Χαιρετισμούς από έναν …..παλιό σε ηλικία, αλλά νέο στο forum.
Μην νομίσετε ότι το πρόβλημα 4:3 / 16:9 ξεκίνησε με την εμφάνιση των οθονών “widescreen”. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ αρχίζοντας με λίγη ιστορία.
Ως γνωστό ο κινηματογράφος ξεκίνησε με διάφορους πειραματισμούς και τελικά κατέληξε σε προβολές 4:3, που για αρκετά χρόνια αποτέλεσε το στάνταρ. Κάποια στιγμή – αρχές δεκαετίας του 50 – εμφανίζεται το «CINEMASCOPE» κάτι σαν το σημερινό widescreen. Στην αρχή φυσικά οι ταινίες αυτές ήταν μειοψηφία και τόσο οι διανομείς ταινιών όσο και οι αιθουσάρχες διαφήμιζαν τις ταινίες αυτές προσκολλώντας την ταμπέλα: «CINEMASCOPE» ή και «ΕΓΧΡΩΜΟΝ CINEMASCOPE».
Τι συνέβη όμως με τις αίθουσες που άργησαν να εξοπλιστούν με τις νέες μακρόστενες οθόνες; Αρκετοί κινηματογράφοι – συνοικιακοί κυρίως – εξακολουθούσαν να διατηρούν τις παλαιές τετράγωνες οθόνες τους και όταν προβάλλανε ταινία CINEMASCOPE, προσαρμόζανε το πλάτος της προβαλλόμενης ταινίας στην υπάρχουσα οθόνη με αποτέλεσμα να εμφανίζονται …λευκές λωρίδες άνω και κάτω αυτής. Είναι κάτι ανάλογο με τους σημερινούς κατόχους τηλεοράσεων 4:3 που παρακολουθούν ταινία widescreen χωρίς παραμόρφωση.
Όσο για τους κεντρικούς και πολυτελείς κινηματογράφους που διέθεταν και κουρτίνες (θεατρικές αυλαίες), αυτοί για μεν τα έργα τα CINEMASCOPE άνοιγαν διάπλατα τις κουρτίνες τους, όταν δε προβάλλανε έργο διαστάσεων 4:3, τις ανοίγανε μόνο τόσο, όσο χρειαζόταν ώστε να βλέπουμε την ταινία χωρίς τις λευκές μπάρες δεξιά και αριστερά. Δυστυχώς κανένας κατασκευαστής widescreen τηλεοράσεων δεν σκέφτηκε να εφαρμόσει κάτι ανάλογο. Δηλαδή κάποια μηχανικά διαφράγματα που με χρήση του τηλεκοντρόλ θα κάλυπταν τις αριστερά και δεξιά μαύρες λωρίδες όταν θα παρακολουθούσαμε ταινία 4:3. Με τον τρόπο αυτό θα καλύπτονταν και οι ‛σινεφίλ’ που παραπονιόνται ότι όταν βλέπουν ταινία 4:3 στις αυθεντικές διαστάσεις, χάνουν την κινηματογραφική αίσθηση λόγω των μαύρων δεξιά και αριστερά λωρίδων.
Αυτά για την ώρα και θα επανέλθω.
OLDMAN
Μην νομίσετε ότι το πρόβλημα 4:3 / 16:9 ξεκίνησε με την εμφάνιση των οθονών “widescreen”. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ αρχίζοντας με λίγη ιστορία.
Ως γνωστό ο κινηματογράφος ξεκίνησε με διάφορους πειραματισμούς και τελικά κατέληξε σε προβολές 4:3, που για αρκετά χρόνια αποτέλεσε το στάνταρ. Κάποια στιγμή – αρχές δεκαετίας του 50 – εμφανίζεται το «CINEMASCOPE» κάτι σαν το σημερινό widescreen. Στην αρχή φυσικά οι ταινίες αυτές ήταν μειοψηφία και τόσο οι διανομείς ταινιών όσο και οι αιθουσάρχες διαφήμιζαν τις ταινίες αυτές προσκολλώντας την ταμπέλα: «CINEMASCOPE» ή και «ΕΓΧΡΩΜΟΝ CINEMASCOPE».
Τι συνέβη όμως με τις αίθουσες που άργησαν να εξοπλιστούν με τις νέες μακρόστενες οθόνες; Αρκετοί κινηματογράφοι – συνοικιακοί κυρίως – εξακολουθούσαν να διατηρούν τις παλαιές τετράγωνες οθόνες τους και όταν προβάλλανε ταινία CINEMASCOPE, προσαρμόζανε το πλάτος της προβαλλόμενης ταινίας στην υπάρχουσα οθόνη με αποτέλεσμα να εμφανίζονται …λευκές λωρίδες άνω και κάτω αυτής. Είναι κάτι ανάλογο με τους σημερινούς κατόχους τηλεοράσεων 4:3 που παρακολουθούν ταινία widescreen χωρίς παραμόρφωση.
Όσο για τους κεντρικούς και πολυτελείς κινηματογράφους που διέθεταν και κουρτίνες (θεατρικές αυλαίες), αυτοί για μεν τα έργα τα CINEMASCOPE άνοιγαν διάπλατα τις κουρτίνες τους, όταν δε προβάλλανε έργο διαστάσεων 4:3, τις ανοίγανε μόνο τόσο, όσο χρειαζόταν ώστε να βλέπουμε την ταινία χωρίς τις λευκές μπάρες δεξιά και αριστερά. Δυστυχώς κανένας κατασκευαστής widescreen τηλεοράσεων δεν σκέφτηκε να εφαρμόσει κάτι ανάλογο. Δηλαδή κάποια μηχανικά διαφράγματα που με χρήση του τηλεκοντρόλ θα κάλυπταν τις αριστερά και δεξιά μαύρες λωρίδες όταν θα παρακολουθούσαμε ταινία 4:3. Με τον τρόπο αυτό θα καλύπτονταν και οι ‛σινεφίλ’ που παραπονιόνται ότι όταν βλέπουν ταινία 4:3 στις αυθεντικές διαστάσεις, χάνουν την κινηματογραφική αίσθηση λόγω των μαύρων δεξιά και αριστερά λωρίδων.
Αυτά για την ώρα και θα επανέλθω.
OLDMAN
fftopic: Βαγγέλη τις γιορτές θα είμαι Duselldorf, εάν θέλεις να βρεθούμε:ernaehrung004:
