Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Sun Ra
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Black Jack" data-source="post: 1056855033" data-attributes="member: 29200"><p><strong>Re: SUN RA</strong></p><p></p><p>Το συμπέρασμα που έχω βγάλει (ακούγοντας όσους δίσκους του είναι διαθέσιμοι στο κοινό και στο εμπόριο σε οποιαδήποτε μορφή, είτε lp, είτε cd, είτε σε αρχείο mp3 κ.λ.π ), είναι ότι ο Sun Ra έφτασε στο peak του την δεκαετία 1974-1984 και αυτό για κάποιους πολύ συγκεκριμένους λόγους. Πρώτον οι πολύ περιορισμένες δυνατότητες που του έδινε η τεχνολογία σε όλη τη δεκαετία του ’60 για να εφαρμόσει τους ατελείωτους πειραματισμούς του και να πετύχει τον space age ήχο που είχε στο μυαλό του -και υποτίθεται ότι συμβάδιζε με την εξωγήινη καταγωγή της περσόνας που υποδυόταν-, κάνουν αρκετούς από τους δίσκους αυτής της περιόδου να ακούγονται εντελώς παλιομοδίτικοι ακριβώς όπως μια αντίστοιχη ταινία επιστημονικής φαντασίας. Η εμμονή του σε κάποιο μεγάλο βαθμό με τη free jazz και με δεδομένο ότι αυτή δύσκολα μπορούσε να συνδυαστεί με τα μέηνστριμ στοιχεία που απαιτούνταν για να πάρει μια μορφή η μουσική έτσι ώστε να ξεφύγει από την κακοφωνία. Υπήρχαν αρκετοί τότε (Coltrane, AEC),που έπαιζαν καλύτερα στο κομμάτι της avant-garde κι ας μην είχαν καμία πρόθεση να γίνουν πειραματικοί. Η μαύρη μουσική που ενδιαφερόταν περισσότερο για το εμπορικό κομμάτι και την πρόσβασή της στις μάζες όπως το r&b, μετεξελίχθηκε στο πέρασμα από τα σίξτις στα σέβεντις από τους μεγάλους του είδους (James Brown, Sly Stone, Curtis Mayfield, George Clinton, Isaac Hayes) και με τη νέα μοντέρνα μορφή της διευκόλυνε και τους πρωτοπόρους της τζαζ να ενσωματώσουν κάποια στοιχεία της, πράγμα που οδήγησε σε νέα μετεξέλιξη και την ίδια τη τζαζ ως είδος γενικά (fusion, free-funk). O Sun Ra έκανε το αυτονόητο (σύμφωνα με την ευφυία του), εκμεταλλεύτηκε τις εξελίξεις που προέκυψαν και χωρίς να αλλάξει την λογική του αλλά αντιθέτως τα μέσα που χρησιμοποιούσε για να πετύχει αυτή τη λογική, μαζί με την τεχνολογική εξέλιξη στα κάθε λογής ηλεκτρονικά μηχανήματα, κατάφερε να συνθέσει, να αυτοσχεδιάσει και να ηχογραφήσει μουσική που στα δικά μου αυτιά ακούγεται σύγχρονη ακόμα και σήμερα. Lo-fi ηχογραφήσεις που συνδυάζουν πιάνο τζαζ, σουίνγκ, μπιγκ μπαντ καταστάσεις στο πιο σύγχρονο και προοδευτικό με φρη-φανκ ρυθμούς και ηλεκτρονικά experimental περάσματα. Όλα αυτά από έναν εξηνταρή και βάλε μουσικό καθ’οδόν για τα εβδομήντα. “Not a big deal” θα ‛λεγε ο ίδιος (άντε και κανας Μάιλς) …</p><p></p><p>Προτεινόμενη δισκογραφία:</p><p></p><p>The Antique Black (El Saturn 1974)</p><p>Cosmos (Blue Silver 1976)</p><p>Some Blues But Not the Kind That’s Blue (El Saturn 1977)</p><p>Lanquidity (Philly Jazz 1978)</p><p>On Jupiter (El Saturn 1979)</p><p>The Other Side of the Sun (Sweet Earth 1979)</p><p>Sleeping Beauty (El Saturn 1979)</p><p>Strange Celestial Road (Rounder 1980)</p><p>Nuclear War (Y Records 1984)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Black Jack, post: 1056855033, member: 29200"] [b]Re: SUN RA[/b] Το συμπέρασμα που έχω βγάλει (ακούγοντας όσους δίσκους του είναι διαθέσιμοι στο κοινό και στο εμπόριο σε οποιαδήποτε μορφή, είτε lp, είτε cd, είτε σε αρχείο mp3 κ.λ.π ), είναι ότι ο Sun Ra έφτασε στο peak του την δεκαετία 1974-1984 και αυτό για κάποιους πολύ συγκεκριμένους λόγους. Πρώτον οι πολύ περιορισμένες δυνατότητες που του έδινε η τεχνολογία σε όλη τη δεκαετία του ’60 για να εφαρμόσει τους ατελείωτους πειραματισμούς του και να πετύχει τον space age ήχο που είχε στο μυαλό του -και υποτίθεται ότι συμβάδιζε με την εξωγήινη καταγωγή της περσόνας που υποδυόταν-, κάνουν αρκετούς από τους δίσκους αυτής της περιόδου να ακούγονται εντελώς παλιομοδίτικοι ακριβώς όπως μια αντίστοιχη ταινία επιστημονικής φαντασίας. Η εμμονή του σε κάποιο μεγάλο βαθμό με τη free jazz και με δεδομένο ότι αυτή δύσκολα μπορούσε να συνδυαστεί με τα μέηνστριμ στοιχεία που απαιτούνταν για να πάρει μια μορφή η μουσική έτσι ώστε να ξεφύγει από την κακοφωνία. Υπήρχαν αρκετοί τότε (Coltrane, AEC),που έπαιζαν καλύτερα στο κομμάτι της avant-garde κι ας μην είχαν καμία πρόθεση να γίνουν πειραματικοί. Η μαύρη μουσική που ενδιαφερόταν περισσότερο για το εμπορικό κομμάτι και την πρόσβασή της στις μάζες όπως το r&b, μετεξελίχθηκε στο πέρασμα από τα σίξτις στα σέβεντις από τους μεγάλους του είδους (James Brown, Sly Stone, Curtis Mayfield, George Clinton, Isaac Hayes) και με τη νέα μοντέρνα μορφή της διευκόλυνε και τους πρωτοπόρους της τζαζ να ενσωματώσουν κάποια στοιχεία της, πράγμα που οδήγησε σε νέα μετεξέλιξη και την ίδια τη τζαζ ως είδος γενικά (fusion, free-funk). O Sun Ra έκανε το αυτονόητο (σύμφωνα με την ευφυία του), εκμεταλλεύτηκε τις εξελίξεις που προέκυψαν και χωρίς να αλλάξει την λογική του αλλά αντιθέτως τα μέσα που χρησιμοποιούσε για να πετύχει αυτή τη λογική, μαζί με την τεχνολογική εξέλιξη στα κάθε λογής ηλεκτρονικά μηχανήματα, κατάφερε να συνθέσει, να αυτοσχεδιάσει και να ηχογραφήσει μουσική που στα δικά μου αυτιά ακούγεται σύγχρονη ακόμα και σήμερα. Lo-fi ηχογραφήσεις που συνδυάζουν πιάνο τζαζ, σουίνγκ, μπιγκ μπαντ καταστάσεις στο πιο σύγχρονο και προοδευτικό με φρη-φανκ ρυθμούς και ηλεκτρονικά experimental περάσματα. Όλα αυτά από έναν εξηνταρή και βάλε μουσικό καθ’οδόν για τα εβδομήντα. “Not a big deal” θα ‛λεγε ο ίδιος (άντε και κανας Μάιλς) … Προτεινόμενη δισκογραφία: The Antique Black (El Saturn 1974) Cosmos (Blue Silver 1976) Some Blues But Not the Kind That’s Blue (El Saturn 1977) Lanquidity (Philly Jazz 1978) On Jupiter (El Saturn 1979) The Other Side of the Sun (Sweet Earth 1979) Sleeping Beauty (El Saturn 1979) Strange Celestial Road (Rounder 1980) Nuclear War (Y Records 1984) [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Sun Ra
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…