Ήταν όντως ξεχωριστό το 5ο ετάπ (το "βασιλικό" όπως λέγεται, λόγω της μεγαλυτερης δυσκολίας από τα 5), με τα Μετέωρα, το πέρασμα από την Κατάρα με φουλ ομίχλη, 5-6°C και χιονούρες, μετά το δρόμο προς Μέτσοβο και στο τέλος τη λίμνη των Ιωαννίνων (αν και στο δρόμο προς τη λίμνη είναι αδύνατο να βγάλεις φωτο πάνω από τη μηχανή, καθώς απαγορεύεται να είσαι κοντά στους αθλητές όταν αυτοί κατηφορίζουν).
Η Ζ9 άψογη, με μόνο θεματάκι την αυτονομία της, η οποία υπολείπεται σε σχέση με αυτή της D5 (έχω πάντως εφεδρική μπαταρία μαζί μου, αν και οριακά δεν χρειάστηκε).