Τι αγοράσαμε/παραλάβαμε πρόσφατα;

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Σήμερα μου έφερε ο ταχυδρόμος αυτό:

Ο μάλλον άγνωστος Αργεντίνος μαέστρος Carlos Paita, που πέθανε πρόσφατα, ήταν σίγουρα πολύ ελεύθερο πνεύμα. Η 7η του Dvorak ειναι ίσως η καλύτερη που έχω ακούσει. Κάποιες άλλες ερμηνείες του, π.χ. η 8η του Bruckner θεωρούνται αναφοράς. Μετά απο μερικές ηχογραφήσεις που έκανε για την Decca Phase 4, αποφάσισε να ακολουθήσει δικό του εντελώς δρόμο, ίδρυσε δική του δισκογραφική εταιρεία, την Lodia, και ηχογραφούσε τα έργα που ήθελε. Οι ερμηνείες του χαρακτηρίζονται απο τρομερό πάθος και δυναμισμό, είναι συχνά εκκεντρικές, κάποιοι τις μισούν, κάποιοι τις λατρεύουν αλλά δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Το ίδιο ισχύει και για αυτό το δισκάκι. Εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμη, θέλω να την ακούσω και στα ηχεία (σήμερα μπόρεσα μόνο απο τα ακουστικά), το σίγουρο είναι ότι δεν έχω ακούσει το έργο έτσι απο κανέναν άλλο μαέστρο. Ο ήχος είναι εξαιρετικός, άλλωστε μιλάμε για ηχογράφηση που έκανε ο μέγιστος Tony Hawkins, της Decca.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Καλοάκουστο Κώστα και κάθε επιλογή είναι και μια πρόταση.

Και χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που αγοράζουν και αναθεωρούν δεδομένες εκτελέσεις σημαντικών δημιουργών.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Σήμερα μου έφερε ο ταχυδρόμος αυτό:

Ο μάλλον άγνωστος Αργεντίνος μαέστρος Carlos Paita, που πέθανε πρόσφατα, ήταν σίγουρα πολύ ελεύθερο πνεύμα. Η 7η του Dvorak ειναι ίσως η καλύτερη που έχω ακούσει. Κάποιες άλλες ερμηνείες του, π.χ. η 8η του Bruckner θεωρούνται αναφοράς. Μετά απο μερικές ηχογραφήσεις που έκανε για την Decca Phase 4, αποφάσισε να ακολουθήσει δικό του εντελώς δρόμο, ίδρυσε δική του δισκογραφική εταιρεία, την Lodia, και ηχογραφούσε τα έργα που ήθελε. Οι ερμηνείες του χαρακτηρίζονται απο τρομερό πάθος και δυναμισμό, είναι συχνά εκκεντρικές, κάποιοι τις μισούν, κάποιοι τις λατρεύουν αλλά δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Το ίδιο ισχύει και για αυτό το δισκάκι. Εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμη, θέλω να την ακούσω και στα ηχεία (σήμερα μπόρεσα μόνο απο τα ακουστικά), το σίγουρο είναι ότι δεν έχω ακούσει το έργο έτσι απο κανέναν άλλο μαέστρο. Ο ήχος είναι εξαιρετικός, άλλωστε μιλάμε για ηχογράφηση που έκανε ο μέγιστος Tony Hawkins, της Decca.

'Εχω στο χωριό ένα βινύλιο του με το Ρέκβιεμ του Verdi αλλά είναι πάμππολλα χρόνια δεν θυμάμαι την εκτέλεση.
Ένας έμπειρος γηραιός φίλος μου, που εμπιστεύομαι, έχει το βινύλιο και συμφωνεί απόλυτα με την γνώμη σου για την 7η του Dvorak. Κατά τα λεγόμενα του ο ήχος εξαιρετικός παρά την κάποια ψηφιακίλα.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Σήμερα μου έφερε ο ταχυδρόμος αυτό:

Ο μάλλον άγνωστος Αργεντίνος μαέστρος Carlos Paita, που πέθανε πρόσφατα, ήταν σίγουρα πολύ ελεύθερο πνεύμα. Η 7η του Dvorak ειναι ίσως η καλύτερη που έχω ακούσει. Κάποιες άλλες ερμηνείες του, π.χ. η 8η του Bruckner θεωρούνται αναφοράς. Μετά απο μερικές ηχογραφήσεις που έκανε για την Decca Phase 4, αποφάσισε να ακολουθήσει δικό του εντελώς δρόμο, ίδρυσε δική του δισκογραφική εταιρεία, την Lodia, και ηχογραφούσε τα έργα που ήθελε. Οι ερμηνείες του χαρακτηρίζονται απο τρομερό πάθος και δυναμισμό, είναι συχνά εκκεντρικές, κάποιοι τις μισούν, κάποιοι τις λατρεύουν αλλά δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο. Το ίδιο ισχύει και για αυτό το δισκάκι. Εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμη, θέλω να την ακούσω και στα ηχεία (σήμερα μπόρεσα μόνο απο τα ακουστικά), το σίγουρο είναι ότι δεν έχω ακούσει το έργο έτσι απο κανέναν άλλο μαέστρο. Ο ήχος είναι εξαιρετικός, άλλωστε μιλάμε για ηχογράφηση που έκανε ο μέγιστος Tony Hawkins, της Decca.

Λοιπόν, ξανακούγοντας το δίσκο με πολλή προσοχή η ερμηνεία μου θυμίζει λίγο...Αθηναίο οδηγό ΙΧ σε ώρα αιχμής. Αρχίζει πολύ αργά, επιταχύνει απότομα, φρενάρει το ίδιο απότομα, συνεχίζει αργά, ξαναεπιταχύνει απότομα κ.ο.κ. Δεν ξέρω άλλη τόσο εκκεντρική ερμηνεία, ούτε από τους μαέστρους της "Χρυσής Εποχής" που παίρναν πολύ μεγάλες ελευθερίες με τα tempi. Άκουσα για σύγκριση πάλι τον Furtwangler και τα περάσματά του είναι πολύ πιο ομαλά, ο Mengelberg που ήταν επίσης ιδιόρρυθμος δεν αλλάζει απο αργή σε γρήγορη ταχύτητα, κρατάει ένα σταθερό, πολύ γρήγορο τέμπο.

Τελείως διαφορετική είναι η εντύπωσή μου από αυτό το δίσκο:

Πολύ καλύτερη ερμηνεία, πιο συμβατική ίσως, αλλά εξαιρετικά εκφραστική, χωρίς υπερβολές. Στο φινάλε, ενώ περίμενα το συνηθισμένο ξέσπασμα στη Μεγάλη Πύλη του Κιέβου, ο μαέστρος μας εκπλήσσει με μια πολύ συγκρατημένη ερμηνεία, κρατώντας (σχετικά) χαμηλά τις δυναμικές, δίνοντας στο φινάλε μια γλυκιά μελαγχολία που δεν είχα ξανακούσει-και που αν το σκεφτείς βγάζει νόημα: Ο επισκέπτης έχει δει όλη την έκθεση, απήλαυσε τις εικόνες και φεύγει με αυτή τη γλυκιά πίκρα που αφήνουν όλα τα ωραία πράγματα όταν τελειώνουν.

 

[andreaswrx]

Chet Baker Quartet ‎– No Problem
No Problem
SteepleChase ‎– SCS 1131

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Χτες παρέλαβα αυτό.

Νιοστή συλλογή για εμένα αλλά τι παίξιμο Θεέ μου και ειδικά από αντρικά δάχτυλα!

Θα επανέλθω μόλις τα καταφέρω..

 

[Νότης]

Καλή χρονιά υπήρξε το 2019 από νέες αφίξεις / αγορές. Τα πιό φρέσκα έπονται...

 

[supersonic]

βλεπω εκλεκτα πραγματα...

 

[Νότης]

βλεπω εκλεκτα πραγματα...

καλά βλέπεις χαχα

 

[Γιώργος Κουν.]

