Την ταινία αυτή, δεν την προσλαμβάνεις μόνο μέσω των ματιών και των αυτιών... Έγραψα στο ' ποια ταινία είδαμε' ότι για μένα είναι εξαιρετική, 9/10. Και αυτό γιατί όσο πέρναγε η ώρα ένοιωθα σαν ασκός που γέμιζε με συγκίνηση... Δεν ξέρω την προέλευση της συγκίνησης, ίσως να έπαιζαν στο μυαλό μου και άλλα πράγματα σχετικά με τον αποχαιρετισμό των ιερών τεράτων από την τέχνη και ίσως και από τον κόσμο.... Ωστόσο, ένα έργο τέχνης είναι εκεί για να σου δίνει διαβατήριο για την έκσταση, για το ταξίδι στους προσωπικούς σου θεούς ή δαίμονες... Και ο Ιρλανδός το έκανε μια χαρά για μένα...
Καλό είναι που έχει καθείς την γνώμη του, ωραία που την είπε μια φορά, από κει και πέρα, είναι αντιληπτό ότι, όπως και παντού έξω, έτσι και στο κλαμπ έχουμε, κατά κάποιο τρόπο ταχθεί σε δύο μεριές, σε κάποιους άρεσε πολύ σε άλλους καθόλου...
Γράφω πιο πολύ για να υπάρχει ένα αντίβαρο σε πολλά, με τα οποία είναι εμφανές ότι δεν συμφωνώ, και προς τυχόν όφελος κάποιου που θα διαβάσει πριν δει και δεν θέλω να του μείνει μόνον εντύπωση για '' γεροντίλες''...
Επίσης, για τον καλό φίλο που είπε για τον Ηστγουντ : δεν είναι δυνατόν να βγάζει συνέχεια αριστουργήματα... Και σε διαβεβαιώνω ότι έβγαλε τουλάχιστον 4 τέτοια, μετά τα 70 του, που άλλοι θα έπαιρναν σύνταξη και θα άραζαν με το τσαγάκι. Και οι λοιπές ταινίες του όμως ουδέποτε έπεσαν κάτω από 6/10.
Στάλθηκε από το SM-G965F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk