The Spirit

Kosh

AVClub Fanatic
7 September 2006
95,751
Εκεί ψηλά.....
.....






Από το σκηνοθέτη του αγαπημένου “Sin City” και των πολυσυζητημένων “300”, Frank Miller, μας έρχεται αυτή τη φορά η ταινία “The Spirit”. Το «Πνεύμα» είναι ένας ακόμη βγαλμένος από κόμικ υπερήρωας σε ένα φιλμ στο γνώριμο στιλ των προαναφερθέντων ταινιών. Το «Πνεύμα» είναι ο ακοίμητος και άτρωτος φρουρός του Central City, όπου συνεργαζόμενος με την Αστυνομία της πόλης, έρχεται αντιμέτωπος με το πανούργο «Χταπόδι», αλλά και με το παρελθόν του. Το γυναικείο φύλο παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, καθώς κυνηγά τον σκοτεινό ήρωα με τη μαύρη ενδυμασία και την κόκκινη γραβάτα, και τον βάζει σε μπελάδες με την ίδια ευκολία που τον βγάζει από αυτούς.

Η σκηνοθεσία επιδιώκει να είναι ευρηματική και απολαυστική. Το καταφέρνει μόνο στο επίπεδο που ο Miller κάνει πλάκα με τον εαυτό του και το στιλ του. Φαίνεται πως οι συντελεστές το διασκεδάζουν αλλά δεν μας καθηλώνουν με τον ίδιο τρόπο που μας καθήλωσε το “Sin City”. Σαφώς πιο χλιαρό από τις προηγούμενες δημιουργίες του Miller, το “The Spirit”, με καλά συστατικά καταλήγει σε ένα cool αποτέλεσμα, που όμως αντί να κάνει ένα βήμα μπρος, οπισθοχωρεί προς ένα κεφάτο διάλειμμα. Το ύφος, η φωτογραφία και η όλη επεξεργασία του έργου προδίδει Frank Miller από μακριά και χορταίνει το μάτι αλλά όχι και το μυαλό. Στήνεται ένα ζοφερό, στιλιζαρισμένο σκηνικό, σαν ένα εναλλακτικό Gotham City, με έναν εναλλακτικό Batman, με χαρακτηριστικούς villains και σκοτεινά θηλυκά. Το όλο φιλμ μυρίζει ιστορία comic, που είναι μεν ενδιαφέρουσα, αλλά όχι τόσο δυνατή ώστε να μεταφραστεί σε «μεγάλη» ταινία.

Παρ’ όλα αυτά, δεν παύει να διαθέτει μια σειρά από καλοφτιαγμένους χαρακτήρες, αν και λίγο παρωχημένους. Το «Πνεύμα» είναι ένα μυστηριώδες αρσενικό που έλκει σαν μαγνήτης το ενδιαφέρον των γυναικών. Σκοτεινός, μυστήριος, καλός, δυνατός, ένας μύθος, ο Gabriel Macht αποτυπώνει την προσωπικότητα του υπερήρωα. Βέβαια, η αδιάκοπη λάγνα αφήγησή του εν τέλει σε κάνει να πιστεύεις πως η υπερδύναμή του είναι μια super-φλυαρία που βγάζει τους αντιπάλους knock-out. Η Eva Mendes ενσαρκώνει μια γυναίκα – δηλητήριο, επίσης μυστηριώδη, σαγηνευτική, δυναμική. Είναι η τσούλα που όλοι θα ήθελαν δίπλα τους, όντας sexy αλλά παράλληλα εγωκεντρική και ωραιοπαθής. Και οι δύο πλασάρονται ως κατά βάθος συναισθηματικοί και πληγωμένοι χαρακτήρες. Ο «κακός» της υπόθεσης, ο “Octopus”, τον οποίο υποδύεται ο Samuel Jackson, αναλαμβάνει και το χιουμοριστικό μέρος της πλοκής. Με φοβερές σκηνές, με σουρεαλιστικά αστεία, με ατάκες φωτιά, και φυσικά με βοηθό του τη Scarlett Johansson, επίσης sexy και διαφορετική απ’ ό,τι την έχουμε συνηθίσει, οι villains αποκτούν χιούμορ και στιλ αλλά ίσως χάνουν σε κύρος και αξιοπρέπεια, κάτι που απ’ ό,τι φαίνεται δεν απασχολεί το συγκεκριμένο φιλμ, καθώς όλοι τσαλακώνονται –πέραν της Mendes, που ατσαλάκωτη, βαδίζει προς τις ονειρώξεις πολλών ανδρών με τις εμφανίσεις της.

Με άλλα λόγια έχουμε να κάνουμε με ερμηνείες με κέφι, σε ένα σενάριο με γρήγορη πλοκή και χιούμορ που φλερτάρει με τη βία. Καθ’ όλη τη διάρκεια πλέκεται και το πέπλο μυστηρίου γύρω από τη φύση του “Spirit”, που επιδέξια οδηγείται στην εξήγησή του με την εμφάνιση ονειρικών πλασμάτων και στοιχείων από το παρελθόν, ένα παρελθόν που μάλλον κρύβει πολλά για όλους. Δεν είναι καμιά συγκλονιστική ταινία που θα σας αλλάξει τη ζωή, αλλά είναι μια ταινία με γεύση. Ένα δίωρο περίπου από τον Frank Miller, που τη σκηνοθετική μαγκιά των προηγούμενων ταινιών του τη μετατρέπει εδώ σε διασκέδαση, που άλλους τους απογοητεύει οικτρά και άλλους τους ικανοποιεί.





