you could convince yourself that your photographic aesthetic precludes the use of “artificial light” and you only work with “natural light”.
Going “natural” may be fine in other areas of your life. Hug all the trees you want. Grow hair everywhere. Eat lots of fiber. Run naked through the forest and howl at the moon. Start primal scream therapy.
But here’s the deal. If you pick up camera with any short of serious intent, you will at least occasionally need to use a flash. Done deal. Lock solid. Take it to the bank. So let’s get into it, shall we?
Διαλεξα ν αρχισω μ ενα μερος απο την εισαγωγη στο part one του νεου βιβλιου του Joe McNaly “The Hot Shoe Diaries” Big Light From Small Flashes.
Ο McNally ειναι για μενα ενας μεγαλος φωτογραφος/δασκαλος. Δεν ειναι art photographer. Ειναι οπως ο ιδιος λεει ενας people photographer αλλα εγω θεωρω οτι ειναι κατι πιο ευρυ. Ενας φωτογραφος που μπορει να φωτογραφισει σχεδον τα παντα απο ενα προσωπο μεχρι ενα αεροπλανο στον αεροδιαδρομο με περιπου 58 φλας να επικοινωνουν μεταξυ τους.
Παρακολουθωντας την πορεια του απο νωρις αρχισα να πεφτω πανω και σε αλλους σπουδαιους δασκαλους. Ο David Hobby απο to strobist που ξεκινησε την ιντερνετικη μανια για τα φλας, o upcoming κ φοβερος Ζack Arias, το τρομερο παιδι της βρεττανικης σκηνης Drew Gardner, ο μεαα σε ολα αρηγος Scott Kelby και αρκετοι αλλοι. Ολοι βοηθανε. Dεν ειναι απαραιτητο να αρεσουν οι φωτογραφιες τους σε ολους μας. Και σιγουρα υπαρχουν αλλοι πιο σπουδαιοι φωτογραφοι. Το βεβαιο ομως ειναι οτι ολοι αυτοι εχουν κατι να πουν που το πιο πιθανο ειναι οτι θα μας βοηθησει να βγαλουμε καλυτερες φωτογραφιες. Και για αυτο ειναι σημαντικοι. Μεταφερουν την γνωση, αποκαλυπτουν τα μυστικα τους, δειχνουν πως δουλευουν και ο κοσμος τους επιβραβευει,
Λεω λοιπον αυτο το χωρο να τον αφιερωσουμε στις φωτογταφιες που θα φτιαχνουμε χρησιμοποιωντας καποιου ειδους “τεχνητο φως”. Mπορει να ειναι φως απο small lights (τα συνηθισμενα φλας) μπορει να ειναι και απο big lights με umbrellas, softboxes κλπ ή απλως απο καποιο φωτιστικο σωμα στο σπιτι. Oτι και να ειναι παντως καλο θα ειναι για καθε φωτογραφικη προσπαθεια που κανουμε να λεμε και πως χρησιμοποιησαμε το φως. Αυτο εχει περισσοτερη αξια απο την ιδια την φωτογραφια στην παρουσα φαση.
Βεβαια το να μιλησουμε για το φως ειναι κουβεντα μεγαλη και σιγουρα εγω δεν ειμαι ο ειδικος για να την κανω. Πρεπει ομως με καποιο τροπο να ειπωθουν καποια πραγματα. Το πιο αποδοτικο ειναι να διαβασουμε καποια βιβλια η να δουμε καποια βιντεο για αυτο. Ειναι πολυ πιο ευκολο να μαθεις ετσι απο το να καθησει καποιος να γραφει ατελειωτα και εσυ να προσπαθεις να φανταστεις γιατι μιλαει. Χρειαζονται εικονες και παραδειγματα. Και οταν μιλαμε για φως πρεπει να ξερουμε οτι το φως ειναι ενα και οι ιδιοτητες του εχουν την ιδια εφαρμογη ειτε μιλαμε για τεχνητο ειτε για φυσικο φως. Ειτε δηλ ακουσεις εναν landscape photographer να μιλαει για το φως ειτε εναν studio photographer, οι αρχες που θα ακουσεις θα ειναι οι ιδιες. Εντελως επιγραμματικα και πολυ γενικα αναφερω τα 3 βασικα χαρακτηριτικα, Color (cool, warm), Quality (soft, hard), Direction (front back side). Ελπιζω στην πορεια να γραφτουν πιο αναλυτικα πραγματα.
Εγω εχω αρχισει εδω και λιγο καιρο και διαβαζω για flash και studio photography. Δεν ειχα χρησιμοποιησει ποτε στη ζωη μου flash. To εβρισκα ομως συνεχως μπροστα μου οποτε ειπα να δοκιμασω. Η αληθεια ειναι οτι θελει χρονο και εξασκηση. Εμενα ο ελευθερος χρονος μου τελευταια εχει μειωθει και η μελετη μου δεν ειναι πολυ συστηματικη. (κ η συνεχεια μαλλον ειναι πιο δυσκολη). Παρ ολα αυτα μπορω να σας λεω οτι μαθαινω και ισως καποιοι να το βρουν χρησιμο.
Λοιπον η ιστορια με το flash αρχισε οταν με το σκεπτικο να το αναμειξω με portraits on a location. Δηλ να κρατησουμε το landscape και να βαλουμε και τους ανθρωπους μας μεσα.
Ολες ομως οι φωτογραφιες-πορτρετα που εβγαζα στο ηλιοβασιλεμα απλως δεν λειτουργουσαν. Ακομα και με το flash ηταν οι απλες snapshots που φαινοταν το προσωπο συνηθως ασπρισμενο απο τη φλασια και πισω μαυριλα.
Η λυση ειναι απλη και μου ηρθε απο τον Holly 58 Joe. Eχουμε και λεμε.
Διαλεγουμε aperture priority. (Ενταξει και με manual γινεται αλλα αν ο Μcnally διαλεγει aperture mode τοτε εμενα μου περισσευει).
Φοραμε το φλας και το ρυθμιζουμε στην κλασσικη TTL(BL) στις nikon. Kαι οι canon νομιζω το ιδιο εχουν.
Διαλεγουμε το διαφραγμα με βαση το βαθος πεδιου που θελουμε και να μας δινει ταχυτητες μεχρι 1/200 ή 250 (αναλογως μεχρι που συγχρονιζει η καμερα μας)
Τραβαμε την πρωτη χωρις αλλη ρυθμιση. Το πιο πιθανο ειναι οτι ο ουρανος θα δειχνει μετριος και το προσωπο αρκετα φωτισμενο. Ωραια μεχρι εδω. Τι θελουμε εμεις ομως? Σιγουρα θελουμε τον ουρανο με πιο saturated colors (ειναι ηλιοβασιλεμα after all). Ok, ριχουμε το exposure της καμερας στο -2 ΕV ας πουμε. Τραβαμε.
Σουπερ, ειμαστε τυχεροι και με την 1η μαντεψια πιασαμε τον ουρανο. Πιασαμε μεν τον ουρανο ομως μαζι σκοτεινιασε και το προσωπο. Νο problem. Η λογικη μας λεει οτι πρεπει να δυναμωσουμε το φλας. Ωραια. Ανεβαζουμε στο flash apo 0.0 ας πουμε +2.0 ΕV (αφου κατεβηκαμε -2 στην μηχανη ας ανεβουμε +2 στοflash). Tραβαμε και …ξαναπηραμε το προσωπο. Μονο που το παρακαναμε και βγηκε ψιλοκαμμενο. Οκ ξαναπροσπαθουμε με το flash sto +1.3 και ……ναι ειμαστε μεσα. Αυτο ηταν, Ειμαστε στη ζωνη (ballpark) που θελουμε. Μπορουμε να παιξουμε λιγο πανω λιγο κατω ετσι ωστε το μπλεξιμο του τεχνητου φωτισμου (flash) με το φυσικο φως να εχει μια ισοροπια και να μην κραυγαζει…flash. Γενικα δεν ισχυει οτι οσο κατεβαζουμε στην μηχανη, ανεβαζουμε στο flash. Ειναι ενα παιχνιδι δοκιμων.
Παρακατω βαζω μερικες φωτο απο τα πρωτα πειραματα και τελειωνω. Ειναι περασμενες δυο, γραφω με την ταχυτητα χελωνας (γενικοτερα) και αυριο εχει πολυ δουλεια.
Going “natural” may be fine in other areas of your life. Hug all the trees you want. Grow hair everywhere. Eat lots of fiber. Run naked through the forest and howl at the moon. Start primal scream therapy.
But here’s the deal. If you pick up camera with any short of serious intent, you will at least occasionally need to use a flash. Done deal. Lock solid. Take it to the bank. So let’s get into it, shall we?
Διαλεξα ν αρχισω μ ενα μερος απο την εισαγωγη στο part one του νεου βιβλιου του Joe McNaly “The Hot Shoe Diaries” Big Light From Small Flashes.
Ο McNally ειναι για μενα ενας μεγαλος φωτογραφος/δασκαλος. Δεν ειναι art photographer. Ειναι οπως ο ιδιος λεει ενας people photographer αλλα εγω θεωρω οτι ειναι κατι πιο ευρυ. Ενας φωτογραφος που μπορει να φωτογραφισει σχεδον τα παντα απο ενα προσωπο μεχρι ενα αεροπλανο στον αεροδιαδρομο με περιπου 58 φλας να επικοινωνουν μεταξυ τους.
Παρακολουθωντας την πορεια του απο νωρις αρχισα να πεφτω πανω και σε αλλους σπουδαιους δασκαλους. Ο David Hobby απο to strobist που ξεκινησε την ιντερνετικη μανια για τα φλας, o upcoming κ φοβερος Ζack Arias, το τρομερο παιδι της βρεττανικης σκηνης Drew Gardner, ο μεαα σε ολα αρηγος Scott Kelby και αρκετοι αλλοι. Ολοι βοηθανε. Dεν ειναι απαραιτητο να αρεσουν οι φωτογραφιες τους σε ολους μας. Και σιγουρα υπαρχουν αλλοι πιο σπουδαιοι φωτογραφοι. Το βεβαιο ομως ειναι οτι ολοι αυτοι εχουν κατι να πουν που το πιο πιθανο ειναι οτι θα μας βοηθησει να βγαλουμε καλυτερες φωτογραφιες. Και για αυτο ειναι σημαντικοι. Μεταφερουν την γνωση, αποκαλυπτουν τα μυστικα τους, δειχνουν πως δουλευουν και ο κοσμος τους επιβραβευει,
Λεω λοιπον αυτο το χωρο να τον αφιερωσουμε στις φωτογταφιες που θα φτιαχνουμε χρησιμοποιωντας καποιου ειδους “τεχνητο φως”. Mπορει να ειναι φως απο small lights (τα συνηθισμενα φλας) μπορει να ειναι και απο big lights με umbrellas, softboxes κλπ ή απλως απο καποιο φωτιστικο σωμα στο σπιτι. Oτι και να ειναι παντως καλο θα ειναι για καθε φωτογραφικη προσπαθεια που κανουμε να λεμε και πως χρησιμοποιησαμε το φως. Αυτο εχει περισσοτερη αξια απο την ιδια την φωτογραφια στην παρουσα φαση.
Βεβαια το να μιλησουμε για το φως ειναι κουβεντα μεγαλη και σιγουρα εγω δεν ειμαι ο ειδικος για να την κανω. Πρεπει ομως με καποιο τροπο να ειπωθουν καποια πραγματα. Το πιο αποδοτικο ειναι να διαβασουμε καποια βιβλια η να δουμε καποια βιντεο για αυτο. Ειναι πολυ πιο ευκολο να μαθεις ετσι απο το να καθησει καποιος να γραφει ατελειωτα και εσυ να προσπαθεις να φανταστεις γιατι μιλαει. Χρειαζονται εικονες και παραδειγματα. Και οταν μιλαμε για φως πρεπει να ξερουμε οτι το φως ειναι ενα και οι ιδιοτητες του εχουν την ιδια εφαρμογη ειτε μιλαμε για τεχνητο ειτε για φυσικο φως. Ειτε δηλ ακουσεις εναν landscape photographer να μιλαει για το φως ειτε εναν studio photographer, οι αρχες που θα ακουσεις θα ειναι οι ιδιες. Εντελως επιγραμματικα και πολυ γενικα αναφερω τα 3 βασικα χαρακτηριτικα, Color (cool, warm), Quality (soft, hard), Direction (front back side). Ελπιζω στην πορεια να γραφτουν πιο αναλυτικα πραγματα.