Πρώτη αμερικάνικη κόπια, άφιξη επιτέλους του box set μετά απο περιπετειώδη διαδικασία και τελικά γαλλο-δανέζικη συμβολή.
Οι δίσκοι σε πάρα πολύ καλή κατάσταση και τα ένθετα με τους στίχους και την έξοχη εικονογράφηση, άθικτα!
Λατρεία. :worshippy:

 

[superfly]

:drool:

 

[Νότης]

Κουν είπαμε, τα μικρά πράγματα μετράνε στη ζωή μας (αν κι αυτός ο δίσκος δεν είναι καθόλου μικρός..)

 

[pelopis85]

Djivan Gasparyan ο δεξιοτεχνης του ντουντουκ. Οργανο και καλλιτεχνης που σε ταξιδευει.
Αγγλικος τιτλος: I will not be sad in this world.
1η ρωσικη κοπια.

 

[Haagenti]

Η "τριλογία" επιτέλους ολοκληρώθηκε..Έτσι μετά το Akhlys του 2015,αγοράστηκαν το Bestia Arcana του 2017 και το πρόσφατο Aoratos (2019).

Είμαι πανευτυχής.

 

[Haagenti]

Πριν κάνα δυο βδομάδες μου ήρθε η επανέκδοση ενός εκ των κορυφαίων progressive άλμπουμ όλων των εποχών .Δεν το λέω εγώ..Ρωτήστε τον Steven Wilson που έφαγε τα λυσσακα του να συνεργαστεί μαζί τους όταν το άκουσε και τους Dream Theater που έλεγαν τότε ότι είναι η μεγαλύτερη progressive μπάντα στον πλανήτη τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Opeth-Still Life.

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Τι αγοράσαμε/παραλάβαμε πρόσφατα;

Ρωτήστε τον Steven Wilson που έφαγε τα λυσσακα του να συνεργαστεί μαζί τους....

Tους έψησε όμως τελικά....Και έβγαλαν δισκάρα...

 

[Haagenti]

Re: Απάντηση: Re: Τι αγοράσαμε/παραλάβαμε πρόσφατα;

Tους έψησε όμως τελικά....Και έβγαλαν δισκάρα...

Δισκαρα ναι..Το Still Life όμως παραμένει ψηλότερα στην εκτίμηση μου.

 

[superfly]

A,δεν ξέρω.Είμαι σχετικά όψιμος ακροατής (sic) τους,οπότε δεν είμαι σε φάση αξιολόγησης.
Αυτό που,τουλαχιστον,μπορώ να σου πως είναι πως μέχρι στιγμης,από αυτά που έχω ακούσει,ο Akerfeld μέτριο,ή ποσο μάλλον αδιάφορο,δίσκο δεν έχει βγάλει.
Και το τελευταίο είναι σπουδαίο.

 

[Haagenti]

Re: Απάντηση: Τι αγοράσαμε/παραλάβαμε πρόσφατα;

A,δεν ξέρω.Είμαι σχετικά όψιμος ακροατής (sic) τους,οπότε δεν είμαι σε φάση αξιολόγησης.
Αυτό που,τουλαχιστον,μπορώ να σου πως είναι πως μέχρι στιγμης,από αυτά που έχω ακούσει,ο Akerfeld μέτριο,ή ποσο μάλλον αδιάφορο,δίσκο δεν έχει βγάλει.
Και το τελευταίο είναι σπουδαίο.

Έχω σταματήσει να τους ακούω (ακολουθώ) τα τελευταία χρόνια..Τους ακούω από τα μέσα των '90's και θεωρώ ότι η στροφή που έκαναν δεν ήταν η ιδανική ...Ξέρω πως ο ίδιος είναι συλλέκτης βινυλίων από την progressive σκηνή των '70's αλλά αυτή η στροφή της μπάντας προς τον ήχο εκεινο μου φάνηκε κάπως ...Νομίζω ότι αυτή η αναβίωση που προσπαθεί να πετύχει δεν του ταιριάζει.
Αν θέλω να ακούσω σεβεντιλες πάω κατευθείαν εκεί..Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις.

 

[superfly]

Σε καταλαβαίνω,αλλά προσωπικά η στροφή δε με χαλάει γιατί έχει γούστο,στυλ,και δεν είναι με το στανιό vintage....
Έχει προσωπικότητα.