The Spirit




Σκηνοθεσία:
Frank Miller
Παίζουν:
Gabriel Macht, Samuel L. Jackson, Scarlett Johansson, Eva Mendes, Sarah Paulson, Dan Lauria, Stana Katic, Johnny Simmons, Louis Lombardi, Jaime King, Paz Vega
Διάρκεια:
108 λεπτά
Παραγωγή:
Lions Gate Films, 2008


cinemascope
 
Last edited:
Πάντως η ταινία σε καμία περίπτωση δεν είναι ο citizen Kane του κινηματογράφου.... :ROFLMAO::ROFLMAO::ROFLMAO:


Πραγματικά δεν μου άρεσε καθόλου... Η τεράστια πρόκληση για έναν δημιουργό κόμικς είναι να μπορέσει να σου σερβίρει μια τόσο απίθανη υπόθεση με τρόπο που να σου φαίνονται τα πάντα απόλυτα φυσιολογικά.... Το συγκεκριμένο μπορεί και να το πέτυχε, δεν γνωρίζω (δεν το'χω διαβάσει), ωστόσο η ταινία ήταν σα να έπαιζε με τη νοημοσύνη του θεατή..

Καμία σχέση με το SinCity, το οποίο λάτρεψα.

Ο Τζάκσον ξεπρενούσε τα όρια της καρικατούρας, σχεδόν για μένα κορόιδευε το ρόλο του, το υπόλοιπο καστ ήταν αδιάφορο, τελικά το μόνο που μου έμεινε απ'όλη την ταινία ήταν η εικαστική προσέγγιση τύπου SinCity που ήταν εξαιρετική, όσο και το ....Ευάκι...:D
 
Last edited:

Kosh

AVClub Fanatic
7 September 2006
95,751
Εκεί ψηλά.....
Πάντως η ταινία σε καμία περίπτωση δεν είναι ο citizen Kane του κινηματογράφου.... :ROFLMAO::ROFLMAO::ROFLMAO:

Oυτε το ιδιο το Citizen Kane δεν μπορει να εκπληρωσει το θρυλο του για μενα ποσο μαλλον μια μεταφορα κομικ οπου τα πλαισια του ειναι περιορισμενα.
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
11,043
Ελλαδα
Απάντηση: Re: the Spirit

Πάντως η ταινία σε καμία περίπτωση δεν είναι ο citizen Kane του κινηματογράφου.... :ROFLMAO::ROFLMAO::ROFLMAO:


Πραγματικά δεν μου άρεσε καθόλου... Η τεράστια πρόκληση για έναν δημιουργό κόμικς είναι να μπορέσει να σου σερβίρει μια τόσο απίθανη υπόθεση με τρόπο που να σου φαίνονται τα πάντα απόλυτα φυσιολογικά.... Το συγκεκριμένο μπορεί και να το πέτυχε, δεν γνωρίζω (δεν το'χω διαβάσει), ωστόσο η ταινία ήταν σα να έπαιζε με τη νοημοσύνη του θεατή..

Καμία σχέση με το SinCity, το οποίο λάτρεψα. :a0210:+:D

Ο Τζάκσον ξεπρενούσε τα όρια της καρικατούρας, σχεδόν για μένα κορόιδευε το ρόλο του, το υπόλοιπο καστ ήταν αδιάφορο, τελικά το μόνο που μου έμεινε απ'όλη την ταινία ήταν η εικαστική προσέγγιση τύπου SinCity που ήταν εξαιρετική, όσο και το ....Ευάκι...:D



.......................
 

Lepton

Supreme Member
19 June 2006
5,346
Γλυφάδα
Ενδεχομένως να τη δω σε DVD, και αυτό νοικιασμένο από φίλο. Και μόνο για την Eva Mendes.

Το Sin City το λάτρεψα και εγώ, διότι η εκπληκτική φωτογραφία και η σκηνοθεσία του Rodriguez (ο Miller ήταν "επίτιμος" σκηνοθέτης) έδιναν αξία στους μονοδιάστατους χαρακτήρες και τους πομπώδεις διαλόγους ενός όχι και τόσο ενδιαφέροντος comic.

O Miller, εδώ και πολλά χρόνια έχει φυράνει όσο δεν παίρνει. Ακόμα και αν παραβλέψουμε τις "πολιτικές" του απόψεις, δουλειές όπως το Dark Knight Strikes Again και All Star Batman ήταν όχι για πέταμα, αλλά για κάψιμο. Δεν έχω διαβάσει ούτε το παλιό Spirit του Will Eisner, ούτε, εννοείται, το δικό του, αλλά οι γνωρίζοντες λένε ότι δεν έχει καμία σχέση.

Γιατί λοιπόν να μπω στον κόπο να δω μια αντιγραφή της ταινίας Sin City, βασισμένο σε ένα κακέκτυπο του κόμικ The Spirit; Αν κάποιος έχει μια πειστική απάντηση, πολύ θα ήθελα να την ακούσω...