Εγω εχω αρχισει εδω και λιγο καιρο και διαβαζω για flash και studio photography. Δεν ειχα χρησιμοποιησει ποτε στη ζωη μου flash. To εβρισκα ομως συνεχως μπροστα μου οποτε ειπα να δοκιμασω. Η αληθεια ειναι οτι θελει χρονο και εξασκηση. Εμενα ο ελευθερος χρονος μου τελευταια εχει μειωθει και η μελετη μου δεν ειναι πολυ συστηματικη. (κ η συνεχεια μαλλον ειναι πιο δυσκολη). Παρ ολα αυτα μπορω να σας λεω οτι μαθαινω και ισως καποιοι να το βρουν χρησιμο.
Λοιπον η ιστορια με το flash αρχισε οταν με το σκεπτικο να το αναμειξω με portraits on a location. Δηλ να κρατησουμε το landscape και να βαλουμε και τους ανθρωπους μας μεσα.
Ολες ομως οι φωτογραφιες-πορτρετα που εβγαζα στο ηλιοβασιλεμα απλως δεν λειτουργουσαν. Ακομα και με το flash ηταν οι απλες snapshots που φαινοταν το προσωπο συνηθως ασπρισμενο απο τη φλασια και πισω μαυριλα.
Η λυση ειναι απλη και μου ηρθε απο τον Holly 58 Joe. Eχουμε και λεμε.
Διαλεγουμε aperture priority. (Ενταξει και με manual γινεται αλλα αν ο Μcnally διαλεγει aperture mode τοτε εμενα μου περισσευει).
Φοραμε το φλας και το ρυθμιζουμε στην κλασσικη TTL(BL) στις nikon. Kαι οι canon νομιζω το ιδιο εχουν.
Διαλεγουμε το διαφραγμα με βαση το βαθος πεδιου που θελουμε και να μας δινει ταχυτητες μεχρι 1/200 ή 250 (αναλογως μεχρι που συγχρονιζει η καμερα μας)
Τραβαμε την πρωτη χωρις αλλη ρυθμιση. Το πιο πιθανο ειναι οτι ο ουρανος θα δειχνει μετριος και το προσωπο αρκετα φωτισμενο. Ωραια μεχρι εδω. Τι θελουμε εμεις ομως? Σιγουρα θελουμε τον ουρανο με πιο saturated colors (ειναι ηλιοβασιλεμα after all). Ok, ριχουμε το exposure της καμερας στο -2 ΕV ας πουμε. Τραβαμε.
Σουπερ, ειμαστε τυχεροι και με την 1η μαντεψια πιασαμε τον ουρανο. Πιασαμε μεν τον ουρανο ομως μαζι σκοτεινιασε και το προσωπο. Νο problem. Η λογικη μας λεει οτι πρεπει να δυναμωσουμε το φλας. Ωραια. Ανεβαζουμε στο flash apo 0.0 ας πουμε +2.0 ΕV (αφου κατεβηκαμε -2 στην μηχανη ας ανεβουμε +2 στοflash). Tραβαμε και …ξαναπηραμε το προσωπο. Μονο που το παρακαναμε και βγηκε ψιλοκαμμενο. Οκ ξαναπροσπαθουμε με το flash sto +1.3 και ……ναι ειμαστε μεσα. Αυτο ηταν, Ειμαστε στη ζωνη (ballpark) που θελουμε. Μπορουμε να παιξουμε λιγο πανω λιγο κατω ετσι ωστε το μπλεξιμο του τεχνητου φωτισμου (flash) με το φυσικο φως να εχει μια ισοροπια και να μην κραυγαζει…flash. Γενικα δεν ισχυει οτι οσο κατεβαζουμε στην μηχανη, ανεβαζουμε στο flash. Ειναι ενα παιχνιδι δοκιμων.
Παρακατω βαζω μερικες φωτο απο τα πρωτα πειραματα και τελειωνω. Ειναι περασμενες δυο, γραφω με την ταχυτητα χελωνας (γενικοτερα) και αυριο εχει πολυ δουλεια.
