Ναι....με καλη συντηρηρη κραταει πολλα χρονια...αν και τωρα τελευταια προτιμουν σατινε...Κωστη, αυτο γυαλιζει τοσο πολυ και μετα απο καιρο;
(Δεν ηξερα οτι κανεις και ξυλινα πατωματα)
Tοσο μεγαλα κενα θελουν κομματι ξυλο για να συμμορφωθουν..Κι εγω σατινε θα προτιμουσα.
Για πες, τι να κανουμε με τα κενα αναμεσα στις ταβλες;Μιλαμε για πανω απο 5mm καποια.
Πριν μερικα χρονια ειχαν βαλει πριονιδι με κολλα, αλλα μετα απο λιγους μηνες ή 1-2 χρονια διαλυθηκε και εφυγε.
Και εμενα πρωτη μου επαφη ειναι. Καμια σχεση με τα κλασικα πριονια. Δεν ξερω αν τα αυθεντικα γιαπωνεζικα ειναι πολυ καλυτερα αλλα και αυτο ειναι απιστευτο ποσο ευκολα κοβει. Και ξεκουραστα και καθαρα. Σε καθετη κοπη (cross cut) ειναι τελειο. Παραλληλα με τα νερα (rip cut) ειναι πιο δυσκολο, ισως θελει αλλου τυπου λαμα ή περισσοτερη εξασκηση.Kαλοδουλευτα τα wolfcraft!
Θυμαμαι ακομα την εκπληξη που ειχα την πρωτη φορα οταν πρωτοχρησιμοποιησα γιαπωνεζικου τυπου πριονια!!
Ηταν και η τελευταια φορα που χρησιμοποιυσα τα παραδοσικα πριονια ξυλου!
Εαν εχεις πολλαπλες αποχρωσεις δεν εχεις θεμα...Χμμμ, το φοβομουν αυτο.
Το κακο ειναι οτι δεν υπαρχει ρεταλι.
Το καλο ειναι οτι το πατωμα δεν ειναι ομοιομορφο. Ειναι σκουρο γενικα, αλλα με διαφορες στην αποχρωση, εως και ξανθο σε σημεια, οποτε δεν θα φαινεται πολυ η διαφορα.
Στην σφηνα βαζεις κολλα ή οχι;
Αν θες, οταν περασει η καραντινα, περνας μια βολτα να το δεις, να κερασω και καφε, ή και κανα ουισκακι απο κατι καλα που εχει ο πατερας μου (στο πατρικο ειναι)
Για rip cut θέλει άλλο πριόνι με άλλη οδοντωση.Και εμενα πρωτη μου επαφη ειναι. Καμια σχεση με τα κλασικα πριονια. Δεν ξερω αν τα αυθεντικα γιαπωνεζικα ειναι πολυ καλυτερα αλλα και αυτο ειναι απιστευτο ποσο ευκολα κοβει. Και ξεκουραστα και καθαρα. Σε καθετη κοπη (cross cut) ειναι τελειο. Παραλληλα με τα νερα (rip cut) ειναι πιο δυσκολο, ισως θελει αλλου τυπου λαμα ή περισσοτερη εξασκηση.