Tomasz Stanko - Matka Joanna (1995)

17 June 2006
62,715
Χολαργός
O συνεργάτης τού πρωτοπόρου τής Πολωνικής και Ευρωπαϊκής Jazz, Krzysztof Komeda,τρομπετίστας Tomasz Stanko έχει απασχολήσει και άλλες φορές το μουσικό μας φόρουμ.
Αυτή την φορά η αναφορά γίνεται γιά έναν δίσκο τού 1994 πού τυπικά αποτελεί σχολιασμό ενός κινηματογραφικού έργου τού 1961 πού ειχε σκηνοθετήσει ο Jerzy Kawalerowicz και είχε τίτλο 'Μatka Joanna od Aniolow' (Matka Joanna τών Αγγέλων)..
Το φίλμ αναφερόταν σέ μιά ιστορία εξορκισμού μιάς μοναχής στον 17ο αιώνα και επηρέασε τον γνωστό σε όλους μας ´Εξορκιστή´τού 1973..Κατ´αναλογιαν το έργο θύμιζε την ´Εβδομη Σφραγίδα´τού Μπέργκμαν ως πρός τον τρόπο κινηματογράφησής του και δεν εχει καμιά σχέση με τον υστερικό τρόπο πού καταπιάστηκε αργότερα ο Ken Russell μέ παρόμοια θεματολογια.

Ο Stanko δημιούργησε ένα κουαρτέτο μέ τούς εξαίρετους Bobo Stenson(piano),Anders Jormin (Bass)και Tony Oxley (drums)γιά να παρουσιάσει έναν απο τούς πιό ´πνευματικούς´,μυστηριώδεις και σκοτεινούς δίσκους του.
1. Monastery In The Dark
2. Green Sky
3. Malador's War Song
4. Tales For A Girl 12
5. Matka Joanna From The Angels
6. Cain's Brand
7. Nun's Wood
8. Celina
9. Two Preludes For Tales
10. Klostergeist

Eργο χαμηλόφωνο,´δύσκολο´μέ τά drums και το μπάσο νά εχουν σημαντικό ρόλο στην ´υπνωτιστική ατμόσφαιρα´πού δημιουργείται,και την τρομπέτα τού Stanko νά δεσπόζει,οπου απαιτείται σχολιασμός,αλλά και τά κοφτά πλήκτρα τού εκπληκτικού Stenson νά υπενθυμίζουν την ατμόσφαιρα..
Το πιό κλασσικό Jazz -ρυθμικό κομμάτι τού δίσκου ειναι τό Malador's War song πού ξεφεύγει απο την ατμόσφαιρα αυτού τού ενιαίου δίκου.

Μύχιοι πόθοι,διαμάχη ´ηθικού´μέ ´ανήθικο´,ή καταπιεσμένη σεξουαλικότητα τών ανθρώπων πού επιβάλλεται απο άκαμπτους κανόνες,πού οδηγούν στήν ´τρέλλα´ή στην ´κατοχή απο δαίμονες´γιά νά παρακαμφθεί η αδικαιολόγητη ενοχή, είναι θέματα πού πραγματεύεται το κουαρτέτο με αφορμή το κινηματογραφικό έργο τού 61....
Η Μουσική ταιριάζει σε ασπρόμαυρη φωτογραφία μέ υπόγειους σχολιασμούς πάνω σέ πνευματικά ζητήματα πού ξεφεύγουν απο τον τυπικό και συχνά φανατικό καθολικισμό.
Μιά δουλειά τού Stanko απο τις πιό ´ιδιόρυθμες´και πένθιμες,ιδιαίτερα μοναχική και συχνά απόκοσμη πού όμως αποκαλύπτει αυτά πού δύσκολα ειπώνονται μέ λόγια...

