THE HEAVY

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

THE HEAVY - '' The great vengeance and furious fire''

Πρώτα να μου έχετε εμπιστοσύνη.
Μετά πάμε και ψωνίζουμε το παραπάνω cd ,το κρατάμε σφραγισμένο μέχρι την Κυριακή του Πάσχα.
Μόλις τα έχουμε κοπανήσει ή την ''ακούσει'' από την τσίκνα της σούβλας το βάζουμε και παίζει.

Δεν πρέπει να είστε ντροπαλοί.
Σηκωνόμαστε και χορεύουμε κουνώντας τους γοφούς και παρασύρουμε το παρεάκι μας.
Αν είμαστε με συγγενείς μεγαλούτσικους προσέχουμε μη σπάσουν τίποτα καρπούς.

Eδώ έχουμε heavy παραγωγή με απίστευτα Falsetto φωνητικά (μιλάμε για επίπεδο Prince) , μελωδίες που φέρνουν ξαφνικά μία ντισκομπάλα να κρέμεται από το πουθενά ,πάνω από το κεφάλι μας.

Με το That Kind of man υπάρχει κίνδυνος να σηκωθεί και το αρνί να χορέψει.

Με το collen τρως κόλλημα με τα κορυφαία φωνητικά του.

Στο απίστευτο You don't Know , o Xέντριξ ''παίζει'' κιθάρα και κάτι Lenny Kravitz παθαίνουν ακράτεια. Εάν φοράμε και vinyl εσώρουχο, ξεβρακωνόμαστε άνετα και χωρίς ενοχές.

Το Doing Fine είναι για τη μικρή , το set me free για την τωρινή (να πάρει το μήνυμα δηλαδή) και το άλμπουμ κλείνει μαγικά με τον ύμνο που λέγεται
Who needs the sunshine.

Aλμπουμάρα, καραsexy, απόλυτο fun αλλά με ουσία.

Στα καλύτερα μου.

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Λοιπόν, το ακούω τώρα στις δυόμιση τη νύχτα κι έχω να πω ΟΤΙ ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ!

Πλαστικούρα πίσω, μια φωνή διασταύρωση Curtis Mayfield με Νονό σε φάση πρηξίματος φωνητικών χορδών, μια lounge φανκιά τόσο πιασάρικη που δεν αφήνει περιθώρια να μείνεις ακούνητος.

Ξεχώρισα το εισαγωγικό that kind of man, το ριφάτο you don't know, το colleen που χτυπάει στα ίσα όλα τα μαύρα χιτ της μουσικής ιστορίας και το άρρωστο soul garage του dignity που άνετα θα μπορούσε να είχε γραφτεί από τους θρυλικούς MAKE UP του κυρίου Sfendonius...

Ότι πρέπει για πάρτυ με ταυτότητα.