμε. Για τα δικα μου γουστα, νομιζω η ιδανικη σειρα ειναι 2-3 κατω απο τον διαδρομο που κοβει την αιθουσα σχεδον στη μεση.
Σχετικα με την ταινια. Αν την ειχα δει χωρις να εχω διαβασει τιποτα απο κριτικες, θα ειχα απογοητευτει. Πηγα ενημερωμενος και ετσι ηξερα χοντρικα τι να περιμενω. Ακομα και ετσι ομως τα τελευταια 5' δεν καταλαβαινω τι σκοπο εξυπηρετουσαν, περα απο να προετοιμασουν το εδαφος και για αλλη ταινια. Θα μπορουσαν να το κανουν και με διαφορετικο τροπο και οχι με αυτες τις χαζομαρες ομως. Η ταινια ξεκιναει δυνατα και ενω φαινεται οτι παει προς μια πολιτικη κατευθυνση στην πορεια (ευτυχως!) αλλαζει προσανατολισμο. Μας δειχνει ταυτοχρονα δυο ιστοριες, κατι που εκανε και η πρωτη ταινια, οι οποιες στο τελος ενωνονται, οχι ομως τοσο μαεστρικα οσο το εκανε η 1η. Γενικα το σχολιο "οχι τοσο καλα οσο η 1η" θα μπορουσα να το χρησιμοποιω καθε 2-3 γραμμες που γραφω για αυτην την ταινια και ειναι ισως η αποσταξη του review.
Ο χαρακτηρας της emily blunt και του Daniel Kaluuya πραγματικα λειπουν. Ειναι οι ανθρωποι που εκαναν reality και morality check στην τρελλη κατασταση που επικρατουσε στην προηγουμενη ταινια. Εδω δεν υπαρχουν με αποτελεσμα να φτανει η ταινια σε καποιο σημειο λογικης, οπου κοιταζοντας πισω αναφωνεις "Θεε και Κυριε!Πως φτασαμε εδω;" Βεβαιως, ως ενα σημειο αυτο ειναι και το σχολιο της ταινιας, οτι οταν δεν υπαρχει λογικη και οργανωμενο σχεδιο, καταρρεουν τα παντα. Οι παρα-στρατιωτικοι απο την μια μερια αντιμετωπιζονται ως αναλωσιμοι και υποχειρια των σκοπιμοτητων απο την αλλη ομως ο Brolin αναφωνει "this is how you win" οταν πανε να τον σταματησουν μην αντεχοντας πλεον τις πολιτικες επιπλοκες.
Στο θεμα της δρασης η ταινια ειναι καλη. Δεν εχει τις εξαιρετικες σκηνες που ειχε η προηγουμενη, υπο την σκηνοθεσια του Βιλνεβ, αλλα ομως ειναι μια χαρα. Νομιζω οτι αυτες οι δυο ταινιες ειναι ενα εξαιρετικο παραδειγμα ποσο σημαντικος ειναι ο σκηνοθετης. Το καστ ειναι σχεδον το ιδιο, ο σεναριογραφος ειναι ο ιδιος, αλλα με την αλλαγη του σκηνοθετη χαθηκε η μαγεια. Θεωρω οτι για θεαση στο σπιτι ειναι μια χαρα, αλλα δεν ειμαι και πολυ σιγουρος οτι αξιζει το εισητηριο του σινεμα. Δεν το μετανιωσα, αλλα ειχα λατρεψει την πρωτη και δεν υπηρχε περιπτωση να χασω την 2η.
Φορος τιμης στον Johannsson οταν ακουστηκε το μουσικο θεμα της πρωτης ταινιας στο τελος.