314270.jpg
 

Black Jack

Senior Member
26 January 2011
615
Re: Tomasz Stanko:Matka Joanna(1995)

Ασύλληπτος δίσκος, καταρχήν σε πιάνει ίλιγγος μόνο και μόνο από τα ονόματα που συμμετέχουν. Εκ των ων ουκ άνευ η συμμετοχή του στα καλύτερα της δεκαετίας του '90.
Θα ήταν αδύνατο να βγει παρόμοιος εκπληκτικός ήχος αν ήταν διαφορετικό έστω και ένα μέλος αυτού του μοναδικού κουαρτέτου (που επανήλθε δυστυχώς μόνο για μια ακόμη φορά στο επίσης άψογο αν και λιγότερο αέρινο Leosia).
Η επιρροή του Άγγλου είναι καταλυτική στα αυτοσχεδιαστικά μονοπάτια που ακολουθεί το σχήμα και κουμπώνει άψογα με τα χαρακτηριστική μινιμαλιστική τεχνική «νότα-παύση» που έχει γίνει σήμα κατατεθέν στον ήχο της ECM. Εδώ αυτή η τεχνική πιάνει κορυφές, αλλά δεν είναι η μοναδική φορά που το πετυχαίνει ο Tony Oxley, ο οποίος παρεμπιπτόντως έχει ελάχιστες συμμετοχές σε δουλειές της ECM (μόλις τέσσερις από όσο γνωρίζω), μιας και υπάρχει η συνεισφορά του σε εκείνο το σοφιστικέ κουαρτέτο που απέδωσε τα δύο αριστουργηματικά Adventure Playground και In the Evenings Out There μαζί με τους John Surman, Paul Bley και Gary Peacock. Άνευ υπερβολής must have και τα δύο, παρουσιάζουν δε -κατά την προσωπική μου γνώμη- μεγάλη ηχητική και αισθητική συνάφεια με το Matka Joanna.
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,401
Αθήνα
Re: Tomasz Stanko: Matka Joanna (1995)

...σε εκείνο το σοφιστικέ κουαρτέτο που απέδωσε τα δύο αριστουργηματικά Adventure Playground και In the Evenings Out There μαζί με τους John Surman, Paul Bley και Gary Peacock...
Συμφωνώ, με τον John Surman να είναι ιδιαίτερη αδυναμία μου, μ' αυτή την κεκαλυμμένη θλίψη του.
John Surman - Tales of The Algonquin (1971)
Ο Άγγλος βαρύτονος/σοπράνο σαξοφωνίστας John Surman συνεπικουρούμενος από τους Harry Beckett και Kenny Wheeler, τους μπασίστες Graham Collier και Harry Miller και τους σαξοφωνίστες Stan Sulzmann και Alan Skidmore παρουσιάζει ένα δίσκο κοντά στο κλιμα του ήχου της ECM με διάθεση για πλουραλισμό και ηχητική πολυμορφία.

 

Black Jack

Senior Member
26 January 2011
615
Re: Tomasz Stanko: Matka Joanna (1995)

Συμφωνώ, με τον John Surman να είναι ιδιαίτερη αδυναμία μου, μ' αυτή την κεκαλυμμένη θλίψη του.

Κι εμένα.
Πολύ ξεχωριστός, μου αρέσει πάρα πολύ σ' αυτόν το γεγονός ότι επιδιώκει συνειδητά να αποφεύγει τους εντυπωσιασμούς και έχει εξαιρετική αίσθηση του μέτρου. Δίνει νόημα στη ρήση «οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ», γι' αυτό, νομίζω, άλλωστε έκανε και χωριό με τον Bley τόσο στα δύο που ανέφερα παραπάνω όσο και στα '80ς (Fragments, The Paul Bley Quartet). Αυτό που προτείνεις παραπάνω δεν το είχα στα υπόψιν, ευκαιρία για λίγο ψάξιμο. Τον Surman τον άκουσα πρώτη φορά στο Extrapolation του McLaughlin, όπου και αυτός και ο Oxley (ναι πάλι αυτός!) κλέβουν κανονικά την παράσταση από τον τσιρκολάνο της κιθάρας. Αυτό το τελευταίο δεν είναι δικό μου, το είδα κάπου εδώ μέσα και είχε πλάκα μέσα στην μηδενιστική υπερβολή του... :ernaehrung004:
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,401
Αθήνα
Χα, χα, ο "τσιρκολάνος" πρέπει να είναι φράση του Λύμπε!